به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه مركزی، در اين مقاله آمده است: آيه مباهله بر صداقت و عصمت گفتاری و رفتاری اصحاب كساء دلالت دارد. به اعتراف دانشمندان فريقين، روايات متواتری وجود دارند كه پيامبر گرامی (ص) به جای «انفسنا»، حضرت علی(ع) را و به جای «نسائنا»، حضرت فاطمه (ع) را و به جای «ابنائنا» حضرت امام حسن(ع) و حضرت امام حسين(ع) را برای مباهله با نصارای نجران به عنوان گواه نبوت از ميان همه امت به همراه بردند.
برخی از دانشمندان اهل سنّت اين امر را متفق عليه و برخی ديگر اجماعی میدانند. روايات مباهله با بيش از 51 طريق متفاوت از 37 تن از بزرگان دين روايت شدهاند. برخی دانشمندان اهل سنت شبهاتی را نيز مطرح كردهاند اما اين شبهات هيچ پايگاه علمی ندارند.
برخی آيات طبق قاعده «جری و اطباق» در شأن حضرت فاطمه(س) آمده و همچنين برخی آيات بطنا در شأن آن حضرت هستند؛ همچون آيه «مرج البحرين». صدها آيه قرآنی و نيز روايات تفسيری در ذيل آيات در منابع فريقين بر عصمت و طهارت، صداقت، ايثار و اخلاص و ديگر كمالات معنوی حضرت زهر(س) دلالت دارند اما متأسفانه شخصيت ايشان ناشناخته مانده است؛ شخصيتی كه حجتی بر حجتهای خداوند است، محبت و دوستی او طبق دستور خداوند بر همه واجب بوده، رضای او رضای خدا و غضب او غضب خداست؛ او كه مركز رسالت و امامت و ولايت است.
«مباهله» نفرين كردن دو فرد يا دو گروه بر عليه يكديگر در يك امر مذهبی است كه با تضرع از خدا میخواهند دروغگو را رسوا سازد. گروهی از نصارای نجران به حضور پيامبر گرامی(ص) آمدند و درباره حضرت عيسی(ع) گفتوگو كردند و قرار شد فردای آن روز مباهله صورت گيرد.
به نقل همه اهل سنّت، روز بعد پيامبر به جای «انفسنا» حضرت علی(ع) را و به جای «نسائنا» حضرت فاطمه (ع) را و به جای «ابنائنا» حسنين(ع) را برای مباهله به عنوان گواه نبوّت از بين همه امّت به همراه بردند. اين عمل پيامبر گواه بزرگی بر صداقت و عصمت فاطمه زهرا (س) است.
برخی از دانشمندان اهل سنّت اين امر را متفق عليه و برخی ديگر اجماعی میدانند. روايات مباهله با بيش از 51 طريق متفاوت از 37 تن از بزرگان دين روايت شدهاند. برخی دانشمندان اهل سنت شبهاتی را نيز مطرح كردهاند اما اين شبهات هيچ پايگاه علمی ندارند.
برخی آيات طبق قاعده «جری و اطباق» در شأن حضرت فاطمه(س) آمده و همچنين برخی آيات بطنا در شأن آن حضرت هستند؛ همچون آيه «مرج البحرين». صدها آيه قرآنی و نيز روايات تفسيری در ذيل آيات در منابع فريقين بر عصمت و طهارت، صداقت، ايثار و اخلاص و ديگر كمالات معنوی حضرت زهر(س) دلالت دارند اما متأسفانه شخصيت ايشان ناشناخته مانده است؛ شخصيتی كه حجتی بر حجتهای خداوند است، محبت و دوستی او طبق دستور خداوند بر همه واجب بوده، رضای او رضای خدا و غضب او غضب خداست؛ او كه مركز رسالت و امامت و ولايت است.
«مباهله» نفرين كردن دو فرد يا دو گروه بر عليه يكديگر در يك امر مذهبی است كه با تضرع از خدا میخواهند دروغگو را رسوا سازد. گروهی از نصارای نجران به حضور پيامبر گرامی(ص) آمدند و درباره حضرت عيسی(ع) گفتوگو كردند و قرار شد فردای آن روز مباهله صورت گيرد.
به نقل همه اهل سنّت، روز بعد پيامبر به جای «انفسنا» حضرت علی(ع) را و به جای «نسائنا» حضرت فاطمه (ع) را و به جای «ابنائنا» حسنين(ع) را برای مباهله به عنوان گواه نبوّت از بين همه امّت به همراه بردند. اين عمل پيامبر گواه بزرگی بر صداقت و عصمت فاطمه زهرا (س) است.