«مرگ» از نظر قرآن يك امر وجودى است، يك انتقال و عبور از جهانى به جهان ديگر است، و لذا در بسيارى از آيات قرآن از «مرگ» تعبير به «توفّى» شده كه به معنى باز گرفتن، و دريافت روح از تن، به وسيله فرشتگان است
در حديثى مى خوانيم: از امام سجاد(عليه السلام) سؤال كردند: «مرگ چيست؟»
در پاسخ فرمود: «براى مؤمن، مانند كندن لباس چركين و پر حشرات است،
و گشودن غل و زنجيرهاى سنگين، و تبديل آن به فاخرترين لباس ها، و خوشبوترين عطرها،
و راهوارترين مركب ها و مناسب ترين منزل ها است،
و براى كافر، مانند كندن لباسى است فاخر، و انتقال از منزل هاى مورد علاقه، و تبديل آن به چرك ترين و خشن ترين لباس ها، و وحشتناك ترين منزل ها و بزرگ ترين عذاب»!.
از امام محمد بن على(عليه السلام) نيز همين سؤال شده فرمود:
«مرگ همان خوابى است كه هر شب به سراغ شما مى آيد، جز اين كه مدتش طولانى است،
و انسان از آن بيدار نمى شود تا روز قيامت»!