llı.✿.ıll خدا در انتظــــــار است ... llı.✿.ıll

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"





بعضی از ما انسانهای آخرالزمان زده، قرآن را می خوانیم، آن هم با صوت!

امّا نمی فهمیم و به دنبال فهمیدن آن هم نیستیم.

به همین خاطر است که گاهی این سوال به شدت ذهنمان را درگیر می کند:

«خداوند متعال که ولایت و امامت را به چهارده معصوم (:S (31):) بخشید،
چرا در کتاب خود سخنی از آنان نگفت؟»


مسئله اینجاست که وقتی قرآن را با نگاه ائمه تفسیر و تبیین کنیم، می فهمیم که قرآن، جز درباره ی آن حضرت سخن نگفته است.
حضرت امیرالمۆمنین علی (علیه السلام)، فرمودند:

«قرآن در چهار قسمت نازل شده است: یك چهارم درباره ما و یك چهارم درباره دشمنان ما و یك چهارم سنن و امثال و یك چهارم واجبات و احكام، پس گزیده ‏هاى قرآن مخصوص ماست.» (1)



یکی از مباحث مهمی که در قرآن به آن پرداخته شده است، «مهدویت» است.

آن هم نه فقط درباره ی ظهور آن حضرت، بلکه آیات متعددی درباره ی انتظار، نشانه های ظهور، نشانه های یاران امام زمان (عجل الله تعالی فرجه)،
هدف خداوند از برپایی حکومت عدل و دیگر موضوعات، نازل شده است.


آنچه در این مقاله می آوریم، آیاتی است که به بحث «انتظار» اشاره دارد.







 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
81963488762844658811.gif


ایمان آورندگان به غیب



یکی از آیاتی که به منتظران اشاره دارد، آیه ی 1 تا 3، سوره ی بقره است که می فرماید:

«الف، لام، میم؛ این کتابی است که در آن شکی نیست و برای متقین هدایتگر است؛ کسانی که به غیب ایمان می آورند و نماز را به پا می دارند و از آنچه به آنها روزی کرده ایم، انفاق می کنند.» (2)


امام صادق (علیه السلام) در تأویل این آیه فرمودند:
«ایمان آورندگان به غیب، کسانی هستند که به قیام قائم (عج) ایمان آورند که حق است» (3)



همچنین از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل شده است که در توصیف امام دوازدهم (عج) فرمودند:
«...خوشا به حال کسانی که بر دوستی آنان پاینده باشند، آنها کسانی هستند که خداوند در کتاب خود، اوصافشان را بین فرموده و گفته است:
" آن چنان کسانی که به غیب ایمان آورند" و همچنین فرموده:
«آنان حزب خدایند؛ آگاه باشید که حزب خدا غالب و پیروز است"»
و در انتهای حدیث می فرمایند:

«طوبی (درختی در بهشت)، برای صابران در غیبت است، طوبی برای کسانی است که بر محبت آنان استوارند...» (4)




32131856915024123979.gif

 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
64204417305383464569.gif




مژده بر صبر کنندگان!



آیه ی 155 سوره ی بقره نیز، از آیاتی است که به منتظران حضرت مهدی (عج) که در راه آن حضرت، استقامت و شکیبایی می ورزند،
مژده داده است:


«و قطعاً شما را به چیزى از [قبیل] ترس و گرسنگى و كاهشى در اموال و جانها و محصولات مى‏آزماییم و مژده ده شكیبایان را.» (5)


در تفسیر این آیه، به نقل از امام محمد باقر (علیه السلام) آمده است
که مۆمنان به ترس از پادشاهان، گرانی قیمت ها و کمبود اموال، تجارتهای فساد (بدون فایده)، مرگ زودرس و کمبود و بی برکتی میوه ها آزمایش می شوند اما...

«...مژده بده بر صبرکنند گان با خروج مهدی (عج)» (6)

 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
73578145476963866766.gif


خدا منتظر است


از آیاتی که سرشار از امید است، آیه ی 20سوره ی یونس است:

«و مى ‏گویند چرا معجزه‏ اى از جانب پروردگارش بر او نازل نمى ‏شود بگو غیب فقط به خدا اختصاص دارد پس منتظر باشید كه من هم با شما از منتظرانم.» (7)



امام رئوف، امام رضا (علیه السلام)، فرمودند:

«چه نیکوست! صبر و انتظار فرج.
مگر نشنیده اید این سخن خداوند را که فرموده است

"منتظِر باشید که من نیز همراه شما منتظر هستم."» (8)

خــــــــــــــدا منتظر اســــــــــــــت



پی نوشت:

1. سیماى امام على علیه السلام در قرآن/ ترجمه شواهد التنزیل؛ ص28؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث 3/5، تولید موسسه نور
2. الم ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ الَّذِینَ یُۆْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ (1-3 بقره)
3. شیخ صدوق، کمال الدین و اتمام النعمه، ج 1، ص 17؛ به نقل از نهاوندی، علی اکبر، العبقری الحسان، نشر مسجد مقدس جمکران، ج 1، ص 12
4. همان، به نقل از همان، ص 13
5. وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ (155 بقره)
6. بحرانی، سید هاشم، کتاب سیمای امام مهدی در قرآن، ص93
7. وَیَقُولُونَ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیْبُ لِلّهِ فَانْتَظِرُواْ إِنِّی مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ (20 یونس)
8. مجلسی، علامه محمد تقی، بحارالانوار، ج52، ص129؛ منتخب الاثر، ص496؛ الغیبه، نعمانی، ص180



 
بالا