از جمله مسائلي که ثابت مي کند داستان مهدويت و ظهور يک مصلح غيبي از موضوعات مسلمي بوده که مسلمانان بدان اعتراف داشته اند اين است که عده اي در طول تاريخ خود را به عنوان مهدي موعود قالب مي کردند. و عده اي هم اگر چه خودشان ادعايي نداشته اند، ليکن گروهي از عوام، از روي ناداني و شدت گرفتاري و يا از روي غرض، آنها را مهدي موعود پنداشته و مهدويت را در واقع به ايشان تحميل مي نمودند.
حال مي پردازيم به ذکر اسامي مهدي هاي باطل و دروغين در طول تاريخ:
1- ابو اسحق ابو عبيده ثقفي، که به نام خونخواهي حسين به کمک ابراهيم بن اشتر قيام نمود و محمد حنفيه را که چهارمين فرزند حضرت علي (ع) بود (متولد سال 16 و متوفي سال 81) در قبه زمزم، که محبس ابن زبير بوده، نجات داده و پس از او، مدعي مهدويت شد و محمد حنفيه را امام مي دانست چندين مسلک پس از فوت محمد حنفيه پديدار گشت تا بالنتيجه در سال 67 به دست مصعب بن زبير کشته شد. شهرستاني نوشته او کيساني مذهب بوده پس از آن زبيري و سپس شيعه گرديد.
2- فردوسي مي گويد: پس از آنکه کيخسرو جهان را از دشمن پاک ساخت، روي به عبادت آورد و از خداوند درخواست کرد که او را از زمين برگيرد. آنگاه جهان را به لهراسب داده و خود با افسران ارشد به جانب کوه روان شد. پيروانش او را زنده مي دانند که روزي قيام کند و ظهور نمايد. آنگاه فردوسي فرمايد:
خردمند از اين کار خندان شود
که زنده کسي پيش يزدان شود
3- پيروان محمد حنفيه، که از ميان آنان دين مزدکيه، حارثيه، هاشميه، خرميه و کيسانيه پيدا شده و به خرافاتي معتقدند در مروج الذهب مسعودي و ابن خلکان و ملل و نحل شهرستاني ص 112 داستان آنها مسطور است.
4- ابو الحسن زيد بن علي (ع)، که از بزرگان حکما بوده، خلفاي اموي را به حق نمي دانست؛ لذا بر خلاف آنها قيام نموده و به طرف کوفه روان گرديد. چهار هزار تن گرد او جمع شدند و با حاکم عراق که در آن هنگام يوسف بن عمر بود به جنگ برخاست، او را کشته و بدنش را دفن کردند. هشام گفت تا جسد زيد را بيرون آورده برهنه مصلوب سازند و چنين کردند. پس از آنکه هشام مرد، وليد بن عبدالملک دستور داد تا جسد زيد را که سالها به دار مانده بود آتش زدند و خاکسترش را به باد دادند.
اين واقعه را در سال 121 و بعضي 122 هجري نوشته اند.
پيروان زيد، اطراف يحيي و فرزندش را گرفته و يحيي در خراسان قيام کرده و در جوزجان کشته شد. آنگاه پيروانش به فرق مختلفه تقسيم شدند که از آن جمله اند: رافضيه و زيديه مشهورترين آنها هستند که قائل به مهدويت و منتظر ظهور زيد مي باشند.
حال مي پردازيم به ذکر اسامي مهدي هاي باطل و دروغين در طول تاريخ:
1- ابو اسحق ابو عبيده ثقفي، که به نام خونخواهي حسين به کمک ابراهيم بن اشتر قيام نمود و محمد حنفيه را که چهارمين فرزند حضرت علي (ع) بود (متولد سال 16 و متوفي سال 81) در قبه زمزم، که محبس ابن زبير بوده، نجات داده و پس از او، مدعي مهدويت شد و محمد حنفيه را امام مي دانست چندين مسلک پس از فوت محمد حنفيه پديدار گشت تا بالنتيجه در سال 67 به دست مصعب بن زبير کشته شد. شهرستاني نوشته او کيساني مذهب بوده پس از آن زبيري و سپس شيعه گرديد.
2- فردوسي مي گويد: پس از آنکه کيخسرو جهان را از دشمن پاک ساخت، روي به عبادت آورد و از خداوند درخواست کرد که او را از زمين برگيرد. آنگاه جهان را به لهراسب داده و خود با افسران ارشد به جانب کوه روان شد. پيروانش او را زنده مي دانند که روزي قيام کند و ظهور نمايد. آنگاه فردوسي فرمايد:
خردمند از اين کار خندان شود
که زنده کسي پيش يزدان شود
3- پيروان محمد حنفيه، که از ميان آنان دين مزدکيه، حارثيه، هاشميه، خرميه و کيسانيه پيدا شده و به خرافاتي معتقدند در مروج الذهب مسعودي و ابن خلکان و ملل و نحل شهرستاني ص 112 داستان آنها مسطور است.
4- ابو الحسن زيد بن علي (ع)، که از بزرگان حکما بوده، خلفاي اموي را به حق نمي دانست؛ لذا بر خلاف آنها قيام نموده و به طرف کوفه روان گرديد. چهار هزار تن گرد او جمع شدند و با حاکم عراق که در آن هنگام يوسف بن عمر بود به جنگ برخاست، او را کشته و بدنش را دفن کردند. هشام گفت تا جسد زيد را بيرون آورده برهنه مصلوب سازند و چنين کردند. پس از آنکه هشام مرد، وليد بن عبدالملک دستور داد تا جسد زيد را که سالها به دار مانده بود آتش زدند و خاکسترش را به باد دادند.
اين واقعه را در سال 121 و بعضي 122 هجري نوشته اند.
پيروان زيد، اطراف يحيي و فرزندش را گرفته و يحيي در خراسان قيام کرده و در جوزجان کشته شد. آنگاه پيروانش به فرق مختلفه تقسيم شدند که از آن جمله اند: رافضيه و زيديه مشهورترين آنها هستند که قائل به مهدويت و منتظر ظهور زيد مي باشند.