بين ياران خاصّ حضرت مهديعليه السلام و ياوران آن حضرت تفاوتي هست:
اصحاب و ياران خاصّ 313 نفرند. آنان کسانياند که حضرات امام عليعليه السلام و امام صادقعليه السلام از آنان به «پرچمداران» تعبير فرمودهاند و
هر يک از اين ياران خاصّ، نقش عظيمي در فرماندهي سپاه و گشودن شهرها و اداره امور و... دارند.
«ياوران» مؤمنان صالحياند که به حضرت مهديعليه السلام درمکه وغيرآن ملحق ميشوند. زير پرچمش گرد ميآيند و با دشمنان خدا و پيامبر
خداصلي الله عليه وآله ميجنگند.
از روايات استفاده ميشود حضرت مهديعليه السلام از مکه خارج نخواهد شد؛ مگر آنکه همراهشان ده هزار تن از ياوران خواهند بود. [1] البته اين
تعداد، جمعي از ياوران ايشانند و نه همه آنان به عنوان نمونه تنها سيد هاشمي با دوازده هزار نيرو به حضرت مهديعليه السلام در عراق ملحق
ميگردند... اين همه غير از ياوراني است که از فرشتگاناند. آنان نيز ياوران حضرت بوده و اوامر آن بزرگوار و تعاليمش را فرمانبردار خواهند بود.
ويژگيهاي ياران خاص:
بيشتر ياران خاصّ حضرت در سن جوانياند و بزرگسالان در ميان آنان کم هستند. اين ياران داراي افکاري متحد و آرايي يکنواخت بوده و دلهايشان به
هم پيوسته است. امام عليعليه السلام در اين باره فرموده است:
«اِنَّ اَصحابَ القائِمِ شَبابٌ لا کُهولَ فيهِم اِلاَّ کَالکُحْلِ فِي العَينِ، اَوْ کَالمِلْحِ فِي الزّادِ، وَاَقَل
الزّادِ المِلْحُ؛ [2]
«همانا ياران قائمعليه السلام همگي جوانند و پير در ميانشان نيست، مگر به اندازه سرمه در چشم يا به قدر نمک در توشه راه و کمترين
چيز در توشه راه نمک است».
در آنان اختلافي در انديشه و رأي و يا گفتار نتوان يافت. گويي همه ايشان داراي دل وانديشه و زباني واحدند. از تنهايي هراسي ندارند؛ چرا که انساني
که با خداي عزوجل مرتبط باشد، هرگز هراس ندارد. آرزويشان اين است که در راه خدا شهيد شوند. [3] .
[1] بحارالانوار، ج 52، ص 307، ح 81.
[2] الغيبة، ص 315، ح 10.
[3] ر.ک: امام مهديعليه السلام از ولادت تا ظهور، ص 507 - 506.