آثار مال حرام و حرامخواري

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"

1. پيامبر اکرم(ص) فرمود:
«من اکتسب مالاً من غير حلّه کان زاده إلي النار؛[SUP][13][/SUP] هر کس مالي را از غير راه حلالش به دست آورد، توشهاش در آتش است».

2. امام باقر(ع) فرمود:
«وقتي کسي مالي از راه حرام به دست آورد، خداوند حج و عمره و صله رحم را از او قبول نميکند، بلکه ازدواج با آن مال هم مشکل خواهد بود».[SUP][14]
[/SUP]
3. رسول خدا(ص) فرمود:
«کسي که مال مؤمني را به ناحق از او بگيرد و به او ندهد، خداوند از او رويگردان شده، کارهاي او را سرزنش کرده، آنها را در نامه اعمال او نمينويسد تا توبه کند و مالي را که از آن مؤمن گرفته، به او برگرداند».[SUP][15][/SUP]

4. پيامبر اکرم(ص) فرمود:
«لا يدخل الجنّة جسد غُذّي بحرام؛[SUP][16][/SUP] پيکري که از حرام تغذيه شده باشد، وارد بهشت نميشود».

5. امام صادق(ع) فرمود:
«اميرمؤمنان بارها فرمود: کسي که مال مؤمن را به حرام بخورد، از دوستان ما نيست».[SUP][17]
[/SUP]
6. همچنين آن حضرت فرمود:
«هنگامي که لقمه حرام در شکم انساني قرار گيرد، هر فرشتهاي که در آسمانها و زمين است، او را لعنت ميکند و تا وقتي که آن لقمه در شکم اوست، خدا به او نگاه نميکند، و هر کس که لقمه حرام بخورد، به سوي خشم خدا رفته است. پس اگر توبه کند، خدا ميپذيرد و اگر قبل از توبه بميرد، آتش به او سزاوارتر است».[SUP][18]
[/SUP]
7. نيز فرمود:
«کسي که لقمه حرام بخورد تا چهل شب نمازش قبول نميشود، و دعايش تا چهل روز مستجاب نميشود، و گوشتي که آن لقمه حرام ميروياند، به آتش سزاوارتر است. آري، يک لقمه هم گوشت ميروياند».[SUP][19]



[/SUP]

[13] . بحارالانوار، ج103، ص11، ح48.
[14] . همان.
[15] . همان، ج104، ص294، ح8.
[16] . جامع الاحاديث، ص289.
[17] . بحارالانوار، ج104، ح17.
[18] . مکارم الاخلاق، ص150.
[19] . بحارالانوار، ج66، ص313، ح7.
 

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : آثار مال حرام و حرامخواري

آثار لقمه حلال

1. پيامبر گرامي(ص) فرمود:
«من أکل الحلال أربعين يوماً نوَّرالله قلبه؛[SUP][20] [/SUP]کسي که چهل روز مال حلال بخورد، خداوند قلب او را نوراني ميکند».

2. در حديث ديگري فرمود:
«من أکل الحلال قام علي رأسه ملک يستغفر حتّي يفرغ من أکله؛[SUP][21][/SUP] کسي که روزي حلال بخورد، فرشتهاي بالاي سرش قرار ميگيرد و براي او طلب آمرزش ميکند تا وقتي که از خوردن آن فارغ شود».

3. امام صادق(ع) فرمود:
«يکي از سختترين واجبات بر بندگان خدا، ذکر زياد و ياد اوست». سپس فرمود: «مقصودم ذکر سبحان الله و الحمدلله و لا اله الاّ الله و الله اکبر نيست، گر چه آن هم ذکر و ياد خداست، بلکه مقصود من، اين است که در برخورد با آنچه خدا حلال يا حرام کرده، خدا را ياد کند تا اگر اطاعت خدا بود، به آن عمل کند و اگر معصيت الهي بود، آن را رها سازد».[SUP][22][/SUP]

4. آن حضرت در حديث ديگري فرمود:
«ترک لقمة حرام أحبّ الي الله من صلاة ألفي رکعة تطوعاً؛[23] رهاکردن لقمه حرام، پيش خدا از دو هزار رکعت نماز مستحبي محبوبتر است».

5. در بيان ديگر فرمود:
«لردّ دانق من حرام، يعدل عند الله سبعين ألف حجّة مبرورة؛[SUP][24][/SUP] رها کردن و گذشتن يک دانگ از حرام(يک ششم دينار يا درهم)، پيش خدا معادل هفتاد هزار حج مقبول است».





منبع:بخش معارف اسلامی سایت نورپرتال

[20] . همان، ج103، ص16، ح71.
[21] . مکارم الاخلاق، ص150.
[22] . کافي، ج2، ص80، ح4.
[23] . تفسير معين، ص26.
[24] . جامع الاخبار، ص442
 
بالا