هر غیبتی که می کنیم یک قدم ما را به جهنم نزدیک تر می کند ،
اما ما می توانیم هر روز یک قدم به بهشت نزدیک شویم اگر تصمیم بگیریم که از همین امروز غیبت نکنیم .
برای اینکه بتونید قدمهایتان را محکم تر و با اراده هرچه تمام تر بردارید به شما توصیه می کنم این احادیث را با دقت بخوانید
يُؤتى بِأَحَدٍ يَومَ القيامَةِ يوقَفُ بَينَ يَدَىِ اللّه وَيُدفَعُ إِلَيهِ كِتابُهُ فَلايَرى حَسَناتِهِ
فَيَقولُ: إِلهى، لَيسَ هذا كِتابى فَإِنّى لاأَرى فيها طاعَتى؟!
فَيُقالُ لَهُ: إِنَّ رَبَّكَ لايَضِلُّ وَلايَنسى ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغتيابِ النّاسِ
ثُمَّ يُؤتى بِآخَرَ وَيُدفَعُ إِلَيهِ كِتابُهُ فَيَرى فيهِ طاعاتٍ كَثيرَةً
فَيَقولُ: إِلهى ما هذا كِتابى فَإِنّى ما عَمِلتُ هذِهِ الطّاعاتِ
فَيُقالُ: لأَِنَّ فُلانا اغتابَكَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ إِلَيكَ؛ روز قيامت فردى را مى آورند و او را در پيشگاه خدا نگه مى دارند
و كارنامه اش را به او مى دهند،
اما حسنات خود را در آن نمى بيند. عرض مى كند:
الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى بينم!
به او گفته مى شود: پروردگار تو نه خطا مى كند و نه فراموش.
عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت.
سپس مرد ديگرى را مى آورند و كارنامه اش را به او مى دهند.
در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى كند.
عرض مى كند: الهى! اين كارنامه من نيست!
زيرا من اين طاعات را بجا نياورده ام!
گفته مى شود:
فلانى از تو غيبت كرد و من حسنات او را به تو دادم.
پيامبر اکرم صلوات الله عليه و آله فرموده اند : أَتَدرونَ مَا الغيبَةُ؟ قالوا: اَللّه وَرَسولُهُ أَعلَمُ،
قالَ: ذِكرُكَ أَخاكَ بِما يَكرَهُ قيلَ: أَرَأَيتَ إِن كانَ فى أَخى ما أَقولُ؟
قالَ: إِن كانَ فيهِ ما تَقولُ فَقَدِ اغتَبتُهُ وَإِن لَم يَكُن فيهِ ما تَقولُ فَقَد بَهَتَّهُ؛
آيا مى دانيد غيبت چيست؟ عرض كردند: خدا و پيامبر او بهتر مى دانند.
فرمودند: اين كه از برادرت چيزى بگويى كه دوست ندارد. عرض شد:
اگر آنچه مى گويم در برادرم بود چه؟ فرمودند:
اگر آنچه مى گويى در او باشد، غيبتش كرده اى
و اگر آنچه مى گويى در او نباشد، به او تهمت زده اى.
پيامبر صلى الله عليه و آله:
مَنِ اغتابَ مُسلِما أَو مُسلِمَةً لَم يَقبَلِ اللّه صَلاتَهُ وَلاصيامَهُ أَربَعينَ يَوما وَلَيلَةً إِلاّ أَن يَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛
هر كس از مرد يا زن مسلمانى غيبت كند، خداوند تا چهل شبانه روز
نماز و روزه او را نپذيرد مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد.
(بحارالأنوار، ج75، ص 258، ح53)
كسى كه در حضور او از برادر مؤمنش غيبت شود و او به ياريش برخيزد،
خداوند در دنيا و آخرت او را يارى دهد و كسى كه در حضور او از برادر مؤمنش غيبت شود
و او ـ با آن كه مى تواند ياريش كند ـ به يارى او برنخيزد و از وى دفاع نكند،
خداوند او را در دنيا و آخرت پَست گرداند.
