یكي از والاترين اعمال مستحب، نماز امام زمان حضرت مهدی (عج) است. كه همراه دعاي پس از آن، از صدر تا ساقهاش، مدرسه توحيد است. در اين نماز جمله توحيد كه واسطة العقد و بيت الغزل سوره مباركه فاتحة الكتاب است: ﴿اِيّاكَ نَعبُدُ واِيّاكَ نَستَعين﴾ صدبار تكرار ميشود. كه گوياي سرّي عميق است: نمازگزاري كه صدبار توحيد تلقي كند و آن را به گونهاي كه ﴿اِيّاك﴾ را كه مفعول است بر ﴿نَعبُد﴾ و ﴿نَستَعين﴾ مقدم دارد، به قلب خويش تلقين سازد (در حالي كه هر دو جمله چه در بخش استعانت و چه عبادت، مفيد حصرند) به توحيد ناب بار مييابد.
نماز، پرچم دين و نردبان عروج به مقام عبوديت است و امامان هدايت كه راهنمايان طريق وصول به قرب حقاند، بر اقامه اين مهم همت گماردهاند. نمازهاي متنوعي از پيامبر خدا و امامان نور گزارش گرديده است كه افزون بر صورت عبوديشان، كلاس درس ارزشمندي از معارف الهياند.
يكي از والاترين اين اعمال مستحب، نماز امام زمان(عج) است. كه همراه دعاي پس از آن، از صدر تا ساقهاش، مدرسه توحيد است. در اين نماز جمله توحيد كه واسطة العقد و بيت الغزل سوره مباركه فاتحة الكتاب است: ﴿اِيّاكَ نَعبُدُ واِيّاكَ نَستَعين﴾[1] صدبار تكرار ميشود. كه گوياي سرّي عميق است: نمازگزاري كه صدبار توحيد تلقي كند و آن را به گونهاي كه ﴿اِيّاك﴾ را كه مفعول است بر ﴿نَعبُد﴾ و ﴿نَستَعين﴾ مقدم دارد، به قلب خويش تلقين سازد (در حالي كه هر دو جمله چه در بخش استعانت و چه عبادت، مفيد حصرند) به توحيد ناب بار مييابد.
هريك از اين عبارات توحيدي در هر ركعت يكصد مرتبه تكرار ميشود و چون اين عبارات دربردارنده دو حصر است، نمازگزار مجموعاً چهارصد مرتبه موحدانه توحيد را تمرين كرده است؛ آنگاه به چنين كسي دستور ميدهند دعاي بعد از نماز را بخواند و عارفانه بگويد: يا محمد يا علي! يا علي يا محمد! اكفياني فإنكما كافياي.[2] اين دستور در پي توحيد ميآموزاند كه اول هر امر مهم، باور و عمل بر اساس توحيد است و سپس در جهت توحيد، توسل به وسائل و توسيط واسطه. هرگز اين نماز نميآموزاند كه ائمه(عليهمالسلام) به تنهايي كافياند، به طوري كه آنان معاذ الله همتاي با خدا يا بعد از آن ذات اقدس ربوبي ولي مستقل در تأثير باشند بلكه وقتي كسي 400 بار به توحيد شهادت داد و سپس به محضر اولياي خدا عرضه داشت كه فإنكما كافياي[3] بدان معناست كه شما نمايندگان خداي كافي هستيد.
اين معني همانند دستوري است كه در آداب زيارت اهل بيت و قرائت زيارت جامعه كبيره وارد شده است كه چون به حرمي از ذوات مقدس اهلبيت مشرف ميشويد، قبل از خواندن زيارت جامعه و در حالي كه هنوز به مضجع نوراني و ملكوتي آن معصوم بار نيافتهايد، صد بار كلمه توحيد (الله اكبر) را تكرار كنيد، تا كنار ضريح مطهر برسيد؛ آنگاه به قرائت زيارت جامعه لب بگشاييد. زائري كه اين ادب توحيدي را به جا آورد، وقتي در زيارتش ميخواند كه بكم فتح الله، و بكم ختم الله و بكم ينزل الغيث و الرحمة و بكم يمسك السماء أن تقع علي الأرض[4] ميداند كه ائمه(عليهمالسلام) وسايط و مجراي فيض خالقيتاند. همان طوري كه فرشتگان مدبرات امرند ﴿فَالمُدَبِّرتِ اَمرا﴾.[5] چون تدبير آنها فقط با اراده و اذن خداست. زيارت وجود مبارك امام زمان(عج) اين تأثير را دارد و نماز وجود مباركش درس توحيد است.
