برگرفته از کتاب المحجه تألیف سید هاشم بحرانی
الله لَطيفٌ بِعِبادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ وَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزيزُ
مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ في حَرْثِهِ وَ مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصيبٍ
خداوند نسبت به بندگانش لطف (و آگاهى) دارد هر كس را بخواهد روزى می دهد و او قوىّ و شكست ناپذير است!
كسى كه زراعت آخرت را بخواهد، به كشت او بركت و افزايش می دهيم و بر محصولش می افزاييم و كسى كه فقط كشت دنيا را بطلبد، كمى از آن به او می دهيم امّا در آخرت هيچ بهرهاى ندارد!
شوری : 19 و20
محمد بن يعقوب: عن محمد بن يحيى، عن سلمة بن الخطاب، عن الحسين بن عبد الرحمن، عن علي بن أبي حمزة، عن أبي بصير، عن أبي عبد الله (عليه السلام): راوی گوید: از امام صادق علیه السلام در باره ی آیه ی: اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ، پرسیدم ، قرمود : «ولاية أمير المؤمنين (عليه السلام)»: یعنی، ولایت امیر المؤمنین علیه السلام .
پرسیدم منظور از: مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ، چیست ، فرمود: «معرفة أمير المؤمنين و الأئمة (عليهم السلام)» : یعنی ، معرفت امیرالمؤمنین و ائمه معصومین علیه السلام.
درباره ی «نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ» فرمود : «نزيده منها»، و فرود: «يستوفي نصيبه من دولتهم» : یعنی : برمعرفتش می افزاییم ، و فرمود : تا بهره اش را از دولت امامان دریافت دارد.
درباره ی «وَ مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ.» فرمود: «ليس له في دولة الحق مع القائم نصيب». یعنی: در دولت حق با حضرت قائم علیه السلام نصیب و بهره اش نخواهد بود .
اصول کافی ، ج1 ، ص 435 البرهان في تفسير القرآن، ج4، ص: 814