نکته اول:
کلمه منّة بمعنى نعمت سنگين است
این کلمه دو جور اطلاق دارد: 1-منت فعلى 2-منت قولى.
منّت خدا فعلى است و آن سنگين كردن بندگان با نعمت و عطيّه است.
و منّت قولى كه شمردن و برخ كشيدن نعمت است و قبيح مي باشد (خلاصه ای از قاموس قران، ج6، ص: 292)
نکته دوم:
شاید این سوال پیش آید که :
حتی بیان کردن بخشش نعمت ها از طرف خداوند که در قرآن آمده است،این خودش نوعی به رخ کشیدن باشد و در این صورت ناپسند است
جواب:
اولاً :
بیان نعمت در صورتی قبیح است که همراه با اذیت و تحقیر باشد,اما در مورد خدا هرگز چنین چیزی درست نیست
چرا خدا بخواهد کسی را اذیت و تحقیر کند.خداوند در قرآن انسان را خلیفه خود معرفی کرده(بقره آیه 30) حالا چه طور می تواند او را تحقیر کند
ثانیاً:
این که خداوند نعمتهای خود را برای مردم بیان می کند,این امری ناپسند نیست,این بیان می تواند غفلت را از انسان سلب کند و او را متوجه این موضوع کند که:ای انسان بدان که تو بیهوده خلق نشدی و تو می توانی با تفکر و یادآوری این نعمت به خدا نزدیک شوی
کلمه منّة بمعنى نعمت سنگين است
این کلمه دو جور اطلاق دارد: 1-منت فعلى 2-منت قولى.
منّت خدا فعلى است و آن سنگين كردن بندگان با نعمت و عطيّه است.
و منّت قولى كه شمردن و برخ كشيدن نعمت است و قبيح مي باشد (خلاصه ای از قاموس قران، ج6، ص: 292)
نکته دوم:
شاید این سوال پیش آید که :
حتی بیان کردن بخشش نعمت ها از طرف خداوند که در قرآن آمده است،این خودش نوعی به رخ کشیدن باشد و در این صورت ناپسند است
جواب:
اولاً :
بیان نعمت در صورتی قبیح است که همراه با اذیت و تحقیر باشد,اما در مورد خدا هرگز چنین چیزی درست نیست
چرا خدا بخواهد کسی را اذیت و تحقیر کند.خداوند در قرآن انسان را خلیفه خود معرفی کرده(بقره آیه 30) حالا چه طور می تواند او را تحقیر کند
ثانیاً:
این که خداوند نعمتهای خود را برای مردم بیان می کند,این امری ناپسند نیست,این بیان می تواند غفلت را از انسان سلب کند و او را متوجه این موضوع کند که:ای انسان بدان که تو بیهوده خلق نشدی و تو می توانی با تفکر و یادآوری این نعمت به خدا نزدیک شوی