ادامه خطبه 1 نهج البلاغه(بخش هفتم)
او را بفریفت تا یقین را به گمان فروخت و اتش دو دلی بر و بار عزم او را بسوخت.شادمانی بداد و بیم خرید.فریب خورد و پشیمانی کشید.سپس خدای سبحان در توبه را به روی او گشود,و کلمه رحمت بر زبان اوبنهاد. و بدو وعده بازگشت به جنت را داد. و او را بدین سرای فرود اورد.که خانه رنج و امتحان است و زادن فرزندان.و خدای سبحان از فرزندان او پیامبرانی برگزید,و از انان به زبان وحی پیمان ستد, و هر پیامبر انرا شنید,که امانت او نگه دارد و حکم خدا را به دیگران برساند و این زمانی بود که بیشتر افریدگان از فطرت خویش برگردند, و طومار عهد درنوردیدند,حق او را نشناختند و در برابر او خدایانی ساختند.شیطانها انان را از خداشناسی به گمراهی کشیدند, و پیوندشان را با پرستش خدا بریدند.ادامه دارد...