آیات و احادیثی که آقا امام حسین (ع) درمسیرحرکت خویش ازمدینه تا کربلا قبل ازشهادت و از کربلا تا کوفه و شام بعد ازشهادت مظلومانه خود تلاوت و بیان فرمود ه اند بطور اجمالی یادآوری می شود .
یحیى حرانی مؤلّف روضة الشهداء، - که ساكن حّران و یهودى بود- نقل می کند چون كاروان اسیران كربلا در مسیر كوفه به شام به این مكان رسید، یحیى كه در قلعهاى، بالاى كوه مىزیست براى تماشاى آنان و سرهاى بریده شهیدان به آنجا آمد، سر مبارك سید الشهدا امام حسین ( علیه السلام) را دید كه لبهایش مىجنبید. وقتى نزدیك رفت و گوش فرا داشت چنین شنید:
«وَ سَیْعلَمُ الَّذینَ ظَلمُوا أَىَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ»
آنها كه ستم كردند به زودى مىدانند كه باز گشتشان به كجاست.
همچنین حضرت امام حسین(ع) پس از آنکه افرادی از بنی اسد که می خواستند به او بپیوندند نتوانستند و با مقابله ازرق بن حرث مواجه شدند، فرمود:
«لا حول و لا قوة الا باللَّه العلى العظیم!».
ابن شهرآشوب مىنویسد: ابو مخنف به نقل از شعبى گوید: سر امام حسین (ع) را در صیارف كوفه بر دار زدند. پس سر به صدا در آمد و سوره كهف را قرائت كرد تا به این آیه رسید:
«إنَّهُم فتیةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِم وَ زِدناهُم هُدىً»
(آنان جوانى بودند كه به پروردگارشان ایمان آوردند و ما برهدایت شان افزودیم )
همچنین امام حسین علیه السلام پس از افتادن مسلم بن عوسجه به سوى او شتافت و فرمود: اى مسلم خدا تو را رحمت كند. سپس این آیه را تلاوت فرمود:
فَمِنْهُم مَنْ قَضَى نَحْبَهْ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرْ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلا
وقتى خبر شهادت مسلم بن عقیل (ع) را به حضرت امام حسین (ع) دادند، چشمهایش پر از اشك شد ولى فوراً این آیه شریفه را تلاوت كرد:
وَ مِنَ الْمُؤْمِنین رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیه فَمِنْهم مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظر وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلًا
امام حسین (ع) در حین خروج از مدینه آیه شریفه را تلاوت نمود كه:
«فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً یَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّنى مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمینَ»
و چون وارد مكه معظمه شد این آیه قرائت كرد كه:
«وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْیَنَ قالَ عَسى رَبّى انْ یَهْدِیَنى سَواءَ السَّبیلِ»
سرمبارک امام حسین (ع) این آیه شریفه سوره كهف را تلاوت فرمود:
«ام حَسِبتَ أَنّ اصحابَ الكَهفِ وَ الرَّقیمِ كانُوا مِن آیاتِنَا عَجَباً»
آیا گمان کردی، اصحاب کهف و رقیم ازآیات عجیب ما بودند؟))
شاید سرّ تلاوت این آیه مشتركات میان اصحاب كهف و امام حسین (ع) واصحاب امام (علیه السلام) است. اما با وجود این مشتركات ، خداوند، داستان حسین (ع) را شگفتتر ساخته است. در تاریخ آمده است كه سر شریف امام حسین (ع) این آیه شریفه را تلاوت فرمود:
فَسَیَكْفیكَهُمُ اللَّهُ وَ هُوَ السَّمیعُ العَلیمُ «لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه»
حضرت على اكبر علیه السلام دراثناء رسیدن به کربلا شنید كه آقا امام حسین (ع) آیه
«انَّا لِلَّهِ وَ انَّا الَیْهِ راجِعُونَ» را تلاوت مىفرمودند
حضرت در برخورد با سعید بن عاص والی یزیدی مدینه، این آیه را تلاوت فرمود:
«لى عَمَلى وَ لَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَریئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَ أَنَا بَرىءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ»
امام حسین علیهالسلام از عبیدالله بن حر جعفی پس از آنکه دعوت امام را نپذیرفت و گفت اسبم را به شما هدیه می دهم، روى گرداند و فرمود: حال كه در راه ما از نثار جان دریغ مىكنى، ما نیز به مال تو نیازى نداریم. سپس این آیه را تلاوت نمود:
ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلّینَ عَضُداً؛ (كهف/ 51)
من هرگز گمراه كنندگان را یار و مددكار نمىگیرم
منبع : تبيان
