فداها ابوها
آیت الله سید نصر الله مستنبط از كتاب «كشف اللئالى» نقل فرموده كه روزى عدهاى از شیعیان وارد مدینه شدند و پرسشهایى داشتند كه مى خواستند از محضر امام كاظم(ع) بپرسند.
امام(ع) درسفر بودند، پرسشهاى خود را نوشته به دودمان امامت تقدیم نمودند، چون عزم سفر كردند براى پاسخ پرسشهاى خود به منزل امام(ع) شرفیاب شدند، امام كاظم(ع) مراجعت نفرموده بود و آنهاامكان توقف نداشتند، از این رو حضرت معصومه(س) پاسخ آن پرسشهارا نوشتند و به آنها تسلیم نمودند، آنها با مسرت فراوان ازمدینه منوره خارج شدند، در بیرون مدینه با امام كاظم(ع) مصادف شدند و داستان خود را براى آن حضرت شرح دادند.
هنگامى كه امام(ع) پرسشهاى آنان و پاسخهاى حضرت معصومه(س) راملاحظه كردند،
سه بار فرمودند: «فداها ابوها» «پدرش به قربانش باد.»
باتوجه به این كه حضرت معصومه(س) به هنگام دستگیرى پدر بزرگوارش خردسال بود،این داستان از مقام بسیار والا و دانش بسیار گسترده آن حضرت حكایت مى كند.