«مر الحسن (ع) فى يوم فطر بقوم يلعبون و يضحكون فوقف على رؤوسهم، فقال:
ان الله جعل شهر رمضان مضمارا لخلقه، فيستبقون فيه بطاعته الى مرضاته،
فسبق قوم ففازوا، و قصر آخرون فخابوا،
فالعجب كل العجب من ضاحك لاعب في اليوم الذي يثاب فيه المحسنون
و يخسر فيه المبطلون و ايم الله لو كشف الغطاء لعلموا ان المحسن
مشغول باحسانه و المسىء مشغول باسائته. ثم مضى».
حضرت امام حسن صلوات اللَّه علیه در روز عید فطرى نظر به مردمان كردند كه بازى و خنده مى كردند پس حضرت رو به اصحاب خود فرمودند و اشاره به آن جماعت كرده فرمودند كه حق سبحانه و تعالى ماه رمضان را آفریده است
به منزله میدان اسب تاختن از جهت خلایق كه در آن میدان بتازند به طاعات و عبادات تا برسند به خوشنودى او
پس جمعى اسبها تاختند رسیدند و به مطلب رسیدند و جمعى پس ماندند و زیان كار شدند پس تعجب دارم
و تعجب عظیم دارم از جمعى كه بازى و خنده كنند در روزى كه نیكوكاران را ثواب عظیم دهند و تقصیر كنندگان زیان كار شوند .
(لوامع صاحب قرانى مشهور به شرح فقیه /ج6/ 652)
در اين حديث، امام حسن (ع) انجام اعمال عبادى در ماه مبارك رمضان را،
تشبيه به مسابقه بين افراد نموده اند و عيد فطر را زمان اخذ جوايز برندگان آن مى دانند.