ایاتاکنون فکرکرده ایدکه باکلمه "خداوند"غیراززمان حال هیچ زمانی رانمیتوان گفت.نمیتوانیم بگویم"خداوندبود"یا"خداوندخواهدبود"./تنهامیتوانیم بگوییم "خداهست".خداوند به معنای بودن است.برای اثبات وجود خداراه های زیادی وجود داردالبته خدانیاز به اثبات نداردخودش ،خودش راثابت میکند./خدابودودگرهیچ نبود.ایابه ضربان قلب گوش داده اید؟چه میشنوید؟چه چیزی دروجودشمادرجریان است که هیچ دانشمندی نتوانسته اورا به وجود اورد شایدبتواندماده سازنده قلب رابه وجود اورد،ولی نمیتواندروح ایجادکند.وقتی کل هستی فریاداز وجود خدامیزندوثابت میکندچرادوباره جدل میکنیم برسروجودخدا.درعالم ظلمت ،عدم وسردی بودودردایره امکان هیچ تکیه گاهی نبود.خداکلمه بودکه القاءنشده بود.خالق بود،خالقی که هنوز خلاقیتش مخفی بود.خدارحمان ورحیم بودولی هنوزابررحمتش نباریده بود.درجمودچگونه خلاقیت ظاهرشود؟ارادۀ خداتجلی کرد.حرکت اساس خلقتش شده بود.اراده این نظام عجب رابه عهده گرفت.
