نامش سید علی است. حدود شش سال است که به قم آمده و با جدیت تمام درس می خواند. اینجا اساتید بزرگی مثل آقا سید روح الله خمینی و
آقای طباطبائی و ... درس می دهند وس ید علی هم خوشحال است که می تواند از محضر این بزرگان استفاده ببرد.
به پدرش خیلی علاقه دارد و گدر هم. گاهی برایش نامه می نویسد و از حالش با خبر می شود. گاهی اوقات هم برای تپتابوسی حضرت رضا علیه السلام
و دیدار پدر و مادر درس و بحث را رها می کند و راهی مشهد می شود. آخرین نامه ای که برایش نوشته اند باعث نگرانی و ناراحتی او شده است؛ چون خبر
داده اند که چشمان پدر به علت « آب مروارید» نابینا شده است.
پدر نیاز به مراقبت دارد و سید علی هم می داند که پدر بخاطر انس خاصی که به او دارد قلبا دوست دارد که سید علی برای مراقبت به مشهد برگردد.
سید علی خیر دنیا و آخرت خود را در قم می بیند ولی وضعیت پدر هم او را غمگین و مردد ساخته است نم یداند چه کاری وظیفه اوست؛ با یکی از اساتید اهل معرفت مشورت
می کند. استاد به سید علی دلداری می دهد و می گوید: « عقیده من این است که شما برای خدمت به پدر به مشهد بروید؛ خدا قم را به مشهد می آورد یعنی آنچه خدا
می خواهد در قم به شما بدهد در مشهد به شما می دهد.»
بیان استاد به دلش می نشیند و دست از تحصیل در محیط ممتاز قم می کشد و به مشهد بر می گردد.
پدر سید علی از علما معروف مشهد است و عمری را با کتاب مانوس بوده و اکنون نابینایی باعث شده که نتواند کتاب بخواند. سید علی علاوه بر مراقبت از پدر گاهی در طول
روز مدتی برای پدر کتاب می خواند و پدر بسیار خرسند است که هم صحبتش سید علی است. سید علی در کنار رسیدگی به امورات گدر به درس و بحث خود هم می پردازد.
خدمت سید علی به پدرش اگرچه پاداش اخروی عظیمی دارد ولی خداوند در دنیا هم اجر فداکاری سید علی را می دهد. امروز همه دنیا سید علی را می شناسند. او ولی امر
مسلمین جهان سید علی حسینی خامنه ای حفظه الله است .
سید علی در این مورد می گوید : « به مشهد رفتم و خدای متعال توفیقات زیادی به ما داد. به هر حال به دنبال کار و وظیفه خود رفتم. اگر بنده در زندگی توفیقی داشتم،
اعتقادم این است که ناشی از همان برّی ( نیکی ) است که به پدر و مادرم انجام داده ام.»
قال الصادق علیه السلام : بر الوالدین من حسن معرفه العبد بالله تعالی اذ لا عباده اسرع بلوغا بصاحبها الی رضی الله تعالی من بر الوالدین
المسلمین لوجه الله تعالی
نیکی به پدر و مادر نشانه شناخت شایسته بنده خداست. زیرا هیچ عبادتی زودتر از رعایت حرمت پدر و مادر مسلمان به خاطر خدا انشان را به
رضایت خدا نمی رساند.
آقای طباطبائی و ... درس می دهند وس ید علی هم خوشحال است که می تواند از محضر این بزرگان استفاده ببرد.
به پدرش خیلی علاقه دارد و گدر هم. گاهی برایش نامه می نویسد و از حالش با خبر می شود. گاهی اوقات هم برای تپتابوسی حضرت رضا علیه السلام
و دیدار پدر و مادر درس و بحث را رها می کند و راهی مشهد می شود. آخرین نامه ای که برایش نوشته اند باعث نگرانی و ناراحتی او شده است؛ چون خبر
داده اند که چشمان پدر به علت « آب مروارید» نابینا شده است.
پدر نیاز به مراقبت دارد و سید علی هم می داند که پدر بخاطر انس خاصی که به او دارد قلبا دوست دارد که سید علی برای مراقبت به مشهد برگردد.
سید علی خیر دنیا و آخرت خود را در قم می بیند ولی وضعیت پدر هم او را غمگین و مردد ساخته است نم یداند چه کاری وظیفه اوست؛ با یکی از اساتید اهل معرفت مشورت
می کند. استاد به سید علی دلداری می دهد و می گوید: « عقیده من این است که شما برای خدمت به پدر به مشهد بروید؛ خدا قم را به مشهد می آورد یعنی آنچه خدا
می خواهد در قم به شما بدهد در مشهد به شما می دهد.»
بیان استاد به دلش می نشیند و دست از تحصیل در محیط ممتاز قم می کشد و به مشهد بر می گردد.
پدر سید علی از علما معروف مشهد است و عمری را با کتاب مانوس بوده و اکنون نابینایی باعث شده که نتواند کتاب بخواند. سید علی علاوه بر مراقبت از پدر گاهی در طول
روز مدتی برای پدر کتاب می خواند و پدر بسیار خرسند است که هم صحبتش سید علی است. سید علی در کنار رسیدگی به امورات گدر به درس و بحث خود هم می پردازد.
خدمت سید علی به پدرش اگرچه پاداش اخروی عظیمی دارد ولی خداوند در دنیا هم اجر فداکاری سید علی را می دهد. امروز همه دنیا سید علی را می شناسند. او ولی امر
مسلمین جهان سید علی حسینی خامنه ای حفظه الله است .
سید علی در این مورد می گوید : « به مشهد رفتم و خدای متعال توفیقات زیادی به ما داد. به هر حال به دنبال کار و وظیفه خود رفتم. اگر بنده در زندگی توفیقی داشتم،
اعتقادم این است که ناشی از همان برّی ( نیکی ) است که به پدر و مادرم انجام داده ام.»
قال الصادق علیه السلام : بر الوالدین من حسن معرفه العبد بالله تعالی اذ لا عباده اسرع بلوغا بصاحبها الی رضی الله تعالی من بر الوالدین
المسلمین لوجه الله تعالی
نیکی به پدر و مادر نشانه شناخت شایسته بنده خداست. زیرا هیچ عبادتی زودتر از رعایت حرمت پدر و مادر مسلمان به خاطر خدا انشان را به
رضایت خدا نمی رساند.
بحارالانوار،ج74،ص77