آيه شماره 30 از سوره مبارکه روم
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
پس روى خود را با گرايش تمام به حق به سوى اين دين كن با همان سرشتى كه خدا مردم را بر آن سرشته است آفرينش خداى تغييرپذير نيست اين است همان دين پايدار ولى بيشتر مردم نمىدانند رهبر دینى جامعه، باید ابتدا حقّ گرایى كامل خود را تثبیت كند، بعد به ارشاد دیگران بپردازد. «فاقم وجهك للدّین»
انسان ذاتاً دینگرا و طرفدار حقّ است. «للدین حنیفاً فطرت اللّه التى فطر النّاس علیها»
بر خلاف تصوّر گروهى كه مىگویند: انسان مثل ظرفى خالى است كه با آداب و رسوم و افكار حقّ یا باطل پر مىشود و نظامهاى سیاسى و اقتصادى و اجتماعى به او رنگ مىدهند، خداوند شناخت حقّ و حقّگرایى را به ودیعت نهاده است. «فطرت اللّه ...»
معناى فطرى بودن دین، بى نیازى از تلاش در راه اقامهى آن نیست. «اقم... فطرت اللّه»
انحراف، یك عارضه است؛ زیرا گرایش به دین حقّ، در نهاد هر انسانى نهفته است. «فطر النّاس علیها»
دین فطرى، ثابت و پایدار است. «فطرالناس علیها... ذلك الدین القیّم»
تكوین و تشریع با یكدیگر هماهنگ است. «فطرالناس علیها... ذلك الدین القیّم»
حركت در مسیر دین، حركت در مسیر فطرت است. «فاقم.... فطرت اللّه»
امور فطرى انسان كم و زیاد مىشود؛ امّا به كلّى محو نمىشود. «لا تبدیل لخلق اللّه»
گرایشهاى حقّ طلبانهاى كه در درون انسان نهفته شده، با تغییر مكان و زمان عوض نمىشود. «لا تبدیل لخلق اللّه»
هر گونه گرایش سیاسى، اقتصادى، اجتماعى، نژادى و اقلیمى كه در درون انسان سرچشمهاى نداشته باشد، پایدار نیست. «ذلك الدین القیّم»
اسلام، تنها دین پایدار است. «ذلك الدین القیّم»
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
پس روى خود را با گرايش تمام به حق به سوى اين دين كن با همان سرشتى كه خدا مردم را بر آن سرشته است آفرينش خداى تغييرپذير نيست اين است همان دين پايدار ولى بيشتر مردم نمىدانند رهبر دینى جامعه، باید ابتدا حقّ گرایى كامل خود را تثبیت كند، بعد به ارشاد دیگران بپردازد. «فاقم وجهك للدّین»
انسان ذاتاً دینگرا و طرفدار حقّ است. «للدین حنیفاً فطرت اللّه التى فطر النّاس علیها»
بر خلاف تصوّر گروهى كه مىگویند: انسان مثل ظرفى خالى است كه با آداب و رسوم و افكار حقّ یا باطل پر مىشود و نظامهاى سیاسى و اقتصادى و اجتماعى به او رنگ مىدهند، خداوند شناخت حقّ و حقّگرایى را به ودیعت نهاده است. «فطرت اللّه ...»
معناى فطرى بودن دین، بى نیازى از تلاش در راه اقامهى آن نیست. «اقم... فطرت اللّه»
انحراف، یك عارضه است؛ زیرا گرایش به دین حقّ، در نهاد هر انسانى نهفته است. «فطر النّاس علیها»
دین فطرى، ثابت و پایدار است. «فطرالناس علیها... ذلك الدین القیّم»
تكوین و تشریع با یكدیگر هماهنگ است. «فطرالناس علیها... ذلك الدین القیّم»
حركت در مسیر دین، حركت در مسیر فطرت است. «فاقم.... فطرت اللّه»
امور فطرى انسان كم و زیاد مىشود؛ امّا به كلّى محو نمىشود. «لا تبدیل لخلق اللّه»
گرایشهاى حقّ طلبانهاى كه در درون انسان نهفته شده، با تغییر مكان و زمان عوض نمىشود. «لا تبدیل لخلق اللّه»
هر گونه گرایش سیاسى، اقتصادى، اجتماعى، نژادى و اقلیمى كه در درون انسان سرچشمهاى نداشته باشد، پایدار نیست. «ذلك الدین القیّم»
اسلام، تنها دین پایدار است. «ذلك الدین القیّم»