_________>> درسی زیبا از سهراب سپهری <<__________

abshar

کاربر با تجربه
"کاربر *ویژه*"





سخت آشفته و غمگین بودم
و حسابی ببرند…

خط کشی آوردم،
درهوا چرخاندم...
چشم ها در پی چوب، هرطرف می غلطید
مشق ها را بگذارید جلو، زود، معطل نکنید !
اولی کامل بود،
دومی بدخط بود
همچنان می لرزید...
” پاک تنبل شده ای بچه بد ”
" به خدا دفتر من گم شده آقا، همه شاهد هستند"
” ما نوشتیم آقا ”
بازکن دستت را...
خط کشم بالا رفت، خواستم برکف دستش بزنم
او تقلا می کرد
چون نگاهش کردم
ناله سختی کرد...
گوشه ی صورت او قرمز شد
هق هقی کردو سپس ساکت شد...
همچنان می گریید...

غرق در شرم و خجالت گشتم
جای آن چوب ستم، بردلم آتش زده بود
سرخی گونه او، به کبودی گروید …..
صبح فردا دیدم
سخت در اندیشه ی آنان بودم
پدرش بعدِ سلام،

گفت : لطفی بکنید،
و حسن را بسپارید به ما ”
گفتمش، چی شده آقا رحمان ؟؟؟

گفت : این خنگ خدا
وقتی از مدرسه برمی گشته
زیر ابرو وکنارچشمش،
متورم شده است

درد سختی دارد،
می بریمش دکتر
با اجازه آقا …….
بی کتاب ودفتر ….
من چه کوچک بودم
او چه اندازه بزرگ

که به هنگامه ی خشم
نه به دل تصمیمی

با خشونت هرگز...

 

*مریم*

کاربر ویژه
"بازنشسته"
عالی بود آبشار جون ممنون:gol:
 
بالا