♦*♦ شهـــدای گمنــــــــــام ♦*♦

آسمان

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : شهدای گمنام

آنهایی که خود طالب گمنامی بودند


به یاد شهدایی که عاجزانه از خداوند درخواست می نمودند که پیکرهاشان در کوهها و بیابانها غریبانه و مظلومانه بر زمین بماند تا مقتدای راستین صدیقه اطهر سلام الله علیها باشند.



***


پیکرهای مطهری که بدنهای قطعه قطعه شان همچون سرور شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در بیابانها باقی ماند تا سندی شود بر مظلومیت یاران خمینی.




- تاریخ سازان آینده انسان همه گمنامند.


- گمنامی برای شهرت پرست ها دردآور است اگرنه، همه اجرها در گمنامی است.


- (شهدا و رزم آوران دلاور) اگرچه در زمین گمنام هستند، اما در آسمان، در بلندترین معارج جبروتی، میان عرشنشینان کسی از ایشان مشهورتر نیست و آنچنان که در احادیث گفتهاند شأنشان شأن انبیاست.


- تقدیر حقیقی جهان در کف مردانی است که پروای نام ندارند. آنان از گمنامی خویش کهفی ساختهاند و در آن پناه گرفتهاند.


کهفی که آنان را از تطاول دهر مصون خواهد داشت. اصحاب کهف خود را از تعلقات رهانده اند و این چنین، ننگ تعلقات نیز دامان آنان را رها کرده است.


- مردان حق اهل شهرت نیستند. (شهید سید مرتضی آوینی)





من خیلی دوست داشتم که در این عملیات(خیبر) شهید شوم و جسدم در کنار مفقودین بماند و جنازهام برنگردد. ولله آرزوی دیرینهام نیز همین بوده که اگر شهید بشوم، سرگذشتی از زندگی من و نشانهای از جنازه من و یا هیچ خبری از اینکه زنده یا مرده هستم برنگردد. (شهید مهدی زین الدین)





- خوش دارم که مجهول و گمنام، به سوی زجردیدگان دنیا بروم، در رنج و شکنجه آنها شرکت کنم، همچون سربازی خاکی در میان انقلابیون آفریقا بجنگم تابه درجه شهادت نایل آیم.


خدایا من آمده ام با همه وجودم،...من چیزی از تو نمی خواهم من سربازی گمنامم، من درویشی سر و پا برهنه ام و هنگامی که چشم از جهان فرو می بندم می خواهم هیچ چیز نداشته باشم.


خوش دارم هیچ کس مرا نشناسد هیچ کس از غمها و دردهایم آگاهی نداشته باشد هیچ کس از راز و نیازهای شبانه ام نفهمد هیچ کس اشکهای سوزانم را در نیمه های شب نبیند هیچ کس به من محبت نکند هیچ کس به من توجه ننماید . (شهید مصطفی چمران)





من هجده سال در میان شما زندگی کردم. از شما و مسؤولین می خواهم که اگر من شهید شدم، بر سنگ مزارم هیچ گونه اسمی ننویسید، فقط یک سنگ صاف بگذارید. از شما می خواهم که به این وصیتم عمل کنید.(شهید مسعود خردمند)





بگذارید پیکر تکه تکه ام، در کربلاهای جنوب و غرب کشور، با بادهایی که بوی رشادت و حماسه آفرینی می دهند به دست امام عصر به خاک سپرده شود. زیرا که اصل روح ماست که به معشوق خود الله می رسد... (شهید مصطفی کاظم زاده)





خدایا معبودا دوست دارم مظلوم کشته شوم و در راهت پودر شوم و اثری از من نماند . این خواهش من اما تو ، تو هر چه خواستی انجام بده. (شهید محمد رضا احمدی)


بگذارید گمنام باشم که به خدا قسم گمنام بودن بهتر است از این که فردا افرادی همانند شما وصایایم را شعار قرار دهند و عمل را فراموش کنند، این موجب آزردن روح ما شهدا میشود. (طلبه شهید رضا دهنویان)


