|
| امام علي(ع) فرمود: عجبت لمن يقنط و معه الاستغفار- در شگفتم از کسي که ميتواند استغفار کند درعين حال نااميد است. (حکمت87) و در ادامه ميفرمايند: دو چيز در روي زمين موجب امان از فرود آمدن عذاب خدا بود: يکي از آن دو برداشته شد. پس دومي را دريابيد و به آن چنگ بزنيد. اما آن اماني که از زمين برداشته شد و در ميان ما حضور ندارد، وجود مقدس رسولخدا(ص) بود. و امان دوم که هنوز باقي است، همان استغفار و آمرزش خواستن از خداست. خداوند به پيامبرش(ص) در قرآن فرموده است: و ما کان الله ليعذبهم و انت فيهم و ما کان الله معذبهم و هم يسغفرون- خدا مردم را مادامي که تو در ميان آنان هستي عذاب نميکند و نيز مادامي که استغفار ميکنند، آنها را دچار عذاب نخواهد کرد. (انفال33- حکمت88) |