[SUP]
تلفظ ده حرفی که از لحاظ تلفظ با کلمات فارسی متفاوت است :
[/SUP]
[SUP]
این حروف عبارت اند از : ث- ح- ذ- ص- ض- ط- ظ- ع- غ- و[/SUP]
[SUP]
حرف «ث» :[/SUP]
[SUP]این حرف را باید با اصطلاح (نوک زبانی) و نازک و کم حجم تلفظ کرد.[/SUP]
[SUP]یعنی در حالی که نوک زبان با دندانهای جلو در آرواره ی بالا تماس دارد ، هوا را به بیرون دمید (فشار نوک زبان بر دندان ها زیاد نباشد).[/SUP]
[SUP]حرف «ث» بدون اینکه صدا ی سوت شنیده شود تلفظ میگردد.[/SUP]
[SUP]
حرف «ح»:[/SUP]
[SUP]حرف حاء با گرفتگی خاصی در حلق تلفظ می شود مانند کسی که بخواهد تخمه ای را که در حلق گیر کرده ، با فشار هوا خارج کند.[/SUP]
[SUP]
حرف «ذ» :[/SUP]
[SUP]حرف ذال همانند ثاء از نوک زبان و دندان های بالا و با صدای نازک و کم حجم تلفظ میگردد. (دقت کنید که فشار نوک زبان بر دندان ها زیاد نباشد.)[/SUP]
[SUP]
حرف «ص» :[/SUP]
[SUP]همانند سین تلفظ میشود ؛ فقط به همراه آن صدا پر حجم و درشت میگردد. (تاکید می شود که هنگام تلفظ این حرف نبا ید صدای سوت شدید شنیده شود)[/SUP]
[SUP]
حرف «ض» :[/SUP]
[SUP]این حرف از تماس کنا ره ی زبان با دندانهای آسیای بالا (از هر طرفی که مقدور باشد) با صدای پر حجم و درشت تلفظ میشود.[/SUP]
[SUP]
حرف «ط» :[/SUP]
[SUP]این حرف مانند «ت» تلفظ میشئد با این تفاوت که صدا ی آن درشت و پر حجم می باشد. این حرف قوی ترین حرف زبان عربی است.[/SUP]
[SUP]
حرف «ظ» :[/SUP]
[SUP]این حرف دقیقا مثل حرف «ذال» تلفظ میشود با این تفا وت که صدا در تلفظ این حرف درشت و پر حجم میگردد . باید دقت کرد که هوا با فشار زیاد در مخرج دمیده نشود.[/SUP]
[SUP]
حرف «ع» : [/SUP]
[SUP]این حرف از میان حلق و به صورت نرم ادا می شود و گویی صدا کش می آید. دقت کنید که مفخم و پر حجم ادا نشود.[/SUP]
[SUP]
حرف «غ» :[/SUP]
[SUP]این حرف از همان محل تلفظ حرف «خ» یعنی از ناحیه ی حلق تلفظ شده ولی صدا ی آن نرم و کشیده و دنباله دار است و حالت خراش و خشونت [/SUP]
[SUP]
حرف «و» :[/SUP]
[SUP]در ادای آن باید لب ها به حالت غنچه درآورده و صدا ی «و» از میان دو لب خارج شود . مانند حرف w در انگلیسی.[/SUP]
[SUP]
بر گرفته از : کتاب حلیة القرآن جلد اول[/SUP]
مولف:سید محسن موسوی بلده
تلفظ ده حرفی که از لحاظ تلفظ با کلمات فارسی متفاوت است :
[/SUP]
[SUP]
این حروف عبارت اند از : ث- ح- ذ- ص- ض- ط- ظ- ع- غ- و[/SUP]
[SUP]
حرف «ث» :[/SUP]
[SUP]این حرف را باید با اصطلاح (نوک زبانی) و نازک و کم حجم تلفظ کرد.[/SUP]
[SUP]یعنی در حالی که نوک زبان با دندانهای جلو در آرواره ی بالا تماس دارد ، هوا را به بیرون دمید (فشار نوک زبان بر دندان ها زیاد نباشد).[/SUP]
[SUP]حرف «ث» بدون اینکه صدا ی سوت شنیده شود تلفظ میگردد.[/SUP]
[SUP]
حرف «ح»:[/SUP]
[SUP]حرف حاء با گرفتگی خاصی در حلق تلفظ می شود مانند کسی که بخواهد تخمه ای را که در حلق گیر کرده ، با فشار هوا خارج کند.[/SUP]
[SUP]
حرف «ذ» :[/SUP]
[SUP]حرف ذال همانند ثاء از نوک زبان و دندان های بالا و با صدای نازک و کم حجم تلفظ میگردد. (دقت کنید که فشار نوک زبان بر دندان ها زیاد نباشد.)[/SUP]
[SUP]
حرف «ص» :[/SUP]
[SUP]همانند سین تلفظ میشود ؛ فقط به همراه آن صدا پر حجم و درشت میگردد. (تاکید می شود که هنگام تلفظ این حرف نبا ید صدای سوت شدید شنیده شود)[/SUP]
[SUP]
حرف «ض» :[/SUP]
[SUP]این حرف از تماس کنا ره ی زبان با دندانهای آسیای بالا (از هر طرفی که مقدور باشد) با صدای پر حجم و درشت تلفظ میشود.[/SUP]
[SUP]
حرف «ط» :[/SUP]
[SUP]این حرف مانند «ت» تلفظ میشئد با این تفاوت که صدا ی آن درشت و پر حجم می باشد. این حرف قوی ترین حرف زبان عربی است.[/SUP]
[SUP]
حرف «ظ» :[/SUP]
[SUP]این حرف دقیقا مثل حرف «ذال» تلفظ میشود با این تفا وت که صدا در تلفظ این حرف درشت و پر حجم میگردد . باید دقت کرد که هوا با فشار زیاد در مخرج دمیده نشود.[/SUP]
[SUP]
حرف «ع» : [/SUP]
[SUP]این حرف از میان حلق و به صورت نرم ادا می شود و گویی صدا کش می آید. دقت کنید که مفخم و پر حجم ادا نشود.[/SUP]
[SUP]
حرف «غ» :[/SUP]
[SUP]این حرف از همان محل تلفظ حرف «خ» یعنی از ناحیه ی حلق تلفظ شده ولی صدا ی آن نرم و کشیده و دنباله دار است و حالت خراش و خشونت [/SUP]
[SUP]
حرف «و» :[/SUP]
[SUP]در ادای آن باید لب ها به حالت غنچه درآورده و صدا ی «و» از میان دو لب خارج شود . مانند حرف w در انگلیسی.[/SUP]
[SUP]
بر گرفته از : کتاب حلیة القرآن جلد اول[/SUP]
مولف:سید محسن موسوی بلده