روی سنگ قبر سفیدم با رنگ سرخ فقط این کلمه را بنویسید: بسیجی و بس چرا که می خواهم مثل شهدای گمنام باشم. (شهیدی گمنام)





به روی سنگ قبرم اسمم را ننویسید، می خواهم همچون دهها شهید دیگر گمنام باقی بمانم؛ اگر خواستید فقط این جمله را بنویسید: پرکاهی تقدیم به آستانه کبریایی الله . (شهید غلامرضا صفا)





وصیت نمود که بر روی سنگ قبرم با انگشت روی سیمان جز این چیزی ننویسید:


پر کاهی تقدیم به آستان قدس الهی (شهید بهمن درولی)





دیگر نمیخواهم زنده بمانم، من محتاج نیست شدنم، من محتاج تو هستم، خدایا! بگو ببارد باران، که کویر شورهزار قلبم سالهاست، که سترون مانده است، من دیگر طاقت دوری از باران را ندارم، خدایا دوست دارم تنهای تنها بیایم ، دوست دارم گمنام گمنام بیایم، دور از هر هویتی، خدایا! اگر بگوئی لیاقت نداری، خواهم گفت:«لیاقت کدامیک از الطاف تو را داشتهام، خدایا دوست دارم سوختن را، فنا شدن را ، از همه جا جاری شدن را، به سوی کمال انقطاع روان شدن را...


(شهید احمدرضا احدی)





خدایا! خوش دارم گمنام در کربلای ایران جان دهم و جسدم در کربلای خوزستان بپوسد تا جایی از این زمین را اشغال نکنم. (شهید خدا رحم شمس الدینی)





می‏خواهم مثل مادرم فاطمه زهرا(س) گمنام باشم. می‏خواهم جسدی نداشته باشم. کسی برایم چلچراغ نگذارد، کسی مراسمی نگیرد. (شهید سیدابراهیم تارا)





گریه فقط برای مظلومیت امام حسین (ع) و همه امامان و همه ائمه معصومین و برای شهدای گمنام که هیچ مزاری ندارند گریه کنید و اگر سر مزار من آمدید اول شهدای گمنام و شهدای 72 تن سر مزار آنها بروید و اگر هم وقتی باقی ماند بر سر مزار من بیائید. (شهید عماد بزگان)





دوست دارم تشنه و گمنام شهید شوم. (شهید یوسف دمیرچلی)





خدایا! مگر غیر ازاین است که بدن ما برای مردن آفریده شده؛ پس دوست دارم که بدنم طوری قطعه قطعه شود و بدنی برای من باقی نماند تا اینکه قسمتی از زمینی را به عنوان قبر اشغال کنم که بعدها بگویند، او در راه خدا کشته شده است. دوست دارم که برای همیشه مفقودالجسدبمانم، مثل خیلی از مفقود الجسدها، مثل بی بی دو عالم، فاطمه – سلام الله علیها- که بعد از گذشت بیش از سیزده قرن هنوز قبری ندارد و مفقود الجسد است. (شهید احمد اسماعیل تبار)





بگذارید گمنام باشم که به خدا قسم گمنام بودن بهتر است از این که فردا افرادی همانند شما وصایایم را شعار قرار دهند و عمل را فراموش کنند، این موجب آزردن روح ما شهدا میشود. (طلبه شهید رضا دهنویان)





خوش دارم وقتی که شهید شدم جسد من را پیدا نکنند تا دیگر یک وجب از خاک این دنیا را اشغال نکنم.(شهید محمّد باقر مشهدی عبادی)
 

آسمان

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : شهدای گمنام


مـــی گویــــند ...

