مقایـــسه ای میان فیلم های کره ای و ایـــــرانی

[ناجی دلها]

:god16:


با سلام به دوستان خوبم در انجمن منجی دوازدهم

قبل از شروع بحثم که از عنوانش مشخص هست دیالوگی رو از فیلم افسانه جومونگ میذارم

دوستان هم دقت کنند در ادامه تاپیک و بین بحث ها برای مقایسه دیالوگهایی رو میذاریم

جومونگ: ارتش هان خیلی قدرتمنده نمیترسیدین باهاشون مبارزه کنین؟

هموسو: نیروی قدرمتندی که باعث میشد از مرگ ترسی نداشته باشیم اعتقاد به هدفمون بود

اعتقاد به هدف بزرگی که هدف های دیگه رو کوچیک میکنه

گروه دامول با این هدف میجنگید ...

تا اینجای دیالوگ رو داشته باشین تا بحث رو ادامه بدیم ...


​

 

[ناجی دلها]

موسیقی سریال حین هر دیالوگ و بازی بازیگران رو مد نظر دارین در فیلمهای تاریخی کره ای؟

بازیگر طوری در نقش خودش فرو میره که افکار و رفتارش در مغز مخاطب فرو میره

و همون لحظه همانند سازی میکنه با بازیگر ...

گاهی وقتی فیلم های تاریخی کره رو میبینم که خیلی هم زیاد شدند حقیقتا شرمنده اعتقادات

و تاریخ زیبای خودمون میشم که تصویر سازی و فیلم سازی ما اینقد کلیشه ای بهشون می پردازه
​

 

[ناجی دلها]

منتظر میشم دوستان بیان نظرات خودشونو بگن تا بحث رو ادامه بدیم
و بعضی موارد رو با هم تحلیل کنیم
​

 

[شیخ رجبعلی]

تفاوت در فیلمها هم تقریبا مثل تفاوت بین صنایعمونه ​

 

[yarbakht]

یه جایی خوندم جومونگ سهمش از تاریخ کره فقط یه سطر از یک کتاب تاریخیه

حالا خودتون بخونید که مهندسی رسانه چه بلوایی تو سینما میکنه

فیلم های کره ای که من میبینم فقط چند ساله مهمون خونه هامون شدن ولی جز پربیننده ترین ها بودن

که دلیل این موفقیت رو واقعا من نمیتونم درک کنم ؟ دوس دارم تو این بحث به یه نتیجه برسیم

البته بگم با اینکه فیلم های ایرانی مفاهیم تکراری و ضعیف دارن ولی چند سالیه که خط داستانی تقویت شده و بیننده رو معتاد خودش میکنه با اینکه کلا این از نظر معنوی خوب نیست ولی نشون از پیشرفت سینما داره

 

[ناجی دلها]

یه جایی خوندم جومونگ سهمش از تاریخ کره فقط یه سطر از یک کتاب تاریخیه

حالا خودتون بخونید که مهندسی رسانه چه بلوایی تو سینما میکنه

فیلم های کره ای که من میبینم فقط چند ساله مهمون خونه هامون شدن ولی جز پربیننده ترین ها بودن

که دلیل این موفقیت رو واقعا من نمیتونم درک کنم ؟ دوس دارم تو این بحث به یه نتیجه برسیم

البته بگم با اینکه فیلم های ایرانی مفاهیم تکراری و ضعیف دارن ولی چند سالیه که خط داستانی تقویت شده و بیننده رو معتاد خودش میکنه با اینکه کلا این از نظر معنوی خوب نیست ولی نشون از پیشرفت سینما داره

بله دقیقا منظور منم همینه
شما ببینید از یه افسانه چی میسازن برا نشون دادن ملیت و اعتقاداتشون حالا در خدمت هر فرهنگی که میخواد باشه
ما این همه اسطوره داریم ، این همه شاهکارهای فردوسی توی افسانه های حماسی که خلق کرده
این همه قهرمان های ملی واقعی ... که هر کدوم یه جهان رو متحول میکنه ولی کجا هستند؟؟؟
چرا نتونسته سینمای اینا رو به عنوان الگو معرفی کنه؟
چرا نمیتونه منتقل کنه فرهنگ رو ؟
متاسفانه گاهی عنوان میشه جوونهای ما دنبال کارهای جدید هستند ولی محبوبیت فیلم های تاریخی کره ای بالاخص نشون میده کاملا برعکسه

 

[yarbakht]

خوب الان فکم گرم شده یه سخنرانی کنم

چند هزار سال پیش جوامع بشری شروع به رشد کردن همشون از عصری گذشتن به نام عصر اسطوره سازی

ما ایرانی ها رستم و سهراب داریم (البته ذکر کنم که رستم شخصیتی بوده چند هزار سال قبل از سرودن شاهنامه ) ، آلمانی ها زیگ فرید دارن ، انگلیسی ها شاه آرتور و مرلین دارن ، یونانی ها هم خدایان خیالی شون رو دارن

با پیشرفت ها کم کم عصر اسطوره گذشت و تو تاریخ نا پدید شد تا قرن 21 میلادی سینما اختراع شد ، پیشرفت کرد ، نویسندگی گسترش یافت و اسطوره ها کم کم رفتن رو پرده های سینما

اینجاست که دکتر حسن عباسی میگه قرن اخیر برایندی از تمام عصره هاست (عصر خرافه ؛ اسطوره ، عصر دین و ...)
خوب ربطش به این بحث چیه؟

جواب اینه که اسطوره ها از نداشته ها میاد ، مت تمام ضعف هامون رو از خودمون دور میکنیم و قوت ها رو به بالاترین میرسونیم و اینجات که یه اسطوره میسازیم

