♦♦♦♦♦♦♦♦ گــــــــــهواره ♦♦♦♦♦♦♦♦

*مریم*

کاربر ویژه
"بازنشسته"
51585067863641897303.gif



تاریخ شهادت : ۱۰ محرم سال ۶۱ هجری

شناسنامه حضرت علی اصغر علیه السلام

عبدالله بن حسین علیه السلام که به علی اصغر معروف است فرزند امام حسین علیه السلام است. مادرش رُباب دختر اِمْرَءُ الْقَیْس و خواهرش سکینه می

‏باشد. عبداللّه‏ در مدینه متولد شد.

در زیارت ناحیه مقدسه، درباره این کودک شهید، آمده است: «السلام علی عبدالله بن الحسین، الطفل الرضیع، المرمی الصریع، المشحط دما، المصعد دمه

فی السماء، المذبوح بالسهم فی حجر ابیه، لعن الله رامیه حرملة بن کاهل الأسدی». و در یکی از زیارتنامه‏ های عاشورا آمده است:«و علی ولدک علی

الأصغر الذی فجعت به» از این کودک،با عنوانهای شیرخواره،شش ماهه، باب الحوایج، طفل رضیع و…یاد می ‏شود و قنداقه و گهواره از مفاهیمی است که

در ارتباط با او آورده می ‏شود.

باب الحوائج بزرگترین سند مظلومیت

«علی اصغر، یعنی درخشانترین چهره کربلا، بزرگترین سند مظلومیت و معتبرترین زاویه شهادت …چشم تاریخ، هیچ وزنه ‏ای را در تاریخ شهادت، به چنین

سنگینی ندیده است.» علی اصغر را«باب الحوائج» می ‏دانند،گر چه طفل رضیع و کودک کوچک است، اما مقامش نزد خدا والاست.

چگونگی شهادت

علی اصغر یکی از فرزندان امام حسین«ع» است که شیر خوار بود و از تشنگی، روز عاشورا بی تاب شده بود امام، خطاب به دشمن فرمود:از یاران و

فرزندانم، کسی جز این کودک نمانده است. نمی ‏بینید که چگونه از تشنگی بی تاب است؟ در«نفس المهموم»آمده است که فرمود:«ان لم ترحمونی

فارحموا هذا الطفل» در حال گفتگو بود که تیری از کمان حرمله آمد و گوش تا گوش حلقوم علی اصغر را درید. امام حسین«ع» خون گلوی او را گرفت و به


آسمان پاشید.

مرقد مطهر حضرت علی اصغر علیه السلام

مرقد مطهر حضرت علی اصغر در کربلا نزدیک قبر امام حسین علیه السلام در کنار شهدای دیگر کربلا است.

شعری در رثای حضرت علی اصغر علیه السلام

اصغر که به سوز تشنگی تاب نداشت

یک لحظه زکثرت عطش خواب نداشت

مظلوم نبود کس چو عباس حسین

سقا شده بود، جرعه‏ ای آب نداشت

برگشت زجبهه کودک عاشورا

زیبا گوهر مشبک عاشورا

فریاد بلند نفرت از دشمن داشت

قنداق شهید کوچک عاشورا


34843741491192623609.gif


 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"



علی جان! یادت هست لالایی‏ های زیبای مادرت
را که در چکاچک شمشیرهای برهنه گم شد؟

هنوز هم خاطره گهواره شکسته ‏ات،
جان‏های بیقرارمان را می‏سوزاند.

هنوز قنداقه خونینت، چون پرچمی سرخ بر فراز
کوه‏های زمین در اهتزاز است.

لب‏های تشنه‏ ات، خون را در رگ‏هایمان می‏ خشکاند.
فرات، شرمنده ‏تر از آن است که چشم در چشمت بدوزد
و مظلومیت تو را بگرید.


آمدی تا لحظات سر بریدن عشق را شاهد باشی، تا
ثابت کنی که مردانگی به سن‏ وسال نیست، تا
ثابت کنی که بی ‏عدالتی پایدار نمی‏ماند.

ای حاجی خردسال! تو حج نیمه تمامت را در کربلا کامل کردی؛
چون عشیره آئینه ‏تبارت که خدا در آئینه نگاهشان درخشیده بود.


شیعیان جهان، حنجره پاره ‏پاره‏ ات را بوسه می‏زنند و
دردهای بزرگشان را بر پنجره ‏های ضریح کوچکت دخیل می ‏بندند.





 
بالا