بدون تردید، مادر به عنوان مؤثرترین عامل محیطى و وراثتى در پرورش و رشد شخصیت كودك نقش به سزایى دارد. حضرت خدیجه علاوه بر این كه به نص قرآن مادر روحانى همه مؤمنین است، به عنوان مادرى شایسته و با ایمان در دامن خویش، فرزندان نیك و صالحى براى رسول خدا تربیت نمود. وى شش فرزند براى پیامبر به دنیا آورد و در دامن پر مهر خویش پرورش داد كه در میان آنها حضرت فاطمه علیهاالسلام از رتبه خاصى برخوردار است. دخترى كه رهبرى اسلام بعد از پیامبر اكرم و حضرت على علیه السلام از نسل او پدید آمد و ادامه یافت .
این دختر با مادرش آنچنان ارتباط تنگاتنگ داشت كه هنگام رحلت حضرت خدیجه، فاطمه علیهاالسلام كه در حدود پنج سال داشت شدیدا بىتابى مىكرد و به دور پدر بزرگوارش مىچرخید و مىگفت: « پدر جان! مادرم كجاست؟» حضرت جبرئیل نازل شد و فرمود: یا رسول الله! خداوند مىفرماید: سلام ما را به فاطمه برسان و به او اطلاع بده كه مادرش خدیجه در خانههاى بهشتى با آسیه و مریم زندگى مىكند. (4)
این دختر پاكیزه، هنگام رحلت مادر وقتى احساس كرد كه حضرت خدیجه شدیدا در فراق او و پدر ارجمندش ناراحت است و نگران تنهایى و بىیاورى حضرت محمد صلى الله علیه و آله مىباشد، به مادرش دلدارى داده و گفت: «یا اماه! لاتحزنى ولا ترهبى فان الله مع ابى (5)؛ مادر جان! اندوهگین و مضطرب نباش، زیرا خداوند یار و یاور پدرم مىباشد.»
امامان معصوم.gif "علیهم السلام :S (31):")
نیز همیشه به وجود چنین مادرى افتخار مىكردند؛ همچنان كه حضرت مجتبى علیه السلام هنگامى كه با معاویه مناظره مىكرد، در مورد یكى از علل انحراف معاویه از محور حق و انحطاط اخلاقى وى و سعادت و خوشبختى خود به نقش مادر در تربیت افراد اشاره كرده و فرمود: معاویه! چون مادر تو «هند» و مادربزرگت «نثیله» مىباشد [و در دامن چنین زن پست و فرومایهاى پرورش یافتهاى] این گونه اعمال زشت از تو سر مىزند و سعادت ما خانواده در اثر تربیت در دامن مادرانى پاك و پارسا همچون خدیجه علیهاالسلام و فاطمه علیهاالسلام مىباشد. (6)
هنگام رحلت حضرت خدیجه، فاطمه علیهاالسلام كه در حدود پنج سال داشت شدیدا بىتابى مىكرد و به دور پدر بزرگوارش مىچرخید و مىگفت: « پدر جان! مادرم كجاست؟» حضرت جبرئیل نازل شد و فرمود: یا رسول الله! خداوند مىفرماید: سلام ما را به فاطمه برسان و به او اطلاع بده كه مادرش خدیجه در خانههاى بهشتى با آسیه و مریم زندگى مىكند.
امام حسین علیه السلام در روز عاشورا براى معرفى خویش و آگاه كردن دلهاى بیدار، به مادرش فاطمه علیهاالسلام و مادربزرگ شایسته و فداكارش حضرت خدیجه اشاره نموده و فرمود: « شما را به خدا قسم مىدهم! آیا مىدانید كه مادر من «فاطمه زهرا» دختر محمد است؟! گفتند: آرى [ ... فرمود: ] شما را به خدا قسم مىدهم! آیا مىدانید كه مادربزرگ من خدیجه دختر خویلد، نخستین زنى است كه اسلام را پذیرفت؟! گفتند: آرى.» (7)
حضرت خدیجه علاوه بر این كه در دامان پر مهر و عطوفت خویش فرزندان پیامبر را پرورش داد، فرزندان شایستهاى را نیز قبل از ازدواج با پیامبر تربیت كرده بود كه از جمله آنها هند بن ابى هاله مىباشد . او (هند) در مدت سه شبانه روزى كه پیامبر اكرم در هنگام هجرت در غار ثور مخفى شده بود، به همراه على علیه السلام دور از چشم مشركان مكه محرمانه به پیامبر صلى الله علیه و آله آذوقه مىبرد و برمىگشت. وى مردى بزرگوار، شریف، فصیح و محدث بود و از شوهر دیگر خدیجه به نام ابى هالة بن زرارة تمیمى متولد شده بود. (8)
