[FONT=&] [/FONT]
پیش از سفر باید همراه بگزینى . اسلام چندین ویژگى براى همراهان سفر برشمرده است :
دوستت همسنگ تو باشد. در حدیثى آمده است که نباید همراه کسى شوى که بر تو انفاق مى کند؛ زیرا موجب خوارى مؤ من است .
به مسافر، فرمان داده شده است که دوستانش کمتر از هفت نفر باشند. در حدیثى آمده است که بهترین دوستان نزد خدا، چهار تن هستند و هیچ گروهى از هفت تن ، تجاوز نکردند، مگر آن که غوغایشان فزونى یافت .
از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود : لقمان در سفارشهاى خود به پسرش مى گفت : پسرم ! با شمشیر، کفش ، عمامه ، خیمه ، مشک ، نخ و سوزن به سفر برو. داروهایى را با خود برگیر که تو و همراهانت را سود بخشد و با دوستانت همراهى کن ، مگر در معصیت خداوند .
هنگامى که مسافر وارد شهرى شد، مستحب است که به هنگام دیدن شهر، دعایى رابخواند که در وصیت پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم به على علیه السلام آمده است : اللهم انى اسئلک خیرها و اعوذبک من شرها، اللهم حببنا الى اهلها و حبب صالحى اهلها الینا .
خدایا ! خیر آن را از تو مى خواهم و از شر آن به تو پناه مى برم ، خداوندا ! ما را محبوب اهالى آن گردان ، و صالحان آن را دوست ما کن
مستحب است که مسافر بر خدا توکل کرده سفرش را بر اساس وسوسه هاى شیطانى و بدبینى هایى که اول در دل دامن مى زند، به تاءخیر نیندازد