آغاز تلاوت_استعاذه

مائده سادات

دوست خوب همه
"کاربر *ویژه*"

اداب استعاذه



یکی از آداب مخصوصی که برای تلاوت قرآن کریم همواره مورد تأکید قرار گرفته است این است که هنگام شروع در تلاوت آیات قرآن کریم، جمله اعوذ

بالله من الشیطان الرجیم قرائت شود. در واقع بر اساس تعالیم قرآنی و نبوی، پسندیده است که همواره قاریان قرآن کریم، تلاوت خود را با جمله اعوذ

بالله من الشیطان الرجیم آغاز نمایند. قرائت این آیه، در واقع دستوری است که در آیه ۹۸ سوره مبارکه نحل مطرح شده و خداوند خطاب به رسول اکرم

(ص) می فرماید زمانی که قصد قرائت قرآن را داری، از شر شیطان رانده شده به درگاه الهی پناه ببر. فإذا قرأت القرءان فاستعذ بالله من الشیطان الرجیم.



تعریف استعاذه



استعاذه از ریشه عوذ به معنی پناه بردن می باشد و عبارت است از پناه بردن به کسی که در مرتبه بالاتر قرار دارد. این پناهندگی به جهت دفع شری

است که احتمال وقوع آن می رود و در واقع نوعی کمک خواستن از صاحب قدرتی است که از انسان در مقابل خطر و شر، دفاع می کند. در اینجا نیز

انسان از خداوند در هنگام قرائت قرآن کریم کمک می خواهد که او را در مقابل شر شیطان و وسوسه های او یاری نماید تا بتواند آیات قرآنی را بدون

دغدغه بخواند و از آن برای روشنی قلب خود استفاده نموده و خود را به آن منور گرداند. لذا مطابق آیه ای که ذکر شده مؤمنین موظف هستندکه به

هنگام قرائت قرآن کریم از این آیه قرآنی استفاده نموده و از شر شیطان رانده شده به درگاه الهی پناه ببرند.



استعاذه در قرآن



در قرآن کریم ۲۳ بار در جملات و صیغه های مختلف زبان عربی از پناه بردن، سخن به میان آورده شده است. استعاذه در کلیه افعال انسانی مطرح می

باشد و اختصاص به قرائت قرآن کریم نیست.


 

مائده سادات

دوست خوب همه
"کاربر *ویژه*"

انواع استعاذه



مرحوم طبرسی در کتاب شریف مجمع البیان از چهار نوع استعاذه نام برده است که به آن اشاره می شود: در میان قراء سبعه،
ابن کثیر و ابوعمرو چنین گفته اند: اعوذ بالله من الشیطان الرجیم.
نافع مدنی، ابن عامر و کسایی گفته اند:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم انه هو السمیع العلیم.
حمزه کوفی نیز گفته است نستعیذ بالله من الشیطان الرجیم و
ابوحاتم نیز گفته است اعوذ بالله السمیع العیم من الشیطان الرجیم.
عاصم نیز قرائت خود را با جمله اعوذ بالله من الشیطان الرجیم آغاز نموده است.


البته بعد از قرائت جمله استعاذه، پسندیده است که نام خدای رحمان رحیم در ابتدای تلاوت قرار گیرد که این جمله در قالب جمله بسم الله الرحمن الرحیم مطرح می گردد.
 
بالا