آنيه بسانت
غيرممکن است کسي زندگي و شخصيت پيامبر بزرگ را مطالعه کند و او را تکريم نکند. کسي که يکي از بزرگترين پيامبران خداست... من هر چه زندگي پيامبر را بيشتر مطالعه مي کنم ، احساس تمجيد و تکريم من نسبت به او شکل جديدتري مي گيرد و احساس جديدي از بزرگي اين استاد بزرگ عرب به من دست مي دهد.
مستر «ستانلي لين بول» در کتاب خود موسوم به «اقوال محمد» مي گويد: محمد (ص) مرد روئوف و با شخصيتي بود از بيماران عيادت مي کرد و از نشست و برخاست با فقيران ننگ نداشت و دعوت غلامان و زرخريدان را اجابت مي نمود . با دست خود لباسهايش را اصلاح مي نمود پس بدون شک و شبهه پيغمبر مقدسي است او يتيمي است که بعد ها فاتح عظيمي شد.
مگر پيغمبر اسلام (ص) به پيروان خود دستور نداد که از گهواره تا گور جوياي علم باشند ؟ آيا به آنها نفرمود که طلب علم بر هر مرد مسلمان و زن مسلمان واجب است ؟ مگر به آنها نفرمود که علم را اگرچه در سرزمين چين باشد بايد به دست آورند ؟ پس درحقيقت مي توان گفت که اسلام براي ترقي و پيشرفت از ساير اديان بهتر و به تمدن نزديکتر است.
لورا فکشيا فاليبري
دانشمند ايتاليا مي گويد : شکي نيست آن دروغهايي که در قرون وسطي در وصف محمد(ص) و ديانت او مي گفتند در اين دوره خيلي تخفيف يافته و مردم طالب بدست آوردن حقيقت تاريخي محمد (ص) و اسلام هستند.
اورينج
مستر «اورينج» تاريخ نويس معروف مي گويد : آخرين پيامبر مردي با خلوص نيت و خوش اخلاق و با فکر و بزرگوار و صاحب آرا عالي بود و گفتار هاي او کوتاه و زيبا و داراي معاني بزرگي است بنابراين او مردمقدس و بزرگواري بود.
ومف بايرون
هر قدر بيشتر با اسلام و زندگاني اسلامي آشنا مي شوم از قواعد بهداشتي که محمد پيغمبر براي مسلمين وضع نموده بيشتر در شگفت مي شوم و تاسف مي خورم از اينکه بيشتر مصريان از آنها پيروي نمي کنند.
ويليام
«ويليام» انگليسي در کتاب خود که موسوم به «زندگاني محمد» است مي گويد : از صفات برجسته محمد که سزاوار همه گونه تقدير و تمجيد است دقت و احترامي است که درباره ياران خود حتي پست ترين آنها معمول مي داشته است.
آري فروتني و مهرباني وانسانيت و بخشش در وجودش ريشه دوانده و سبب شدت علاقه ومحبت اطرافيانش ومهرباني و انسانيت و بخشش در وجودش ريشه دوانده و سبب شدت علاقه و محبت اطرافيانش به او شده بود از گفتن ( نه) در موقع خواهش بي اندازه بيزار بود و اگر نمي توانست حاجت درخواست کننده را برآورد خاموشي را برپاسخ منفي دادن ترجيح مي داد ، فوق العاده باحيا بود ودرباره اش گفته اند که از هر شخص محجوبي باحياتر بود.
او را بايد منجي بشريت خواند. من اعتقاد دارم كه اگر مردي مثل او حاكمي در عصر جديد مي شد، براي حل مشكلاتش، از صلح و دوستي استفاده مي كرد. او عالي ترين مردي بود كه روي زمين پا گذاشته است. او به دين دعوت كرد، يك تمدن را پايه گذاري كرد؛ ملتي را بنا نهاد؛ اخلاق را نهادينه كرد؛ مبدع تعداد زيادي از اطلاحات سياسي و اجتماعي بود.
او اجتماعي زنده و قدرتمند را ايجاد كرد تا آموزش¬هاي او را به صحنه عمل آورند و دنياي تفكر و رفتار انساني را براي هميشه و به طور كامل منقلب كرد. نام او محمد (ص) است. او در سال 570 بعد از ميلاد، در عربستان چشم به جهان گشود. رسالت خود براي دعوت به دين راستين (اسلام) را در سال 40 عمر خود آغاز كرد و در شصت و سومين سال عمرش با جهان وداع گفت. در مدت كوتاه 23 سال از پيامبري اش، به پرستش خداي يگانه رهنمون شد. وي مردم را از جنگ و نزاع هاي قبيله اي رهانيد و به اتحاد و همبستگي ملي رسانيد. او در اين مدت (23 سال) مردم را از هرزگي و مستي، به اعتدال و پرهيزكاري، از آنارشيسم و بي قانوني به زندگي نظام مند و از تباهي، به بالاترين معيارهاي تعالي اخلاقي هدايت كرد. تاريخ بشري، چنين دگرگوني كاملي را از جانب يك شخص يا در مكاني ديگر، قبل از پيامبر اسلام (ص) يا پس از او، نشناخته است. تصور همة اين عجايب باور نكردني در طي اين دو دهه نيز سخت است.
