باور داشت دیگرد ادیان درباره مصلح جهانی

[ضحا]

[h=2]

باور داشت دیگرد ادیان درباره مصلح جهانی
[/h]

​

باورداشت ظهور يك نجات دهنده بزرگ و رفع كاستى‏ها و مشكلات جامعه بشرى و برچيده شدن بساط ظلم و تبه‏كارى از ميان انسان‏ها، منحصر به شرقى‏ها و يا اديان نيست ؛

بلكه اين يك اعتقاد عمومى و جهانى است كه به شكل‏هاى مختلف، در عقايد و انديشه‏هاى اقوام گوناگون ديده مى‏شود. اين حكايت از ريشه‏ دار بودن و فراگيرى انديشه «منجى گرايى» در كلّ جهان است.
البته بايد خاطر نشان ساخت، اين اعتقاد - چنان كه در ميان شيعه بسيار عميق، عينى و راهبردى است - در بين بيشتر مكاتب و اقوام به عنوان آموزه‏اى اصيل و بنيادين مطرح نيست و به عنوان باورى فرعى و احتمالى تلقّى مى‏شود.
در واقع شيعه با انديشه «مهدويت» زنده و پويا است و با آن زندگى مى‏كند و نفس مى‏كشد و آن را ركن اساسى، اعتقاداتش مى‏داند ؛ امّا در ميراث مكتوب و شفاهى بيشتر ملل و اديان، تنها اشاراتى گذرا به آن شده و مطالبى اجمالى درباره آن طرح گشته است.
اين اعتقاد، هنوز به عنوان باورى اثرگذار و يقينى تبديل نشده و جايگاه استراتژيك خود را نيافته است! با اين حال همين اشارات و بيانات نيز، نشانگر فراگيرى و ريشه دار بودن انديشه «ظهور رهايى بخش بزرگ» و حقانيت و درستى آن است.

 

[ضحا]

منجى گرايى در غرب‏


​

يكى از اعتقادات غربيان مسيحى، باور به بازگشت عيسى مسيح - به عنوان نجات دهنده مسيحيان و تحقق بخش ملكوت و سلطنت الهى - است. با اين حال در ميان اقوام مختلف غربى نيز سخن از يك منجى بزرگ مطرح بوده و پاره‏اى از افراد از چنين انتظارى بهره‏ بردارى كرده‏ اند.

نام پنج تن از مدعيان كه از انگلستان برخاسته‏اند، جيمزنا يلور، يوحنا سوثكات، ريچارد برادرز، جان نيكولز و هنرى جيمز پرينس ذكر شده است حكومت جهانى مهدى، ص 59..

برخى از فيلسوفان و دانشمندان غربى نيز آشكارا اعلام كرده‏ اند كه جهان در انتظار مصلحى بزرگ است كه زمام امور جهان را به دست گرفته، همه انسان‏ها را زير يك پرچم و يك شعار گرد مى‏آورد ؛

به عنوان نمونه : دانشمند بزرگ انيشتين مى‏گويد : «روزى كه سراسر جهان را صلح و صفا فرا گيرد و مردم با يكديگر دوست و برادر باشند، دور نيست» همان، ص 7..
به طور فهرست‏وار مى‏توان به بعضى از اقوام و نژادهاى غربى اشاره داشت :

1. نژاد اسلاو بر اين عقيده بودند كه از مشرق زمين، يك نفر برخيزد و تمام قبايل اسلاو را متّحد سازد و آنها را بر دنيا مسلّط گرداند.

2. نژاد ژرمن معتقد بودند : يك نفر فاتح از طوايف آنان قيام مى‏كند و «ژرمن» را بر دنيا حاكم مى‏گرداند.

3. اهالى صربستان، انتظار ظهور «ماركوكر اليويچ» را داشتند.

4. ساكنان جزاير انگلستان، از چندين قرن پيش آرزومند و منتظرند كه : آرتور از جزيره آلون، ظهور كند و نژاد ساكسون را در دنيا غالب گرداند و سعادت جهان نصيب آنها گردد.

5. اسن‏ ها معتقدند : پيشوايى در آخرالزمان ظهور كرده، دروازه‏هاى ملكوت آسمان را براى آدميان خواهد گشود.

6. اقوام اسكانديناوى بر اين باورند كه : براى مردم دنيا بلاهايى مى‏رسد و جنگ‏هاى جهانى اقوام را نابود مى‏سازد ؛ آن گاه «اودين» با نيروى الهى ظهور كرده و بر همه چيره مى‏شود.

7. اقوام اروپاى مركزى، در انتظار ظهور «بوخص» مى‏باشند.

8. يونانيان مى‏گويند : «كالويبرگ» نجات دهنده بزرگ ظهور خواهد كرد و جهان را نجات خواهد داد و... .

 

[ضحا]

منجى گرايى در آمريكا، آسيا و آفريقا


​

بر اساس تحقيقات و بررسى‏هاى صورت گرفته، اعتقاد به ظهور يك منجى در ميان چينى‏ها، مصريان و ساير ملل و تمدن‏ها و نحله‏ هاى فكرى رايج بوده است.

در ميان قبايل سرخ پوست آمريكايى اين عقيده رايج است كه روزى «گرد» سرخپوستان، ظهور خواهد كرد و آنها را به بهشت زمين رهنمون خواهد ساخت.

ايرانيان باستان معتقد بودند : «گرزاسپه» قهرمان تاريخى آنان، زنده است و در كابل خوابيده و صد هزار فرشته او را پاسبانى مى‏كنند تا روزى كه بيدار شود و قيام كند و جهان را اصلاح نمايد.

چينى‏ها باور داشتند كه : «كرشنا» ظهور كرده، جهان را نجات مى‏دهد.

گروهى از مصريان (كه در حدود 3000 سال پيش از ميلاد در شهر «ممفيس» زندگى مى‏كردند)، معتقد بودند : سلطانى در آخرالزمان با نيروى غيبى بر جهان مسلّط مى‏شود ؛ اختلاف طبقاتى را از بين مى‏برد و مردم را به آرامش و آسايش مى‏رساند.

گروهى ديگر از مصريان باستان معتقد بودند كه فرستاده خدا در آخرالزمان، در كنار خانه خدا پديدار گشته، جهان را تسخير مى‏كند.

ملل و اقوام مختلف هند، در انتظار مصلحى هستند كه ظهور كرده، حكومت واحد جهانى تشكيل خواهد داد.

برهمائيان از دير زمان بر اين عقيده بودند كه در آخرالزمان، «ويشنو» ظهور مى‏كند و بر اسب سفيدى سوار مى‏شود.

شمشير آتشين در دست گرفته و مخالفان را خواهد كشت و تمام دنيا برهمن گرديده و به اين سعادت برسد.

اعتقاد به منجى هستى در ميان بوميان مكزيك نيز وجود داشته است.

از مجموع آنچه گفته شده، اين نتيجه به دست مى‏آيد كه انتظار ظهور يك مصلح آسمانى و نجات دهنده بزرگ، منحصر در اديان نيست و جنبه منطقه‏اى ندارد ؛

بلكه گسترده، فراگير و جهانى است و ريشه در فطرت انسان‏ها و نيازمندى آنان به رفع مشكلات و دشوارى‏هايشان به دست يك انسان برتر دارد.


منابع برای مطالعه بیشتر:او خواهد آمد، ص 87و88 ؛ ظهور حضرت مهدى از ديدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص 44و45..