مى گويند: در روايات شيعه آمده است: «لولا الحجة لساخت الأرض بأهلها» ، «اگر حجت در روى زمين نباشد، زمين، مردم را به كام خود فرو مى كشد». بنابراين چگونه است كه اكنون ساليان درازى است كه حجت خدا بر روى زمين نيست، ولى زمين مردم خود را به كام خويش فرو نبرده است؟!
پرسشی است که حضرت آیت الله العظمی سبحانی به آن در پایگاه خود پاسخ داده اند.
متن پاسخ ایشان به این شرح است:
پاسخ:جهان براى انسان كامل آفريده شده است و فعل خدا كار عبث و بى هدف نيست، هر چند غرض به خود خدا برنمى گردد. اگر انسان كاملى در روى زمين نباشد، آفرينش، بقاءً بى هدف و بدون غايت خواهد بود كه فعل خدا پيراسته از آن است، و به ديگر سخن، گاهى غرض از آنِ فاعل است و گاهى غرض از آنِ فعل است. در اين مورد، غرض از آن فاعل نيست كه خدا داراى نيازى باشد تا با اين كار، آن را برطرف كند، بلكه از آنِ فعل اوست، يعنى فعل او در چارچوب فعل حكيمانه خواهد بود و سود آن به خود مخلوقات و جهان آفرينش و جامعه انسانى باز مى گردد. طبعاً آفرينش آسمان ها و زمين بى هدف نبوده، و هدفى را تعقيب مى كند و آن، آفرينش انسان كامل بر روى زمين است. مى فرمايد:
( أفحسبتم أنّما خلقناكم عبثاً وأنّكم إلينا لا ترجعون ). [241]
و در آيه ديگر مى فرمايد:
( ما خلقنا السموات والأرض وما بينهما باطلاً ذلك ظن الذين كفروا فويل للذين كفروا من النار ). [242]
و امام معصوم، و انبيا و اوليا و ائمه، گلهاى سرسبد جهان آفرينش هستند، و هدف از خلقت، پرورش انسانهاست كه آنها نيز در خدمت دين و هدايت مردم باشند تا هدف آفرينش به نحو احسن، به دست آيد.
تا اين جا با معنى حديث آشنا شديم، برگرديم به اعتراض شبهه پردازان كه مى گويند زمين بيش از هزار سال است كه از حجت خالى شده است، اين يك برداشت غلط يا سخن مغرضانه است. هيچگاه زمين از حجت خدا خالى نشده است و آن حجت خدا و دوازدهمين خليفه پيامبر(صلى الله عليه وآله) در روى زمين، زندگى مى كند و كارهايى به نفع امّت، انجام مى دهد، هر چند ما خود او را نمى بينيم و از كار او اطلاع نداريم. او به سان مصاحب موسى است كه بدون معرفى خود، سه كار شگفت و مهم را انجام داد، سپس اسرار آن را براى موسى فاش ساخت. چنان كه داستان آن در سوره كهف در آيه هاى 60 تا 82 آمده است.
منبع:
مفهوم اینکه اگر حجت بر روی زمین نباشد، زمین مردم را به کام خود فرو می برد چیست؟
پرسشی است که حضرت آیت الله العظمی سبحانی به آن در پایگاه خود پاسخ داده اند.
متن پاسخ ایشان به این شرح است:
پاسخ:جهان براى انسان كامل آفريده شده است و فعل خدا كار عبث و بى هدف نيست، هر چند غرض به خود خدا برنمى گردد. اگر انسان كاملى در روى زمين نباشد، آفرينش، بقاءً بى هدف و بدون غايت خواهد بود كه فعل خدا پيراسته از آن است، و به ديگر سخن، گاهى غرض از آنِ فاعل است و گاهى غرض از آنِ فعل است. در اين مورد، غرض از آن فاعل نيست كه خدا داراى نيازى باشد تا با اين كار، آن را برطرف كند، بلكه از آنِ فعل اوست، يعنى فعل او در چارچوب فعل حكيمانه خواهد بود و سود آن به خود مخلوقات و جهان آفرينش و جامعه انسانى باز مى گردد. طبعاً آفرينش آسمان ها و زمين بى هدف نبوده، و هدفى را تعقيب مى كند و آن، آفرينش انسان كامل بر روى زمين است. مى فرمايد:
( أفحسبتم أنّما خلقناكم عبثاً وأنّكم إلينا لا ترجعون ). [241]
و در آيه ديگر مى فرمايد:
( ما خلقنا السموات والأرض وما بينهما باطلاً ذلك ظن الذين كفروا فويل للذين كفروا من النار ). [242]
و امام معصوم، و انبيا و اوليا و ائمه، گلهاى سرسبد جهان آفرينش هستند، و هدف از خلقت، پرورش انسانهاست كه آنها نيز در خدمت دين و هدايت مردم باشند تا هدف آفرينش به نحو احسن، به دست آيد.
تا اين جا با معنى حديث آشنا شديم، برگرديم به اعتراض شبهه پردازان كه مى گويند زمين بيش از هزار سال است كه از حجت خالى شده است، اين يك برداشت غلط يا سخن مغرضانه است. هيچگاه زمين از حجت خدا خالى نشده است و آن حجت خدا و دوازدهمين خليفه پيامبر(صلى الله عليه وآله) در روى زمين، زندگى مى كند و كارهايى به نفع امّت، انجام مى دهد، هر چند ما خود او را نمى بينيم و از كار او اطلاع نداريم. او به سان مصاحب موسى است كه بدون معرفى خود، سه كار شگفت و مهم را انجام داد، سپس اسرار آن را براى موسى فاش ساخت. چنان كه داستان آن در سوره كهف در آيه هاى 60 تا 82 آمده است.
منبع:
مفهوم اینکه اگر حجت بر روی زمین نباشد، زمین مردم را به کام خود فرو می برد چیست؟