- * در قضیه عراق 4 مسئله كاملا مجزا یعنی سقوط صدام، فجایع پیش آمده برای ملت عراق، تجاوز آمریكا و انگلیس به یك كشور مستقل و مسئله اداره آینده عراق وجود دارد كه جمهوری اسلامی ایران در مورد هر كدام از اینها، موضعی شفاف و روشن دارد كه برخاسته از فكر و تدبیر اسلامی است و با رعایت مصالح و منافع كشور اتخاذ شده است.
- * منافع صدام و آمریكا تا قبل از حمله عراق به كویت و بویژه در حمله 8 ساله صدام به ایران كاملا هماهنگ بود اما پس از حمله صدام به كویت منافع دولت عراق و دولت آمریكا در تضاد قرار گرفت چرا كه آمریكا نمیخواست حكومتهای عربی منطقه خلیج فارس را از دست بدهد.
- * ملت عراق از سقوط صدام كاملا خوشحال است اما در جنگ بین صدام و اشغالگران آمریكایی كاملا بیطرف بود و ملت و دولت ایران نیز دقیقا همین موضع را اتخاذ كردند و مسئولان با تلاش و كوشش، اجازه ندادند در طول جنگ به هیچ یك از طرفین درگیر كمكی شود.
- رزمندگان دلاور ما بدون هیچ امكانات نظامی، 35 روز در برابر هجوم عراقیها به خرمشهر مقاومت كردند كه ملت ایران باید به آنها افتخار كند اما بغداد با بیش از 120 هزار نیروی نظامی، سه روزه سقوط كرد كه این قضیه، واقعا مشكوك است.
- * این فجایع و سلب حق حیات و زندگی از مردم عراق از ذهنها و وجدان بشری پاك نخواهد شد همانگونه كه جنایتهای گذشته آمریكا فراموش نشده است.
- * این تجاوز نظامی در یك اقدام بی سابقه از جانب جامعه جهانی محكوم شد و تظاهرات گستردهای در سراسر جهان در مخالفت با این تجاوز برگزار شد كه نشان دهنده بیداری وجدان جهانی است.
- * دبیر كل سازمان ملل در این قضیه توقعات جامعه جهانی را برآورده نكرد و هیچیك از اركان سازمان ملل اعم از شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل حتی یك جلسه برای محكومیت تجاوز به عراق تشكیل ندادند.
- * در این تجاوز مشخص شد، آمریكا محور شرارت واقعی است و حقیقتاً همان گونه كه امام بزرگوار فرمودند، شیطان بزرگ است.
- * نخست وزیر انگلیس با این اقدام چهره زشت استعماری انگلیس در منطقه را كه در حال فراموشی بود، دوباره بازسازی كرد. نه ملت عراق، نه ملت ایران و نه جامعه بین المللی، گماشته شدن یك حاكم نظامی آمریكایی بر عراق را نخواهند پذیرفت.
- * استعمارگران برای تحكیم سلطه خود بر ملتها از روشهای مختلفی استفاده كرده اند و تحمیل آشكار یك حاكم نظامی كه اقدامی بسیار اهانت بار و ناشی از سرمستی و غرور است مربوط به چند قرن قبل میشود و با عكس العمل جامعه جهانی روبرو خواهد شد.
- * ملت عراق از چاله صدام دیكتاتور به چاه یك دیكتاتور آمریكایی نمیافتد و ما نیز این مسئله را تجاوز به حریم اسلام و مسلمین میدانیم.
- * حكومت عراق باید بدست فردی كه ملت این كشور او را انتخاب میكنند و به قدرتهای متجاوز وابسته نیست سپرده شود.
- * آمریكاییها در عرصه شعار آزادی و دمكراسی شكست مشهودی خوردند و نشان دادند كه لیبرال دمكراسی، تجاوز به حریم دیگر كشورها و لگدمال كردن ملتهای دیگر را تجویز میكند.
- * اگر آمریكاییها راست میگویند و برای سقوط صدام و آزادی ملت عراق آمده اند، اكنون كه صدام سقوط كرده باید بی درنگ از این كشور خارج شوند و اداره امور عراق را بدست خود این ملت بسپارند اما آنها این كار را نمیكنند چون دروغ میگویند.
- * گروهها و فعالان سیاسی باید با مراقبت از بروز هر گونه هرج و مرج و انتقام گیریهای نادرست، از ایجاد هرگونه زمینه كه موجب پایداری حضور اشغالگران در عراق شود، پرهیز كنند.
- * هرگونه كمك به بیگانگان بعنوان یك لكه ننگ در تاریخ عراق برای فعالان سیاسی و گروههای عراقی كمك كننده به بیگانگان باقی خواهد ماند.
- * كسانی كه سالهای متمادی به نام مردم عراق سخن میگفتند، اكنون باید به مردم عراق و آرمانهای آنان وفادار باشند و از هر گونه پنهان كاری و زد و بند با بیگانگان و قدرتهای خارجی خودداری نمایند. (1)
- * گرچه شروع حمله نظامی علیه عراق با خواست آمریكا و انگلیس بوده اما در صورتی كه آنها خود را از این معركه به سرعت عقب نكشند معلوم نیست كه پایان جنگ نیز در اختیار آنها باشد.