گلـــوله پـــشت گـــلوله خوردی

تا قـــد بکـــشی

مــــادرت در قــــاب عکــــس های خانه

دنــــبال استــــخوانت مـــی گردد

آدم تــــوی عکس هــــیچ وقت پـــیر نمی شود

امــا تــو تا استـــخوان ترکانــدی

مادرت ســفید شد و به خواب رفـت

شـاید برای یک بــار خــوابت را ببــیند ...



پ...ن : ســـخت است تمام حرفـــهاي نا گفته ات را به يكباره بگــويي...
 

آسمان

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : شهدای گمنام

نام گمنامى

این پلاک و استخوان از من به صف جا مانده است
نقطه پرواز سرخى بود، آنجا مانده است
من خودم از شوق مى‏رفتم تنم افتاده بود
در مقام وصل فهمیدم که سرجا مانده است
بى نشانى را خود من خواستم باور کنید
نام گمنامى اگر دیدید تنها مانده است
من رفیقى داشتم همسنگرم جانباز شد
دست‏هایش یادگارى پیش مولا مانده است
آن بسیجى هم که معبر را برایم باز کرد
دیدمش آن روز در تشییع بى‏پا مانده است
یادتان باشد سلاح و کوله و فانسقه‏ام
زیر نور ماه سرخ ، از بهر فردا مانده است
پاسداریدش مبادا غفلتى خاکسترى
گیرد عزمى را که آن از راز زهرا (س) مانده است

نویسنده : مصلح
 

818

کاربر با تجربه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : شهدای گمنام

شادی ارواح طیبه همه شهدای گمنام، مخصوصا شهدای غریب مارد صلوات

76641476057514065528.jpg


67929513701919401306.jpg




 

آسمان

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : شهدای گمنام

dideban91.persiangig.com_image_untitled_3B.png
[FONT=times new roman, times, serif]


پشت میدان مین زمین گیر شدیم
[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]چند نفر رفتند معبر رو باز کنند[/FONT][FONT=times new roman, times, serif]یه نوجوان بسیجی چند قدم که رفت،برگشت[/FONT][FONT=times new roman, times, serif]فکر کردم ترسیده...[/FONT][FONT=times new roman, times, serif]پوتیناشو دادبه یکی و گفت:[/FONT][FONT=times new roman, times, serif]((تازه از تدارکات گرفتم ،بیت الماله حیفه...))[/FONT][FONT=times new roman, times, serif]پا برهنه رفت...[/FONT]
 

گمنام

ناظر کل
پرسنل مدیریت
"ناظر کل"
پاسخ : شهدای گمنام

شاید گمنامی غریبترین و زیباترین واژه ای باشد که تا کنون به گوش شنیده ام،
و مزار شهدای گمنام غریبترین مزاری که به چشم دیده ام،
که آن مزار یک زائر بیش ندارد و آن هم مادر بی حرم …
و خوش به حالت ای گمنام…
تو راه حسین (ع) را برگزیدی و به بهترین وجه ممکن به خدایت رسیدی،
و گرچه در زمین گمنام هستی ولی در آسمان و در میان عرش نشینان مشهور…
و فقط این را می دانم که تا ابد به حالت غبطه می خورم.

 

آسمان

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : شهدای گمنام

نمرده اند شهیدان


نمرده اند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن زندگان جاویدند

خلاف شمع که می گرید از هلاکت خویش
به روز رزم سپردند جان و خندیدند

فراز چرخ نهادند پای چون بهرام
اگر چه دامن از این خاکدان فروچیدند

به جان خصم فکندند لرزه هم چون بید
ولی چو کوه ز باد اجل نلرزیدند

بر آستان رضا چون غبار بنشستند
بر آسمان شرف هم چو مه درخشیدند

به جنگ اگر دشمن نقد جان نمی داد
به جان دوست چنین منزلت نمی دیدند

اگر به دیده ی بیگانه اند چون شب تار
ولی به دیده ی ما هم چو صبح امیدند

به جان پاک شهیدان که زنده اند رهی
دلاوران که سزاوار جشن جاویدند

«رهی معیری»
 
بالا