هشتصد و اندی سال پیش که مولانا جلال الدین محمد بلخی به عنوان بزرگترین شاعر مثنوی سرای در بلخ جایگاهی عظیم داشت، هیچ کس حتی خوش بین ترین افراد هم فکر این را نمی کردند که روزگاری مردمان ایران زمین که هموطنان مولانا هستند او را از یاد برده و هشتصد و ششمین سالروز تولدش را در سکوت خبری و بدون برگزاری حتی یک مراسم کوچک سپری کنند.
مولانا جلال الدین محمد بلخی در ششم ربیع الاول سال 604 هجری در شهر بلخ که جزئی از خراسان امروزی بود و هم اکنون جزو افغانستان تولد یافت اما سبب شهرت او به رومی و مولانای روم، وفاتش در سال 672 هجری در شهر قونیه از بلاد روم بوده است.
مولوی در این عصر تکنولوژی، در این بازی نور و تصویر، نامش و یادش در زادگاهش به فراموشی سپرده شده است تا دیگران به سادگی او را به نام خود مصادره کنند هر چند شاید هنوز هم مثنوی معنوی، فیه ما فیه را بشود در کنج قفسه های کتابخانه ها پیدا کرد اما افسوس که جوانان امروز ایران زمین او را از خاطر برده اند.
تعلل ایرانیها در برنامه ریزی برای حفظ جایگاه مفاخر به جای رسید که ترکیه مولانا را مصادره کرد تا حداقل از کنار آن توریست را به کشورش آورد و جاذبه های گردشگری را رونق بخشید.
ترکیه قطار مولانا را در سال 2007 که سال مولانا بود به راه انداخت، قطاری که از قونیه در ترکیه به راه افتاد و از 17 کشور جهان گذشت، در 11کشور در ایستگاه توقف کرد تا به ترویج اندیشه و افکار ملوی در جهان بپردازد اما گویی این قطار هرگز به ایران نرسید و از آن عبور نکرد و نخواهد کرد.
مولانا جلال الدین محمد بلخی در ششم ربیع الاول سال 604 هجری در شهر بلخ که جزئی از خراسان امروزی بود و هم اکنون جزو افغانستان تولد یافت اما سبب شهرت او به رومی و مولانای روم، وفاتش در سال 672 هجری در شهر قونیه از بلاد روم بوده است.
مولوی در این عصر تکنولوژی، در این بازی نور و تصویر، نامش و یادش در زادگاهش به فراموشی سپرده شده است تا دیگران به سادگی او را به نام خود مصادره کنند هر چند شاید هنوز هم مثنوی معنوی، فیه ما فیه را بشود در کنج قفسه های کتابخانه ها پیدا کرد اما افسوس که جوانان امروز ایران زمین او را از خاطر برده اند.
تعلل ایرانیها در برنامه ریزی برای حفظ جایگاه مفاخر به جای رسید که ترکیه مولانا را مصادره کرد تا حداقل از کنار آن توریست را به کشورش آورد و جاذبه های گردشگری را رونق بخشید.
ترکیه قطار مولانا را در سال 2007 که سال مولانا بود به راه انداخت، قطاری که از قونیه در ترکیه به راه افتاد و از 17 کشور جهان گذشت، در 11کشور در ایستگاه توقف کرد تا به ترویج اندیشه و افکار ملوی در جهان بپردازد اما گویی این قطار هرگز به ایران نرسید و از آن عبور نکرد و نخواهد کرد.
