قال رسول الله (ص): « وَ مَنِ اغْتَابَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ بَطَلَ صَوْمُهُ وَ نُقِضَ وُضُوؤُهُ » کسی که غیبت برادر مسلمانش را کند روزه اش را باطل کرده و جنبه ملکوتی وضویش را از بین برده است، « فَإِنْ مَاتَ وَ هُوَ كَذَلِكَ مَاتَ وَ هُوَ مُسْتَحِلٌّ لِمَا حَرَّمَ اللَّهُ » و اگر در همان حال غیبت بمیرد، در حالیکه حلال خدا را حرام کرده، مرده است.
یعنی باعث تغییر دین خدا شده است. ابطال روزه و وضوء در این روایت به معنای از بین رفتن جنبه ی ملکوتی این اعمال است. جنبه ی ملکوتی وضوء، نور است و جنبه ی ملکوتی روزه این است که جزای آن خود خدا باشد.
رسول اکرم (ص) در حدیث دیگری می فرمایند: « الصَّائِمُ فِی عِبَادَةٍ وَ إِنْ كَانَ نَائِماً عَلَى فِرَاشِهِ مَا لَمْ یَغْتَبْ مُسْلِماً » روزهدار در حال عبادت خداوند است اگر چه در بستر خویش خوابیده باشد، مادامی كه غیبت مسلمانی را نكند.
و باز در حدیث دیگری پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «مَنِ اغتابَ مُسلِماً اَو مُسلِمَةً لَم یقبَلِ اللَّهُ تَعالى صَلاتَهُ وَ لا صیامَهُ اَربَعینَ یوماً وَ لَیلَةً اِلّا اَن یغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ » خداوند متعال تا چهل شبانه روز نماز و روزه غیبت کننده مرد و زن مسلمان را نمىپذیرد، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.