محققان اتریشی علت حساسیت کودکان و بزرگسالان به شیر گاو را شناسایی کردند.
به گزارش ایسنا، حساسیت به شیر اغلب با عدم تحمل لاکتوز اشتباه گرفته می‌شود؛ مبتلایان به گروه دوم بدلیل کمبود آنزیمی به نام لاکتاز قادر به هضم شیر نیستند، اما در گروه اول سیستم ایمنی بدن از طریق آنتی‌بادی‌های IgE به پروتئین‌های شیر حمله می‌کند.
حدود سه درصد از کودکان در اروپا و برخی از بزرگسالان از مشکل حساسیت به شیر رنج می‌برند.
پژوهش صورت گرفته توسط محققان دانشگاه وین نشان می‌دهد، پروتئین خاصی در شیر گاو به نام «بتالاکتوگلوبین» در هنگام نبود آهن منجر به بروز حساسیت به شیر می‌شود، اما در حضور آهن، این پروتئین بی‌ضرر است.
یکی از آلرژن‌های مهم شیر - بتالاکتوگلوبین - متعلق به خانواده پروتئینی به نام لیپوکالین است که قادر به اصلاح کردن مجموعه‌های آهن است؛ آهن از طریق سایدروفورها – مولکول‌های متصل و حمل‌کننده آهن در میکروارگانیسم‌ها - به پروتئینی متصل می‌شود.
شیر بدون پروتئین – فاقد آهن و سایدروفورها به فعال کردن لنفوسیت‌های Th2 و کاهش حساسیت به شیر کمک می‌کند.
نتایج این پژوهش در مجله PLOS ONE منتشر شده است.
به گزارش ایسنا، حساسیت به شیر اغلب با عدم تحمل لاکتوز اشتباه گرفته می‌شود؛ مبتلایان به گروه دوم بدلیل کمبود آنزیمی به نام لاکتاز قادر به هضم شیر نیستند، اما در گروه اول سیستم ایمنی بدن از طریق آنتی‌بادی‌های IgE به پروتئین‌های شیر حمله می‌کند.
حدود سه درصد از کودکان در اروپا و برخی از بزرگسالان از مشکل حساسیت به شیر رنج می‌برند.
پژوهش صورت گرفته توسط محققان دانشگاه وین نشان می‌دهد، پروتئین خاصی در شیر گاو به نام «بتالاکتوگلوبین» در هنگام نبود آهن منجر به بروز حساسیت به شیر می‌شود، اما در حضور آهن، این پروتئین بی‌ضرر است.
یکی از آلرژن‌های مهم شیر - بتالاکتوگلوبین - متعلق به خانواده پروتئینی به نام لیپوکالین است که قادر به اصلاح کردن مجموعه‌های آهن است؛ آهن از طریق سایدروفورها – مولکول‌های متصل و حمل‌کننده آهن در میکروارگانیسم‌ها - به پروتئینی متصل می‌شود.
شیر بدون پروتئین – فاقد آهن و سایدروفورها به فعال کردن لنفوسیت‌های Th2 و کاهش حساسیت به شیر کمک می‌کند.
نتایج این پژوهش در مجله PLOS ONE منتشر شده است.