هند پسر خدیجه همان كسى است كه امام حسن علیه السلام به عنوان دایى خود از وى نام مىبرد. وى اوصاف و شمایل رسول خدا را براى امام مجتبى علیه السلام توصیف مىكرد و بسیار مورد علاقه پیامبر اكرم بود. او بتهاى مشركان را مىشكست (9) و در جنگ جمل در ركاب حضرت على علیه‌السلام به شهادت رسید. (10) و (11)
این دختر با مادرش آنچنان ارتباط تنگاتنگ داشت كه هنگام رحلت حضرت خدیجه، فاطمه علیهاالسلام كه در حدود پنج سال داشت شدیدا بىتابى مىكرد و به دور پدر بزرگوارش مىچرخید و مىگفت: « پدر جان! مادرم كجاست؟» حضرت جبرئیل نازل شد و فرمود: یا رسول الله! خداوند مىفرماید: سلام ما را به فاطمه برسان و به او اطلاع بده كه مادرش خدیجه در خانههاى بهشتى با آسیه و مریم زندگى مىكند. (4)
این دختر پاكیزه، هنگام رحلت مادر وقتى احساس كرد كه حضرت خدیجه شدیدا در فراق او و پدر ارجمندش ناراحت است و نگران تنهایى و بىیاورى حضرت محمد صلى الله علیه و آله مىباشد، به مادرش دلدارى داده و گفت: «یا اماه! لاتحزنى ولا ترهبى فان الله مع ابى (5)؛ مادر جان! اندوهگین و مضطرب نباش، زیرا خداوند یار و یاور پدرم مىباشد.»
امامان معصوم
نیز همیشه به وجود چنین مادرى افتخار مىكردند؛ همچنان كه حضرت مجتبى علیه السلام هنگامى كه با معاویه مناظره مىكرد، در مورد یكى از علل انحراف معاویه از محور حق و انحطاط اخلاقى وى و سعادت و خوشبختى خود به نقش مادر در تربیت افراد اشاره كرده و فرمود: معاویه! چون مادر تو «هند» و مادربزرگت «نثیله» مىباشد [و در دامن چنین زن پست و فرومایهاى پرورش یافتهاى] این گونه اعمال زشت از تو سر مىزند و سعادت ما خانواده در اثر تربیت در دامن مادرانى پاك و پارسا همچون خدیجه علیهاالسلام و فاطمه علیهاالسلام مىباشد. (6) هنگام رحلت حضرت خدیجه، فاطمه علیهاالسلام كه در حدود پنج سال داشت شدیدا بىتابى مىكرد و به دور پدر بزرگوارش مىچرخید و مىگفت: « پدر جان! مادرم كجاست؟» حضرت جبرئیل نازل شد و فرمود: یا رسول الله! خداوند مىفرماید: سلام ما را به فاطمه برسان و به او اطلاع بده كه مادرش خدیجه در خانههاى بهشتى با آسیه و مریم زندگى مىكند.
امام حسین علیه السلام در روز عاشورا براى معرفى خویش و آگاه كردن دلهاى بیدار، به مادرش فاطمه علیهاالسلام و مادربزرگ شایسته و فداكارش حضرت خدیجه اشاره نموده و فرمود: « شما را به خدا قسم مىدهم! آیا مىدانید كه مادر من «فاطمه زهرا» دختر محمد است؟! گفتند: آرى [ ... فرمود: ] شما را به خدا قسم مىدهم! آیا مىدانید كه مادربزرگ من خدیجه دختر خویلد، نخستین زنى است كه اسلام را پذیرفت؟! گفتند: آرى.» (7)
حضرت خدیجه علاوه بر این كه در دامان پر مهر و عطوفت خویش فرزندان پیامبر را پرورش داد، فرزندان شایستهاى را نیز قبل از ازدواج با پیامبر تربیت كرده بود كه از جمله آنها هند بن ابى هاله مىباشد . او (هند) در مدت سه شبانه روزى كه پیامبر اكرم در هنگام هجرت در غار ثور مخفى شده بود، به همراه على علیه السلام دور از چشم مشركان مكه محرمانه به پیامبر صلى الله علیه و آله آذوقه مىبرد و برمىگشت. وى مردى بزرگوار، شریف، فصیح و محدث بود و از شوهر دیگر خدیجه به نام ابى هالة بن زرارة تمیمى متولد شده بود. (8)
هند پسر خدیجه همان كسى است كه امام حسن علیه السلام به عنوان دایى خود از وى نام مىبرد. وى اوصاف و شمایل رسول خدا را براى امام مجتبى علیه السلام توصیف مىكرد و بسیار مورد علاقه پیامبر اكرم بود. او بتهاى مشركان را مىشكست (9) و در جنگ جمل در ركاب حضرت على علیه‌السلام به شهادت رسید. (10) و (11)