« توبه ای به نام نماز »

[ندا66]

امام على عليه السلام: ​

ما أهَمَّني ذَنبٌ اُمهِلتُ بَعدَهُ حَتّى‏ اُصَلِّيَ رَكعَتَينِ؛​

گناهى كه مهلت يابم پس از آن، دو ركعت نماز بخوانم، مرا انديشناك نمی‌‏كند. ​

نهج البلاغة: حكمت ۲۹۹ / شناخت‌نامه نماز: ج1 ص194 ​

 

[ندا66]

​

امام على عليه السلام: ​

إن قارَفتَ سَيِّئَةً فَعَجِّل مَحوَها بِالتَّوبَةِ؛​

اگر مرتكب گناه شدى، به سرعت آن را با توبه نابود كن. ​

تحف العقول: ص ۸۱ / گزيده تحف العقول، ص28 ​

 

[ندا66]

امام باقر علیه السلام میفرمایند :

همانا خداوند به هنگام توبه بنده اش، از کسی
که زاد و راحله گم کرده خود را در تیرگی شب بیابد شادمان تر است.
حق الیقین -2/146​

 

[ندا66]

« هنگام حضور » ​

امام باقر عليه السلام: ​

أقرَبُ ما يَكونُ العَبدُ مِنَ اللَّهِ إذا كانَ فِي الصَّلاةِ؛​

نزديك‏ترين حالت بنده به خدا، هنگامى است كه در نماز است. ​

دعائم الإسلام: ج ۱ ص ۱۳۴/ شناخت‌نامه نماز: ج1 ص204 ​

 

[ندا66]

« حکمت نماز »

امام رضا عليه السلام:

عِلَّةَ الصَّلاةِ... قيامٌ بَينَ يَدَيِ الجَبّارِ جَلَّ جَلالُهُ بِالذُّلِّ والمَسكَنَةِ والخُضوعِ والاِعتِرافِ والطَّلَبِ لِلإِقالَةِ مِن سالِفِ الذُّنوبِ؛

حكمت نماز،... ايستادن در پيشگاه جبروت الهى عزّ وجلّ، با خوارى و بيچارگى، افتادگى و اعتراف و درخواست بخشش گناهانِ گذشته است.

كتاب من لا يحضره الفقيه: ج ۱ ص ۲۱۴ ح ۶۴۵ / شناخت‌نامه نماز: ج1 ص128 ​

 

[ندا66]

« رهایی از آتش با نماز »

پیامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله:

الصلاة... حُجَّةً بَينَهُ وبَينَ الرَّبِّ جَلَّ جَلالُهُ، ونَجاةً لِبَدَنِهِ مِنَ النّار؛

نماز حجّتى ميان او و پروردگار بزرگ و باشُكوهش، و رهايى پيكرش از آتش است.

الخصال: ص ۵۲۲ ح ۱۱ / شناخت‌نامه نماز: ج1 ص118 ​

 

[ندا66]

« هنگام حضور »

امام باقر عليه السلام:

أقرَبُ ما يَكونُ العَبدُ مِنَ اللَّهِ إذا كانَ فِي الصَّلاةِ؛

نزديك‏ترين حالت بنده به خدا، هنگامى است كه در نماز است.

دعائم الإسلام: ج ۱ ص ۱۳۴/ شناخت‌نامه نماز: ج1 ص204
​

 

[ندا66]

« هنگام حضور » ​

امام باقر عليه السلام: ​

أقرَبُ ما يَكونُ العَبدُ مِنَ اللَّهِ إذا كانَ فِي الصَّلاةِ؛​

نزديك‏ترين حالت بنده به خدا، هنگامى است كه در نماز است. ​

دعائم الإسلام: ج ۱ ص ۱۳۴/ شناخت‌نامه نماز: ج1 ص204 ​