يکي از تعاليم بي مانندي که اين پيغمبر بزرگوار به مردم داد و خدمت قابل تقديري که به بشريت نمود تحريم استعمال مواد الکلي است که بواسطه آن در مدت چهارده قرن هزاران ميليون نفوس بشري از شر اين سم کشنده که خود مخترع آن بودند نجات داد همين دستور يکي از معجزات دين محمد است زيرا که ما به چشم خود ديديم آمريکا براي تحريم الکل چه کوششهاي بيهوده نمود و نتيجه نگرفت اما محمد با آن نفوذ معنوي و قوه ادبي توانست پيروان خود را از نوشيدن اين مايع مهلک باز دارد.
رود ويل
نويسنده معروف انگليسي مي گويد: اروپا بايد فراموش نکند که مديون قرآن محمدي است زيرا قرآن بود که باعث گرديد آفتاب علم و دانش در اروپا طلوع کند.
دکرت جومو ناس
استاد دانشگاه بوداپست مي گويد : من رهبر اسلام ،حضرت محمد (ص) را بزرگترين مصلح انقلابي جهان مي دانم که از طرف خداوند به وي الهام مي شده است.
استاد فلسفه، در كتابش (محمد پيامبر اسلام)، او را مدل كامل زندگي انساني بيان مي كند: «شخصيت محمد، به گونه اي است كه رسيدن به تمام حقيقت آن بسيار سخت است. نظري اجمالي، اين ابعاد را روشن مي كند: محمد پيامبر، دلاور، تاجر، سياست مدار، سخنور، اصلاح طلب، پناه دهنده يتيمان، حامي بردگان، منجي زنان، قاضي و روحاني است. او يك قهرمان است.»
امروزه بعد از پايان چهارده قرن، زندگي و تعليمات محمد، بدون تغيير و تبديلي يا اضافه اي حفظ شده است. آن ها اميدهاي لايزالي را براي درمان ناخوش هاي نوع بشر ارائه داده اند. اين ادعا، ادعايي از پيروان محمد نيست؛ بلكه نتيجه گريزناپذيري از مطالعه تاريخ انتقادي و عاري از تعصب است. حداقل شما مي توانيد به عنوان يك انسان متفكر و علاقه مند، لحظه اي بايستيد و از خودتان بپرسيد: آيا اين اظهارات فوق العاده و انقلابي مي تواند واقعاً درست باشد حال با تصور اينكه، كساني كه ادعاهاي بالا را بيان كرده اند، واقعاً راستگو هستند. شما لازم نمي بينيد براي شناختن او تلاشي بكنيد؟ اين كار هزينه اي نخواهد داشت؛ اما شروعي براي فضايي كاملاً جديد در زندگي شما خواهد بود.
ميشل اچ هارت
من محمد را براي معرفي در فهرست اشخاص پرنفوذ دنيا كه خوانندگان را متعجب مي كند انتخاب كردم؛ اما (خود دريافتم) كه او تنها كسي بود كه در تاريخ، در دو بعد دين و دنيا، در نهايت موفقيت بود.
وحدت ملت هاي بنا نهاده شده توسط پيامبر اسلام، براساس اصول اتحاد بين المللي و اخوت بشري بنا شده كه مي تواند الگويي براي ملت هاي ديگر باشد. در حقيقت هيچ ملتي در جهان نمي تواند نظيري براي فهم ايده اتحاد ملت ها كه در اسلام انجام شده است، نشان دهد. هميشه در دنيا تمايل به افسانه سرايي بوده است؛ اما تاريخ گواهي مي دهد، هيچ كدام از افسانه ها نتوانسته اند، آنچه، حتي قسمتي از آنچه محمد (ص) انجام داده را انجام دهند. تنها هدف او از اين تلاش، متحد كردن نوع بشر براي پرستش خداي يگانه در چارچوب نظام فضيلت اخلاقي بوده است. محمد (ص) يا پيروانش هرگز در هيچ موقعي ادعا نكردند كه او پسر خدا يا تجسمي از خدا يا مردي خدامنش است. او هميشه و تا امروز، فقط به عنوان فقط رسول برگزيدة خدا مطرح شده و مي شود.
