به نام او که هستی می بخشد و عشق می آفریند

[قبیله منتظر]

به نام او که هستی می بخشد و عشق می آفریند



در وسعت بزرگ دل


تنهایی را


نمی توان با این دلدارهای چند رنگ درمان کرد


این دل،دلداری دیگر می خواهد


این خانه برای دیگران بزرگ است


اگر تمامی عشق های دنیا را


یک جا به ما بسپارند


باز هم سرزمین دل ما


سرزمین گسترده وجود ما


خالی است...


دل آدمی بزرگ تر از این دنیاست


و این راز تنهایی اوست


در بهار وقتی درختان غرق در شکوفه را میبینیم


از خود بپرسیم:


چندین بهار بر من گذشته است


و هنوز رویشی نداشته ام....

​