ماه رمضان
در شب اول ماه مبارك رمضان غسل و زيارت امام حسين (عليه السلام ) وارد شده است
1. ولايتعهدى امام رضا (عليه السلام )
در 7 رجب سال 200 ماءمون عباسى نامه اى به امام رضا (عليه السلام ) نوشت ، و آن بزرگوار را براى ولايت عهدى خويش به مرو فراخواند در روز اول ماه رمضان سال 201 ه مردم با حضرت رضا (عليه السلام ) به ولايتعهدى بيعت كردند، و بعضى ششم اين ماه نقل كرده اند.
2. مرگ مروان
در اين روز در سال 65 ه مروان بن حكم در سن 81 سالگى در دمشق به دركات جحيم شتافت ، و مدت خلافت او 9 ماه بود
مروان پسر حكم بن ابى العاص بود و به ((وزغ بن وزغ )) ملقب گرديده بود. او و پدرش مورد لعن پيامبر (صلى الله عليه و آله ) واقع شدند، حتى عايشه به مروان گفت : شهادت مى دهم كه پيامبر (صلى الله عليه و آله ) پدرت را لعن كرد در حاليك تو در صلب او بودى .
مروان در عداوت با خدا و پيامبر (صلى الله عليه و آله ) و اهل بيت (عليهم السلام ) خصوصا امير المؤ منين (عليه السلام ) از زمان عثمان تا آخر ايام خود بسيار كوشيد. بعد از آنكه عثمان او و پدرش حكم را از طائف بر خلاف امر پيامبر (صلى الله عليه و آله ) به مدينه بازگردانيد، خمس افريقيه را به مروان داد و فدك را هم به او واگذار كرد و او را وزير و كاتب خود قرار داد.
او در ايام خلافت عثمان فتنه ها بپا كرد. در جنگ جمل تيرى زد و طلحه را كشت و بعد از فتح هنگامى كه اسير شد حسنين (عليهم السلام ) را شفيع قرار داد و امير المؤ منين (عليه السلام ) او را رها كرد. به حضرت عرض كردند: از او بيعت بگير. فرمود: همانا دست او دست يهودى است ، چه اينكه يهود به مكر و حيله معروفند.
بعد از آن كه مروان به معاويه پيوست هرگاه حكومت شهرى به او داده مى شد، در ترويج سب امير المؤ منين (عليه السلام ) مجد و مصر بود. او در مدينه هر جمعه بر منبر پيامبر (صلى الله عليه و آله ) بالا مى رفت و در حضور مهاجرين و انصار امير المؤ منين (عليه السلام ) را سب مى كرد. مروان بعد از هلاك شدن يزيد به جاى وى نشست ، و همسر او را به عقد خود در آورد و نه ماه خلافت كرد. همسر يزيد زهرى در غذاى او ريخت كه لال شد و آخر الآمر متكابر دهان او گذاشت ، و باكنيزان روى او نشستند تا اينكه در اول ماه رمضان به درك واصل شد.
3. جنگ تبوك
در اول ماه رمضان سال 9 ه جنگ تبوك به وقوع پيوست اين جنگ را فاضحه نيز مى گويند، زيرا منافقين مدينه و كسانى كه قصد كشتن پيامبر (صلى الله عليه و آله ) را در عقبه داشتند رسوا و مفتضح شدند.
به لشكرى كه در اين جنگ شركت ((جيش العسره )) مى گويند، زيرا در سختى و زحمت فراوان ، با اينكه ايام جمع آورى محصول بود به جنگ رفتند. حركت لشكر در ماه رجب بود كه 30 هزار نفر حركت كردند و فقط هزار نفر سواره بودند. پيامبر (صلى الله عليه و آله ) فرمودند: ((كفش فراوان با خود بياوريد))، و در مسير هر دو نفر به يك خرما سد جوع مى كردند و آب هم كمياب بود. در اين جنگ عده اى از زنها نيز همراه حضرت حركت كردند.
از سوى ديگر 82 نفر از منافقين مدينه با عذر تراشى به جنگ نرفتند و در مدينه ماندند تا در غياب آن حضرت خانه آن حضرت را غارت كنند و خانواده ايشان را از مدينه بيرون نمايند. پيامبر (صلى الله عليه و آله ) امير المؤ منين (عليه السلام ) را به جاى خود در مدينه خليفه قرار داد و منافقين كلماتى گفتند كه خاطر مبارك امير المؤ منين (عليه السلام ) را آزردند. پيامبر (صلى الله عليه و آله ) به آن حضرت فرمود: اءما ترضى اءن تكون منى بمنزله هارون من موسى الا اءنه لا نبى بعدى ...؟
در بازگشت از تبوك چهل نفر از منافقين كه همراه حضرت بودند، تصميم گرفتند وقتى شتر حضرت بالاى گردنه مى رسد كدوها را پر از ريگ نمايند و به زير دست و پاى شتر حضرت رها كنند تا شتر رم كند و پيامبر (صلى الله عليه و آله ) از شتر افتاده و به قتل برسد. هنگام اجراى توطئه شتر حضرت قدم از قدم برنداشت و مكر منافقين شكست خورد و خداوند وجود مقدس پيامبر (صلى الله عليه و آله ) را حفظ كرد.
