ببخشید این مسیر باز هست؟
داخل این خیابان نمی شوم. چرا؟ چون بن بست است.
از این خیابان می روم. چرا؟ چون بن بست نیست.
اگر این دو خیابان را اشتباه گرفته باشم؟ اگر مسیر درست را پیدا نکنم؟ اگر و اگر و ...
در مسیر زندگی تنها یک خیابان است که هیچ بن بستی ندارد. خیابان تقوا
در قرآن كریم به صورت مكرر به آثار تقوا اشاره و تصریح شده است. معمولا آثار تقوا چیزهایی است درست عكس آنچه كه در ابتدا انسان در مورد تقوا خیال میكند.
چنین انسانی میگوید:
انسان بخواهد خودش را مقید به تقوا كند، معنایش این است كه خودش را در بنبست قرار بدهد، به دور خودش خطی بكشد و برای خود محدودیت قایل بشود.
قرآن درست نقطه مقابل این مطلب را ذكر میكند (و نكته لطیف همین است) یعنی بیتقوایی است كه انسان را در بنبست قرار میدهد و تقواست كه بنبست را میشكند. ما خیال می کنیم با رعایت تقوا برای خودمان محدودیت قایل می شویم. وقتی انسان برای خودش محدودیت قایل شد به دست خودش برای خودش بنبست به وجود آورده است. قرآن میفرماید:
خیر، تقوا بنبست و محدودیت نیست، برعكس است، تقوا نداشتن، انسان را دچار بنبست ها و محدودیت ها میكند و تقوا راهی است كه خدا معین كرده كه اگر انسان از آن راه برود محدودیت و بنبستی برای او نیست.
این است كه میفرماید:
و من یتق الله یجعل له مخرجا (طلاق ایه 2)هر كسی كه تقوای الهی را پیشه كند خدا برای او راه بیرون رفتن از مضایق، سختی ها و مشكلات را قرار میدهد.
یعنی خدا برای او راه باز میكند، برای خروج از بنبست ها و بیرون آمدن از مشكلات.
داخل این خیابان نمی شوم. چرا؟ چون بن بست است.
از این خیابان می روم. چرا؟ چون بن بست نیست.
اگر این دو خیابان را اشتباه گرفته باشم؟ اگر مسیر درست را پیدا نکنم؟ اگر و اگر و ...
در مسیر زندگی تنها یک خیابان است که هیچ بن بستی ندارد. خیابان تقوا
در قرآن كریم به صورت مكرر به آثار تقوا اشاره و تصریح شده است. معمولا آثار تقوا چیزهایی است درست عكس آنچه كه در ابتدا انسان در مورد تقوا خیال میكند.
چنین انسانی میگوید:
انسان بخواهد خودش را مقید به تقوا كند، معنایش این است كه خودش را در بنبست قرار بدهد، به دور خودش خطی بكشد و برای خود محدودیت قایل بشود.
قرآن درست نقطه مقابل این مطلب را ذكر میكند (و نكته لطیف همین است) یعنی بیتقوایی است كه انسان را در بنبست قرار میدهد و تقواست كه بنبست را میشكند. ما خیال می کنیم با رعایت تقوا برای خودمان محدودیت قایل می شویم. وقتی انسان برای خودش محدودیت قایل شد به دست خودش برای خودش بنبست به وجود آورده است. قرآن میفرماید:
خیر، تقوا بنبست و محدودیت نیست، برعكس است، تقوا نداشتن، انسان را دچار بنبست ها و محدودیت ها میكند و تقوا راهی است كه خدا معین كرده كه اگر انسان از آن راه برود محدودیت و بنبستی برای او نیست.
این است كه میفرماید:
و من یتق الله یجعل له مخرجا (طلاق ایه 2)هر كسی كه تقوای الهی را پیشه كند خدا برای او راه بیرون رفتن از مضایق، سختی ها و مشكلات را قرار میدهد.
یعنی خدا برای او راه باز میكند، برای خروج از بنبست ها و بیرون آمدن از مشكلات.