♦*♦ فایده نام گذاری افراد به نام پیامبران و ائمه معصومین(علیهم السلام)♦*♦

گمنام

ناظر کل
پرسنل مدیریت
"ناظر کل"
namayesh2.jpg

  • شکی در این نیست که انتخاب نام های بزرگان و شخصیت ها بر افراد، باعث می شود که صاحب نام احساس نوعی بزرگی و وقار در خود نماید و همرنگی خود با شخصیت مورد نظر را مضاعف نماید. این احساس روز به روز بیشتر و باعث اثرگذاری بر گفتار و رفتار او می گردد تا جایی که خود را مسئول حراست از قداست آن نام می شمارد.
    انتخاب نام های شخصیت های دینی یا مناسبت های مذهبی بر افراد نشانه علاقه به آن حقایق است مثل نام های ائمه معصومین(:S (31):)، پیامبران و یا نام ماه های قمری همچون محرم، صفر، رجب و رمضان بر افراد که ارزش حوادث آن مناسبت ها و شخصیت های آن زمان ها را برای شنونده یادآوری می کند و مخاطب در می یابدکه این نام متعلق به یک مسلمان است.

  • در روایتی از امام صادق (علیه السلام) سؤال شد: «إِنَّا نُسَمِّي بِأَسْمَائِكُمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِكُمْ فَيَنْفَعُنَا ذَلِكَ فَقَالَ إِي وَ اللَّهِ وَ هَلِ الدِّينُ إِلَّا الْحُبُّ قَالَ اللَّهُ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ؛ ما فرزندانم مان را به نام های شما و پدران تان نامگذاری می کنیم، آیا نامگذاری فرزندان به نام های ائمه سودی دارد؟ حضرت فرمود: آری، مگر دین چیزی جز محبت است؟ هم چنان که خداوند می فرماید: اگر خدا را دوست مى‏داريد پس از من پيروى كنيد تا خدا نيز شما را دوست بدارد و گناهان تان را ببخشايد و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.»1

  • این نکته را هم در نظر بگیرید وقتی نامی برای کسی انتخاب می شود نوعی رابطه ی عاطفی بین صاحب نام و شخصیت مورد نظر یا مکان مورد نظر که بدان نام می باشد برقرار می گردد، نام حسین پیوند حماسی با حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) برقرار می کند و نام محرم محبت به شخصیت های این ماه و بغض به دشمنان اهل بیت را گوشزد می نماید. امام حسین (علیه السلام) به خاطر علاقه زیادی که به پدرش علی (علیه السلام) و مادرش فاطمه (سلام‌الله‌علیها) داشت؛ نام فرزندان خود را فقط «علی» و «فاطمه» می گذاشت و برای جلوگیری از تشابه اسمی پسوند اصغر، صغری، اوسط، وسطی، اکبر و کبری را بعد از نام هر یک اضافه می نمود مثل علی اصغر، علی اوسط، علی اکبر، یا فاطمه صغری، فاطمه وسطی و فاطمه کبری.
.......

  • مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ‏بحارالأنوار، ج101، ص130، بيروت‏: دار إحياء التراث العربي، ‏1403ق.‏
:gol:
 
بالا