امام مهدی موجود موعود: صفحه 101
[1] ـ سوره حمد، آيه 5.
[2] ـ المصباح في الادعيه، ص 235؛ جمال الاسبوع، ص 280.
[3] ـ المصباح في الادعيه، ص 235؛ جمال الاسبوع، ص 280.
[4] ـ البلد الامين، ص302؛ من لايحضره الفقيه، ج2، ص615.
[5] ـ سوره نازعات، آيه 5.
نماز، پرچم دين و نردبان عروج به مقام عبوديت است و امامان هدايت كه راهنمايان طريق وصول به قرب حقاند، بر اقامه اين مهم همت گماردهاند. نمازهاي متنوعي از پيامبر خدا و امامان نور گزارش گرديده است كه افزون بر صورت عبوديشان، كلاس درس ارزشمندي از معارف الهياند.
يكي از والاترين اين اعمال مستحب، نماز امام زمان(عج) است. كه همراه دعاي پس از آن، از صدر تا ساقهاش، مدرسه توحيد است. در اين نماز جمله توحيد كه واسطة العقد و بيت الغزل سوره مباركه فاتحة الكتاب است: ﴿اِيّاكَ نَعبُدُ واِيّاكَ نَستَعين﴾[1] صدبار تكرار ميشود. كه گوياي سرّي عميق است: نمازگزاري كه صدبار توحيد تلقي كند و آن را به گونهاي كه ﴿اِيّاك﴾ را كه مفعول است بر ﴿نَعبُد﴾ و ﴿نَستَعين﴾ مقدم دارد، به قلب خويش تلقين سازد (در حالي كه هر دو جمله چه در بخش استعانت و چه عبادت، مفيد حصرند) به توحيد ناب بار مييابد.
هريك از اين عبارات توحيدي در هر ركعت يكصد مرتبه تكرار ميشود و چون اين عبارات دربردارنده دو حصر است، نمازگزار مجموعاً چهارصد مرتبه موحدانه توحيد را تمرين كرده است؛ آنگاه به چنين كسي دستور ميدهند دعاي بعد از نماز را بخواند و عارفانه بگويد: يا محمد يا علي! يا علي يا محمد! اكفياني فإنكما كافياي.[2] اين دستور در پي توحيد ميآموزاند كه اول هر امر مهم، باور و عمل بر اساس توحيد است و سپس در جهت توحيد، توسل به وسائل و توسيط واسطه. هرگز اين نماز نميآموزاند كه ائمه(عليهمالسلام) به تنهايي كافياند، به طوري كه آنان معاذ الله همتاي با خدا يا بعد از آن ذات اقدس ربوبي ولي مستقل در تأثير باشند بلكه وقتي كسي 400 بار به توحيد شهادت داد و سپس به محضر اولياي خدا عرضه داشت كه فإنكما كافياي[3] بدان معناست كه شما نمايندگان خداي كافي هستيد.
اين معني همانند دستوري است كه در آداب زيارت اهل بيت و قرائت زيارت جامعه كبيره وارد شده است كه چون به حرمي از ذوات مقدس اهلبيت مشرف ميشويد، قبل از خواندن زيارت جامعه و در حالي كه هنوز به مضجع نوراني و ملكوتي آن معصوم بار نيافتهايد، صد بار كلمه توحيد (الله اكبر) را تكرار كنيد، تا كنار ضريح مطهر برسيد؛ آنگاه به قرائت زيارت جامعه لب بگشاييد. زائري كه اين ادب توحيدي را به جا آورد، وقتي در زيارتش ميخواند كه بكم فتح الله، و بكم ختم الله و بكم ينزل الغيث و الرحمة و بكم يمسك السماء أن تقع علي الأرض[4] ميداند كه ائمه(عليهمالسلام) وسايط و مجراي فيض خالقيتاند. همان طوري كه فرشتگان مدبرات امرند ﴿فَالمُدَبِّرتِ اَمرا﴾.[5] چون تدبير آنها فقط با اراده و اذن خداست. زيارت وجود مبارك امام زمان(عج) اين تأثير را دارد و نماز وجود مباركش درس توحيد است.
امام مهدی موجود موعود: صفحه 101
[1] ـ سوره حمد، آيه 5.
[2] ـ المصباح في الادعيه، ص 235؛ جمال الاسبوع، ص 280.
[3] ـ المصباح في الادعيه، ص 235؛ جمال الاسبوع، ص 280.
[4] ـ البلد الامين، ص302؛ من لايحضره الفقيه، ج2، ص615.
[5] ـ سوره نازعات، آيه 5.