از سوى ديگر منافقينى كه در مدينه مانده بودند قصد جان امير المؤ منين (عليه السلام ) را نمودند و حفره اى طولانى در مسير راه مدينه حفر كردند و روى آن را با حصير پوشاندند تا هنگامى كه امير المؤ منين (عليه السلام ) به استقبال پيامبر (صلى الله عليه و آله ) مى آيد هنگام مراجعت ميان آن حفره بيفتد و آنان بر سرش بريزند و او را به قتل برسانند. ولى هنگام مراجعت اسب آن حضرت از روى حصير و گودال عبور ننمود و بار ديگر حيله منافقين باطل گرديد.
در تبوك جنگى صورت نگرفت و آن حضرت بالشكر به مدينه بازگشتند . وقوع اين جنگ در ماه رجب هم نقل شده است .
4. وفات حضرت نفيسه (عليها السلام )
در اين روز در سال 208 ه زاهده عابده حضرت نفيسه خاتون (عليها السلام ) دختر حسن بن زيد بن حسن بن على بن ابى طالب (عليهم السلام ) در مصر وفات كرد.
شوهر آن حضرت اسحاق مؤ تمن پسر حضرت صادق (عليه السلام ) بوده ، و از طرف مادر منتسب به آقا قمر بنى هاشم (عليه السلام ) است .
حضرت نفيسه (عليها السلام ) براى خود قبرى كنده بود و پيوسته در آن قبر نماز مى خواند و ختم قرآن مى نمود.
آن حضرت در اول ماه رجب بيمار شد، و نامه اى به شوهرش كه در مدينه بود نوشت و او را از احوال خود با خبر كرد. در شب اول ماه رمضان بيمارى شدت پيدا كرد و فرداى آن روز در حالتى كه روزه بود طبيب آوردند و او امر به افطار كرد. آن حضرت فرمود: ((واعجبا! سى سال است از خداوند مسئلت دارم با حالت روزه از دنيا بروم ، و اكنون كه روزه هستم افطار كنم ))؟ پس خواندن سوره انعام را شروع كرد، و چون به آيه مباركه لهم دار السلام عند ربهم رسيد وفات كرد.
شوهر آن حضرت زمانى رسيد كه ايشان وفات كرده بود. او مى خواست آن حضرت را به مدينه ببرد و در بقيع نزد اجداد طاهرينش دفن كند، ولى مردم مصر با التماس و در خواست او را نگه داشتند. اسحاق مؤ تمن پيامبر (صلى الله عليه و آله ) را در خواب ديد كه فرمودند: ((با اهل مصر در اين ماجرا مخافت نكنى ، كه به خاطر نفسيه خداوند رحمت و بركاتش را نازل مى كند)). جناب اسحاق بدن آن حضرت را در محل فعلى دفن كردند و معروف است كه دعا كنار قبر آن حضرت مستجاب است .
4 ماه رمضان 1. مرگ زياد بن ابيه زياد بن ابيه در سال 53 ه در كوفه به هلاكت رسيد
6 ماه رمضان 1. ضرب سكه به نام امام رضا (عليه السلام ) در اين روز در سال 201 ه سكه طلا به نام مبارك حضرت رضا (عليه السلام ) زدند. بنابر قولى اين روز روز ولايت عهدى اجبارى آن حضرت بوده است (600)، و مردم با آن حضرت به ولايت عهدى بيعت نمودند
9ماه رمضان 1-ولادت حضرت یحیی :علیه السلام:
ولادت حضرت مريم (عليها السلام)
خروج حضرت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) از مدينه به سوي بدر سال 2 هجرت
بنابرنقلي ولادت حضرت امام جواد (صلوات الله عليه) سال 195 هجرت
بنابرنقلي ولايت عهدي حضرت امام رضا (صلوات الله عليه) سال 201 هجرت
10 ماه رمضان 1. آمدن نامه هاى اهل كوفه براى امام حسين (عليه السلام )
در سال 60 ه جمعى از كوفيان نامه هاى مردم كوفه را براى امام حسين (عليه السلام ) آوردند. كه از جمله نام سليمان بن صرد و مسيب بن نجبه و رفاعه بن شداد بجلى و حبيب بن مظاهر و جمعى از شيعيان آن حضرت در آنها بود، كه توسط عبد الله بن مسمع همدانى و عبد الله بن وال خدمت امام (عليه السلام ) آورده شد. 2. وفات حضرت خديجه (عليها السلام )
در اين رز حضرت خديجه كبرى (عليها السلام ) از دنيا رحلت فرمودند. اين قول بنابر نقل 45 روز بعد از رحلت جناب ابوطالب (عليه السلام ) است. اقوال ديگر در رحلت آن حضرت چنين است : 23 رجب ، 27 رجب ، آخر رجب ، اول ماه رمضان ، 12 ماه رمضان . آن حضرت بعد از حضرت ابوطالب (عليه السلام ) به سه روز فاصله و به قولى يك ماه و به قولى 45 روز و به قولى 50 روز وفات كرده است .
