کعبه يا «بيت العتيق» بنايي در ميان مسجدالحرام در شهر مکه و کشور عربستان است که مقدس ترين مکان دين مبين اسلام و قبله گاه عاشقان و شيفتگان معبود محسوب مي شود. هر آن چه که مي خواهيد درباره ي خانه ي خدا و قبله ي مسلمانان بدانيد را در اين مقاله بخوانيد.
تاريخ کعبه
بر اساس روايت قرآن کريم، کعبه توسط حضرت ابراهيم(ع) و پسر او حضرت اسماعيل(ع) ساخته شد.
در زمان حضرت محمد(ص) قبيله ي قريش، متصدي کعبه بود که در آن زمان معبد بت هاي قبايل عربي محسوب مي شود. عرب هاي باديه نشين و ساکنان ديگر شهرها، هر سال براي نيايش و داد و ستد به شهر مکه سفر مي کردند. مکه به عنوان وادي لم يزرع توصيف شده که زندگي در آن دشوار و منابع اندک بود. در حقيقت بر اساس شواهد، مکه مرکز تجارت ملي و نيايش بوده است.
زماني که پيامبر اسلام به عنوان فاتح از شهر مدينه به مکه بازگشت، کعبه به مکان نيايش مسلمانان تبديل شد و زيارت سالانه حج به عنوان يکي از فرايض اصلي مسلمانان شکل گرفت.
اين بنا تا پيش از فتح مکه به دست حضرت محمد(ص) و پيروانش، محل نگهداري و پرستش بت ها بود. قريش در اطراف کعبه بت هاي مختلفي قرار داده بودند، مانند:لات، عزي، اسافه، نائله و منات. بزرگ اين بت ها، هبل بود که درون کعبه قرار داشت.
بنا به روايت بعضي تاريخ نگاران، ساختمان کعبه ده بار بنا شده است؛ بنيان الملائکه، بنيان آدم، بنيان شيث، بنيان ابراهيم و پسرش اسماعيل، بنيان العمالقه، بنيان جرهم، بنيان مضر، بنيان قريش، بنيان عبدالله ابن زبير، بنيان حجاج ابن يوسف الثقفي.
بنابر روايت مسلمانان هنگامي که چشمه ي زمزم از دل زمين جوشيد، مردم در اين منطقه و به سبب آب اين چشمه جمع شدند، شهر مکه را تشکيل دادند و ابراهيم به فرمان خدا ساختمان کعبه را که در اثر طوفان نوح تخريب شده بود بازسازي کرد.