این یه واکنش خیال پردازی تو روانش شناسی واسه خودش مبحثی داره @داداش مهدی

;; کاشکی چند خط برامون در مورد روان شناسی میگفتی
اینم همینه ، افرادی که عزت نفس پایین تری دارن بیشتر تو این اسطوره ها غرق میشن (مثل خودم ​

)

اگه بخواین جومونگ رو تو چند خط واسه یکی که نمیشناسه توضیح بدین میشه : جوونی بی دست و پا و ضعیف که با خودباوری به جایی میرسه که تمام دشمناش پیروز میشه و میشه قهرمان ملی کشورش و پادشاه امپراطوری کره

والا اینو به سنگ هم بگی اعتماد به نفسش میره بالا

 

[ناجی دلها]

از نظر روانشناسی رو قبول دارم
شما دیالوگها رو هم دقت کنید

نقش آفرینیهااااا رو مقایسه کنید

هر فیلمی که میسازن بازیگراش با موفقیت اجرا میکنن طوری که فکر میکنی بهترین بازیگرشونه
ولی فیلم بعدی نقش اولها عوض میشن و هر کدوم بهتر از دیگری

توی فیلمها و سینمای ماااا واقعا چند تا داریم؟؟؟؟
بازیگری که توی نقشش بره خیلی کم داریم و همین باعث میشه مخاطب نتونه بپذیره
سردی بازیگر باعث میشه القا نشه مفهوم فیلم

گاهی متاسفانه بیننده میگه یخ کردم برم اصلا ...
​

 

[yarbakht]

بله دقیقا منظور منم همینه
شما ببینید از یه افسانه چی میسازن برا نشون دادن ملیت و اعتقاداتشون حالا در خدمت هر فرهنگی که میخواد باشه
ما این همه اسطوره داریم ، این همه شاهکارهای فردوسی توی افسانه های حماسی که خلق کرده
این همه قهرمان های ملی واقعی ... که هر کدوم یه جهان رو متحول میکنه ولی کجا هستند؟؟؟
چرا نتونسته سینمای اینا رو به عنوان الگو معرفی کنه؟
چرا نمیتونه منتقل کنه فرهنگ رو ؟
متاسفانه گاهی عنوان میشه جوونهای ما دنبال کارهای جدید هستند ولی محبوبیت فیلم های تاریخی کره ای بالاخص نشون میده کاملا برعکسه

الان بحث رسید که آیا ایران میتونه فیلم هایی در سطح هالی وود (خالی بود) و کره بسازه؟
جواب میشه از نظر فنی بله واز نظر تفکر و اخلاق نه


قبل از توضیح دادن یه مثال میزنم : سریال یوسف پیامبر 20% قران بود 30% روایات و 50% دروغی به نام سینوهه

تو این فیلم احسن القصص قران ترکیب میشه در داستان سینوهه و به نام پیامبر خدا نوشته میشه

کلا شخصیت های آمون وهب ، آخنه آتون ، سینوهه ، آنخ مائو ، نفر تی و نفر تی تی (معنای خوشگل و خوشگل تر با معذرت از جمع ) وهورم حب و ... همه از کتاب سینوهه اقتباس شده و جنگ آمون و آتونی که روایت میشه هیچ ربطی به عصر یوسف نبی نداشته

حالا فکر کنید از زبان پیامبر خدا اسم نفرتی تی صدا زده بشه (استغفرالله - پنا بر خدا از توهین به پیامبر خدا)

حالا ببینید که فیلم خوش ساخت فنی که 10 سال پیش ساخته شده از نظر اخلاقی چه تحریف و توهین هایی رو شامل میشده؟

ورود به عرصه سینما یا باید با کنار گذاشتن اخلاقو دین باشه که نتیجش میشه فیلم نوح هالیوود یا اگر بخوایم سینمای اسلامی داشته باشیم باید اول جواب این سوال ها رو بدیم که تا کجا میتونیم جلو بریم؟

فیلم رستاخیز نتیجه پاسخ داده نشدن به همین سوال ها بود ، سریال یوسف ناشی از همین بی گدار به آب زدن ها بود!!!

یا مثلا نتایج معکوسی که جنایاتی مثل جهل سرباز و آب پریا به فرهنگ ما زدن (آخر کسی فهمید ربط رستم و مالک اشتر تو 40 سرباز چی بود؟)

ورود به عرصه تاریخ و دوری از تحریف دین و فرهنگ نیاز به تیم و هزینه ای به اندازه مختارنامه داره ، که هرقسمتش افتخاری به سینما بود

 

[ناجی دلها]

با قسمتی از حرفاتون موافقم اینکه تو عرصه ی سینما اخلاق و رعایت اون محدود میکنه بازیگر رو

و اون سینوهه هم موافقم اصلا شما کتاب سینوهه رو میخونید اشاره ی خیلی کمی به عصر یوسف نبی علیه السلام شده

به نوعی با بی انصافی

ولی فیلمهایی رو در نظر بگیرین شمااا که ساخت خود ایرانه

مردان آنجلس و مریم مقدس

واقعا تمام قسمتها ... دیالوگها ... حتی موسیقی و نوع فیلم برداری و تصویر پردازی

پلانها و نماهای باز وبسته ای که توی فیلم مردان آنجلس بود فضا رو منتقل میکرد به بیننده

اخلاق رعایت شده بود ولی فیلم کاملا متفاوت و عالی

طوری که بیننده محو فیلم میشد و حس مقدس بودن افراد بهش منتقل میشد
آرمان شخصیتها خیلی قشنگ منتقل میشد به بیننده
​