وقتی امام صادق-علیهالسّلام- درباره حضرت مهدی-علیهالسّلام- میفرماید:«لو ادركته لخدمته ایام حیاتی»1
«اگر دوران او را درك میكردم، همه روزهای زندگیم را در خدمت به او میگذرانیم».
اینجا سخن از شخص نیست ،سخن از آرمان هااست، سخن از موقعیت خاص، مأموریت استثنایی و نقش ویژه امام زمان -علیهالسّلام- در عالمگیر ساختنِ حاكمیّت توحید و برقراری عدالت، جهانی است.
حاكم دنیایی سازمانیافته بر اساس توحید، و رهبر جهانی آكنده از برابری و عدالت، آن قدر شایستگی مییابد كه پیامبری همچون حضرت عیسی-علیهالسّلام-به یاری او از آسمان فرود آید. و امامی هم چون امام صادق-علیهالسّلام-برای خدمت كردن به او آرزوی درك حضور او را داشته باشد.
راستی وقتی پیامبران و امامان-علیهمالسّلام- در خدمت به امام زمان-علیهالسّلام- پیشتازند، وظیفه شیعیان منتظر در خدمت به ساحت مقدّس او چقدر است؟
بیتردید خادمین دوران ظهور، همان خادمین دوران غیبتاند.
آنها كه پس از ظهور شایستگی خدمت مییابند،همان هایند كه در دوران غیبت خدمت به امّت امام-علیهالسّلام- و اهداف امام-علیهالسّلام- را سر لوحه زندگی خویش قرار دادهاند.
.......
1. بحارالانوار، ج51،ص148.
