مرحوم شيخ صدوق، كلينى وبرخى ديگر از بزرگان آورده اند:
حضرت صادق آل محمّد از قول پدرش، حضرت باقر العلوم عليهما السلام حكايت فرمايد: هنگامى كه امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجّه الشّريف ظهور نمايد
وبخواهد قيام نمايد، قيام خود را از مكّه معظّمه شروع نموده وابتداء به سمت شهر كوفه حركت مى كند.
و قبل از آن كه به همراه لشكر وياران خويش حركت نمايد، منادى حضرت در بين جمعيّت، نداء دهد: كسى حقّ ندارد به همراه خود غذا وآب حمل كند،
سپس حضرت دستور مى دهد تا سنگ حضرت موسى بن عمران عليه السلام - كه به مقدار بار شترى است - برداشته شود وهمراه نيروها آورده شود،
پس در هر منزلى كه فرود آيند، از آن سنگ چشمه اى از آب گوارا جارى گردد كه هر گرسنه اى از آن ميل كند، سير گردد؛ ونيز هر تشنه اى از آن آب
بياشامد، سيراب شود ونيازى به طعام ومايعات نخواهند داشت.
و اين آذوقه خوراكى وآشاميدنى براى تمامى افراد لشكر امام زمان عليه السلام مى باشد، تا هنگامى كه در نجف اشرف وكوفه وارد شوند
اصول كافى: ج 1، ص 231، ح 3، إ كمال الدّين: ص 670، ح 17، الخرايج والجرايح: ج 2، ص 691، ح 1.