♦♦♦♦یکی از زیباترین و ماندگارترین دیالوگ ها بین فامیل دور و آقای مجری♦♦♦♦

[*مریم*]

آقای مجری: واسه چی در ُ باز گذاشتی؟

فامیل دور: واسه بهار .از در بسته دزد رد می‌شه ولی از در باز رد نمی‌شه.
وقتی یه در ُ باز بذاری که دزد نمیاد توش.
فکر می‌کنه یکی هست که در ُباز گذاشتی دیگه.
ولی وقتی در بسته باشه، فکر می‌کنه کسی نیست ُ یه عالمه چیز خوب اون ‌تو هست ُ می‌ره سراغ‌شون دیگه.
در باز ُ کسی نمی‌زنه. ولی در بسته رو همه می‌زنند.
خود شما به خاطر این‌که بدونی توی این پسته دربسته چیه، می‌شکنیدش. شکسته می‌شه اون در.
دل آدم هم مثل همین پسته می‌مونه. یه سری از دل‌ها درشون بازه.
می‌فهمی تو دلش چیه. ولی یه سری از دل‌ها هست که درش بسته ‌اس.
این‌قدر بسته نگهش می‌دارند که بالاخره یه روز مجبور می‌شند بشکنند و همه‌چی خراب می‌شه.

آقای مجری: در دل آدم چه‌جوری باز می‌شه؟
فامیل دور: در دل آدم با درد دله که باز می‌شه​

 

[montazer]

​

دل آدم هم مثل همین پسته می‌مونه. یه سری از دل‌ها درشون بازه.
می‌فهمی تو دلش چیه. ولی یه سری از دل‌ها هست که درش بسته ‌اس.
این‌قدر بسته نگهش می‌دارند که بالاخره یه روز مجبور می‌شند بشکنند و همه‌چی خراب می‌شه.

آقای مجری: در دل آدم چه‌جوری باز می‌شه؟
فامیل دور: در دل آدم با درد دله که باز می‌شه​

فکر کنم منظورش اینه که کسی که درد دل کنه در دلش باز میشه
ولی آیا درسته که در دل باز بشه؟؟؟؟
آیا درد دل درسته؟

 

[*مریم*]

فکر کنم منظورش اینه که کسی که درد دل کنه در دلش باز میشه
ولی آیا درسته که در دل باز بشه؟؟؟؟
آیا درد دل درسته؟

سلام
درد دل خوبه ولی نه همه جاو برای همه کس فقط افرادی خاص که شرایط خاص هم داشته باشن