12 ماه رمضان
1. مراسم عقد اخوت
در اين روز در سال اول هجرت رسول گرامى اسلام (صلى الله عليه و آله ) بين اصحاب خود عقد اخوت بست و امير المؤ منين (عليه السلام ) را برادر خود گردانيد.
13 ماه رمضان
1. مرگ حجاج ثقفى
14 ماه رمضان
1. شهادت مختار در سال 67 هه در چنين روزى مختار بن ابى عبيده ثقفى به شهادت رسيد، و مزار او كنار مرقد حضرت مسلم (عليه السلام ) در انتها مسجد كوفه است
15 ماه رمضان
1. ولادت امام حسن مجتبى (عليه السلام )
شب نيمه ماه رمضان سال سوم ه دومنين امام شيعيان حضرت ابو محمد حسن بن على بن ابى طالب (عليه السلام ) در شهر مدينه به دنيا آمد.
القاب آن حضرت : سيد، سبط، امنى ، حجت ، بر، نقى ، زكى ، مجتبى ، زاهد. در روز هفتم ولادت آن حضرت ، مادرش فاطمه زهرا (عليها السلام ) آن مولود مبارك را در پارچه حريرى كه جبرئيل (عليه السلام ) آن را براى پيامبر (صلى الله عليه و آله ) از بهشت آورده بود، پيچيد و خدمت رسول گرامى اسلام (صلى الله عليه و آله ) آورد، و آن حضرت نام مباركش را حسن نهاد و گوسفندى براى حضرتش عقيقه نمود
2. حركت حضرت مسلم (عليه السلام ) به سمت كوفه
در اين روز در سال 60 ه حضرت ابا عبد الله (عليه السلام ) جناب مسلم بن عقيل (عليه السلام ) را به كوفه روانه كرد. همراه او پاسخ نامه هاى كوفيان را داده بود كه مضمون آن چنين بود: ((به سوى شما برادر و پسر عمويم ، موثق اهل بيت خويش ، مسلم بن عقيل را فرستادم . اگر او بنويسد براى من كه راءى دانايان و بزرگان شما متفق شده بر آنچه در نامه ها درج كرده ايد، به زودى به سوى شما خواهم آمد، انشاء الله )).
16 ماه رمضان
1. ورود محمد بن ابى بكر به مصر
در اين روز در سال 37 38 ه جناب محمد بن ابى بكر به عنوان استاندار از طرف امير المؤ منين (عليه السلام ) وارد مصر شد
17 ماه رمضان
1. معراج پيامبر
معرج پيامبر (صلى الله وعليه و آله ) پنج سال بعد از بعثت در چنين روزى واقع شده و آيه سبحان الذى اسرى بعبده ليلا من المسجد الحرام الى المسجد القصى ... در اين باره نازل شده است . معراج پيامبر (صلى الله عليه و آله ) در 21 ماه رمضان نيز نقل شده است
2. جنگ بدر
در روز جمعه در سال دوم هجرت جنگ بدر كبرى به وقوع پيوست 18 يا 19 اين ماه هم ذكر شده است .
تعداد مسلمانان 313 نفر و تعداد شهداى آنان 9 تا 14 نفر، و تعداد كفار 950 نفر بود. مقتولين كفار 70 نفر بودند و 70 نفر را هم مسلمانان اسير گرفتند. 35 نفر از 70 نفر كشته هاى كفار به دست امير المؤ منين (عليه السلام ) به قتل رسيدند.
3. قتل عايشه
در شب 17 ماه رمضان در سال 58 ه در مدينه ، عايشه دختر ابوبكر به دست معاويه كشته شد، و به سزاى اعمالش رسيد. دو قول ديگر در اين باره 29 رجب و آخر ذى الحجه است .
19 ماه رمضان
1. ضرب خوردن امير المؤ منين (عليه السلام )
در 19 ماه رمضان سال 40 ه در نماز صبح در مسجد كوفه با شمشيرى مسموم به دست ناپاك ابن ملجم منافق بر فرق مبارك امير المؤ منين (عليه السلام ) ضربت وارد شد.
20 ماه رمضان
1. فتح مكه
در سال 8 ه فتح مكه واقع شد. در اين فتح بزرگ تعداد مسلمانان 12 هزار نفر، و شهدا 2 نفر بودند. علت شهادت آن دو اين بود كه همراه لشكر نبودند و از آخر مكه وارد شده بودند، و لذا مورد هجوم قرار گرفته شهيد شدند.
در اين روز امير المؤ منين (عليه السلام ) به امر مبارك خاتم الانبياء (صلى الله عليه و آله )، براى شكستن بتهايى كه در كعبه بود، پاى مبارك خود را بر كتف شريفش اشرف مخلوقات نهاد.
