عمليات كمان ۹۹ بزرگترين عمليات نيروى هوايى ايران در طول جنگ با عراق بود.
اين عمليات در دومين روز جنگ يعنى اول مهرماه سال پنجاه و نه با شركت ۱۴۰جنگنده -بمب افكن و ۶۰هواپيماى سوخت رسان و تجسس صورت پذيرفت. در ۱۴ساعت حملات كوبنده نيروى هوايى ايران بيش از نيمى از قدرت نيروى هوايى عراق از بين رفت و پايگاه ها، فرودگاهها، پالايشگاه ها، پلهاى ارتباطي، مخازن نفت، نيروگاه هاى عراق به آتش كشيده شد. متاسفانه در جريان عمليات كمان ۹۹چهار فروند تايگر اف پنج مورد اصابت پدافند عراق قرار گرفتند و به پايگاه خود باز نگشتند. انجام عمليات كمان ۹۹دو دروغ بزرگ كه تا امروز هم تكرار مى شود را برملا كرد. اين دو دروغ كه همواره در پاسخ به چرايى ضعف نيروى هوايى ايران در طول جنگ گفته مى شوند عبارتند از:
اول- مستشاران آمريكايى در زمان انقلاب به هنگام ترك ايران در هواپيماها و تجهيزات ايران خرابكارى كردند تا اين امكانات قابل استفاده نباشند.
دوم – خلبانان ايران در جريان كودتاى نوژه اعدام و زندانى شدند و نيروى هوايى خلبان كافى نداشت.
هر چند هر دو خبر مى تواند به توان نيروى هوايى آسيب رسانده باشد ولى عمليات كمان ۹۹نشان داد قدرت موجود ايران در هوا چقدر است. در واقع وحشت زده شدن بعضى از دوستان داخلى موجب شد تا نيروى هوايى كمتر به بازى گرفته شود و اين فرصتى را بوجود آورد تا عراق ضمن بازسازى نيروى هواى خود و پوشاندن نقاط ضعفش نسبت به نيروى هوايى ايران برترى يابد. البته ناگفته نماند طولانى شدن جنگ و عدم دسترسى به لوازم يدكى و تسليحات مدرن هم مزيد برعلت شد.
در پايان مى خواهم يادى از يكى از قهرمانان جنگ، سرلشكر خلبان سيد على اقبالى دوگاهه داشته باشم. شهيد دوگاهه در آغاز جنگ تنها ۳۱سال سن داشت و بواسطه هوش و استعداد ومهارت كم نظيرش، جوانترين استاد خلبانى نيروى هوايى بود. دوگاهه اكثر نيروگاه هاى عراق را بمباران كرده بود و نيروى هوايى عراق از حملات برق آسا و تاكتيكهاى بى بديل او و ساير خلبانهاى ايران كلافه شده بود. سرانجام هواپيماى شهيد دوگاهه در اول آبان ۵۹، در اولين ماه جنگ در موصل عراق هدف قرار گرفت و او زنده به اسارت دشمن درآمد. دوگاهه را برخلاف تمام اصول انسانى و كنوانسيون هاى زمان جنگ به شهادت رساندند و پيكر بى جانش را دو نيمه كردند و نيمى را در نينوا ونيم ديگرش را در موصل دفن كردند تا شايد موجب وحشت در بين خلبانان ايرانى شود. پيكر اين مرد بزرگ سرانجام در سال ٨۱به ايران بازگشت و در قطعه نيروى هوايى به خاك سپرده شد.
اين عمليات در دومين روز جنگ يعنى اول مهرماه سال پنجاه و نه با شركت ۱۴۰جنگنده -بمب افكن و ۶۰هواپيماى سوخت رسان و تجسس صورت پذيرفت. در ۱۴ساعت حملات كوبنده نيروى هوايى ايران بيش از نيمى از قدرت نيروى هوايى عراق از بين رفت و پايگاه ها، فرودگاهها، پالايشگاه ها، پلهاى ارتباطي، مخازن نفت، نيروگاه هاى عراق به آتش كشيده شد. متاسفانه در جريان عمليات كمان ۹۹چهار فروند تايگر اف پنج مورد اصابت پدافند عراق قرار گرفتند و به پايگاه خود باز نگشتند. انجام عمليات كمان ۹۹دو دروغ بزرگ كه تا امروز هم تكرار مى شود را برملا كرد. اين دو دروغ كه همواره در پاسخ به چرايى ضعف نيروى هوايى ايران در طول جنگ گفته مى شوند عبارتند از:
اول- مستشاران آمريكايى در زمان انقلاب به هنگام ترك ايران در هواپيماها و تجهيزات ايران خرابكارى كردند تا اين امكانات قابل استفاده نباشند.
دوم – خلبانان ايران در جريان كودتاى نوژه اعدام و زندانى شدند و نيروى هوايى خلبان كافى نداشت.
هر چند هر دو خبر مى تواند به توان نيروى هوايى آسيب رسانده باشد ولى عمليات كمان ۹۹نشان داد قدرت موجود ايران در هوا چقدر است. در واقع وحشت زده شدن بعضى از دوستان داخلى موجب شد تا نيروى هوايى كمتر به بازى گرفته شود و اين فرصتى را بوجود آورد تا عراق ضمن بازسازى نيروى هواى خود و پوشاندن نقاط ضعفش نسبت به نيروى هوايى ايران برترى يابد. البته ناگفته نماند طولانى شدن جنگ و عدم دسترسى به لوازم يدكى و تسليحات مدرن هم مزيد برعلت شد.
در پايان مى خواهم يادى از يكى از قهرمانان جنگ، سرلشكر خلبان سيد على اقبالى دوگاهه داشته باشم. شهيد دوگاهه در آغاز جنگ تنها ۳۱سال سن داشت و بواسطه هوش و استعداد ومهارت كم نظيرش، جوانترين استاد خلبانى نيروى هوايى بود. دوگاهه اكثر نيروگاه هاى عراق را بمباران كرده بود و نيروى هوايى عراق از حملات برق آسا و تاكتيكهاى بى بديل او و ساير خلبانهاى ايران كلافه شده بود. سرانجام هواپيماى شهيد دوگاهه در اول آبان ۵۹، در اولين ماه جنگ در موصل عراق هدف قرار گرفت و او زنده به اسارت دشمن درآمد. دوگاهه را برخلاف تمام اصول انسانى و كنوانسيون هاى زمان جنگ به شهادت رساندند و پيكر بى جانش را دو نيمه كردند و نيمى را در نينوا ونيم ديگرش را در موصل دفن كردند تا شايد موجب وحشت در بين خلبانان ايرانى شود. پيكر اين مرد بزرگ سرانجام در سال ٨۱به ايران بازگشت و در قطعه نيروى هوايى به خاك سپرده شد.
