♦♦♦♦ آداب معاشرت در نهج البلاغــــــــــــه ♦♦♦♦

[گمنام]

معاشرت نيکو
1. آداب معاشرت با خانواده
لا تجعلن اكثر شغلك باهلك و ولدك؛ فان يكن اهلك و ولدك اولياالله، فان الله لا يصيع اولياه، و ان يكونوا اعداالله، فما همك و شغلك باعداالله؟!. (حكمت 352)
بيشترين وقت خود را صرف زن و فرزندت مكن؛ زيرا اگر زن و فرزند تو دوستان خدا باشند، خداوند دوستان خود را وانمي گذارد و اگر دشمنان خدا باشند، چرا بايد هم و غمت متوجه دشمنان خدا باشد.
2. برتر از خويشاندي
الكرم اعطف من الرحم. (حكمت 247)
كرامت و جوانمردي (در جلب عاطفه ها) از خويشاوندي برتر است.
3. بهترين همنشينان
من كتاب له للاشتر لما ولاه مصر: ثم الصدق بذوي المروءات و الاحساب، و اهل البيوتات الصالحة، و السوابق الحسنة؛ ثم اهل النجدة والشجاعة، و السخا و السماحة، فانهم جماع من الكرم .(نامه 53)
در فرمان استانداري مصر به مالك اشتر مي نويسد: ديگر آن كه با ارباب مروت و آنان كه از خانواده هاي شريف و شايسته هستند و پيشينه هاي نيكو دارند و سپس با كساني كه دلاور و شجاع و بخشنده و گشاده دست اند، همنشين باش كه آنان همه بزرگواري را در خود جمع كرده اند.
4. آداب معاشرت با مردم
زهدك في راغب فيك، نقصان حظ. و رغبتك في زاهد فيك، ذل نفس‍ .(حكمت 451)
بي اعتنايي تو به كسي كه به تو راغب است كم سعادتي است و تمايل تو به كسي كه به تو راغب است، خواري نفس است.
5. جايگاه نرمي
من كتاب له الي بعض عماله: اخلط الشدة بضغث من اللين، و ارفق ما كان الرفق ارفق .(نامه 46)
سختي و شدت را با نرمي و ملايمت بياميز، در جايي كه نرمي مناسب تر و به مصلحت نزديك تر است نرمي كن.
6. اينگونه معاشرت نما
خالطوا الناس مخالصة ان متم معها بكوا عليكم، و ان عشتم حنوا اليكم .(حكمت 10)
با مردم چنان معاشرت كنيد كه اگر بميريد بر شما بگريند و اگر زنده باشيد (غايب شويد) مشتاق ديدن شما باشند.

​

 

[گمنام]

7. كفايت ادب
كفاك ادبا لنفسك اجتناب ما تكرهه من غيرك .(حكمت 412)
براي ادب خود همين بس كه از آن چه كه بر ديگري نمي پسندي، دوري كني.
8. زيورهاي تازه
الاداب حلل مجددة. (حكمت 5)
آداب، زيورهاي هميشه تازه اند.
9. موجب فضيلت و برتري
اذا حييت بتحية فحي باحسن منها، و اذا اسديت اليك يد فكافئها بما يربي عليها، والفضل مع ذلك للبادي .(حكمت 62)
هنگامي كه درودي به تو گفته شد با درودي بهتر آن را پاداش بده و هنگامي كه دستي به تو عطايي كند تو بيش از آن عطا مقابله بكن و با اين حال برتري از آن كسي است كه آغاز كرده است.
10. ميراث بزرگ
لا ميراث كالادب. (حكمت 113)
هيچ ميراثي همانند ادب نيست.
11. پاداش نيكان
ازجر المسيء بثواب المحسن. (حكمت 177)
بدكاري را پاداش نيكان ده تا او را از بدي باز داري.
12. دوري از سخن چين
من اطاع التواني ضيع الحقوق، و من اطاع الواشي ضيع الصديق .(حكمت 239)
هر آن كس كه از سستي اطاعت كند، حقوق افراد را تباه سازد و كسي كه از گفته سخن چين پيروي كند دوست صميمي خويش را از دست بدهد.
13. نهي از بلندكردن صدا
لاصحابه عند الحرب: اميتوا الاصوات، فانه اطرد للفشل .(نامه 16)
به ياران خود در هنگام جنگ مي فرمود: آهسته سخن بگوييد، زيرا ترس و اختلاف را بهتر ريشه كن مي سازد.

​