فرمایشات امام حسن عسگری(ع)

بـــسیــجیــــ خط رهـــبریــ

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
«خنده بی دلیل و بی مورد از جهل و نادانی است».«آسایش کینه توزان از همه مردم کمتر است».«چه بد است زیرا فرد دورو، برادرش را در حضورش می ستاید و در نبودش بدگویی می کند، اگر عطایی یابد بر او حسد ورزد، و چون گرفتار شود تنهایش گذارد».«مؤمن برای مؤمن مایه برکت است».«اندیشه و خِرد فردِ احمق در دهان او است، و دهانِ فرد حکیم در اندیشه و خرد اوست».«گستاخی فرزند بر پدر در ایّام کودکی، مایه ناسپاسی او در ایّام بزرگی است».«اظهار شادی در حضور فرد غمگین دور از ادب و انسانیت است».«فروتنی و تواضع نعمتی است که هیچکس به آن حسد نورزد».«هر کس که برادرش را بصورت مخفی نصیحت کند، بدون شک او را آراسته است، و اگر او را بصورت آشکار نصیحت کند، رسوایش ساخته است».«هر کس بدی و شر بیفشاند، ندامت و پشیمانی درو کند».پیامهایی در ارتباط با شهادت امام حسن عسگری(ع)[h=3]شهادت[/h]امام حسن عسکری(ع) در روز جمعه و هنگام نماز صبح از این دنیا به سرای باقی می شتابند. جمعه، روز خوب خدا ودر وقت نماز صبحگاهی؛ یعنی هنگامه ملاقات با خدا. آن حضرت که خود می دانستند شبی دیگر در دنیا نخواهند بود، آهنگ نماز می کنند تا آخرین نیایشهایشان را ملکوتیان بشنوند و وقتی اراده کردند تا کام تشنه شان را لختی تازه کنند؛ حال ایشان به ضعف و سُستی گرایید و روح مقدسشان به عالم بقا روانه گشت و اینچنین آرام و با قلبی مطمئن راهی ابدیت می شوند.ضمیر روشن و امیدوار امام تنها متوجّه خداوند و دستورات خالق یکتا بود و ایشان به پیروان خود آموختند که دنیا را با تمامی سختی هایش آسان بگیرند زیرا آخرت، منزلگاه جاودانه است و آسایش در آن سرا خواهد بود.[h=3]سامراءِ سیاهپوش[/h]وقتی امام حسن عسگری(ع) چشم از جهان فرو می بندند و به دیار دوست می شتابند سامرا سیاهپوش می شود و خلق به ماتمی بزرگ گرفتار می آیند. فضای شهر سامرا که مرکز سلطنت و پایتخت خلافت بود ضجّه و شیون فرا می گیرد و بزرگ و کوچک، مرد و زن همه سوگوار فرزند پاک خاندان نبوّت می شوند و اینچنین مسلمین رهبر و مقتدای بزرگ دیگری را از دست می دهند و به غم هجران مبتلا می گردند.
 
  • Like
واکنش‌ها[ی پسندها]: ajmn555

بـــسیــجیــــ خط رهـــبریــ

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
[h=3]کوکب هدایتگری[/h]زندگی مردان بزرگ سراسر پندآموز و عبرت آمیز است و آنانکه به دنبال راه هدایت و سعادت هستند باید پیرو و دنباله رو آنانی باشند که دانای راز و بَلَد راهند و امام حسن عسگری(ع) از کوکبهای درخشان هدایتگری هستند که مرام ایشان واگویه معرفت والایشان است. امامی که از خوف و خشیت خداوند همواره سر بر سجده می نهادند، روزها را به روزه می نشستند و شبها را به نیایش برمی خاستند.[h=3]پرهیزکاری[/h]پارسایی و پرهیزکاری از خصوصیات مؤمنان راستین است. آنانکه از معرفت، قطره ای طَرْفه بربستند؛ آرام نگیرند و اطاعت پیشه گیرند پس چگونه می توان تصور کرد احوال آنانی را که خود در دریای معرفت الهی غوطه ور بوده و هر لحظه خود را در محضر خدای خویش می دیدند و از این روست که امام عسکری(ع) همواره لباس زبر و خشن بر تن داشتند. (برای خدا) و بر روی آن لباسی نیکو (برای مردم).[h=3]دادرس بینوایان[/h]موحدان و مؤمنان واقعی هر چند دلْ در گرو اعمال خود ننهاده اند اما در آبادانی عاقبت خود تلاش می کنند لذا همواره تیمارخوار و یار و مددکار همنوعانی نیز هستند که در مصائب و شدائد روزگار گرفتار آمده اند و زندگی آنان درگروِ دستگیری و رفع حوائج است و چه زیبا و شکوهمند است تماشای بزرگانی که بی هیچ رنگ و ریائی به نیازمندان و محتاجان توجّه می کنند و اعتنا می ورزند و چنین مرامی به یقین نشأت گرفته و وام دار زندگانی رهبران بزرگ دینی ماست و اینچنین بوده است زندگانی امام و مرادمان حضرت عسکری(ع) ـ که همواره دادرس بینوایان و منجی تهیدستان بودند و با بخشش و کرامت و سخاوت خود محرومین را از بیچارگی و اضطرار می رهانیدند.[h=3]روشنگری[/h]روشنگری و روشن نگری از صفات محمودی هستند که هم دل را جلا و روشنی می دهد و هم چراغ عقل را فروزان می کند. آنانی که خود روشن نگرند، خود طریق روشنگری را می دانند و پای در رکاب می نهند امّا کسانِ بی شماری اند که از این قوه محرومند، و این خیل عظیم محتاج ارشاد و هدایتی هستند تا ضمیر خفته شان را نسیم رحمتی و شمیم روح فزایی بیدار کند و فروزان نماید و ائمه هدی ـ صلوات الله اجمعین ـ بالاترین و والاترین وجه رسالتشان روشنگری و بیدارگری بوده است و امام حسن عسگری(ع) نیز که حُجت خدا بر زمین بودند با کلمات روشنگرانه و عبارات حکیمانه، حُجت را بر خلق تمام می کردند و با رهنمودها وارشاداتشان خلق را از خطر سرگردانی رهایی می بخشیدند و وجدانها را بیدار می کردند.
 

بـــسیــجیــــ خط رهـــبریــ

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
[h=3]عفو و گذشت[/h]عفو و گذشت اگر چه سخت است امّا نتیجه ای شیرین دارد. خداوند متعال که خطاپوشِ عطابخشِ مطلق است، رسولان خود را نیز آموخته است که گذشت و بخشش را ملکه خود قرار دهند و درگاه سختیها و نامرادیهای روزگار صبوری پیشه سازند و خشم خود فرو خورند و با گذشت و عفو کریمانه، دیگران را ادبِ نفْس آموزند. امام حسنعسگری(ع) نیز که حجت خدا بر زمین بود به هنگام ناملایمات و در برابر دشمنی های جاهلان از آنها می گذشت و بدین گونه مروّت و بزرگی را به آنان می آموخت.[h=3]پیام امام[/h]کلام معصوم(ع) خواندنی است و باید آن را آویزه گوش قرار داد و به کار بست؛ امام حسن عسکری برای علی بن حسین بن بابویه قمی ـ که از بزرگان فقهی شیعه محسوب می شود ـ چنین نوشته اند:«... سفارش می کنم به پرهیزکاری در پیشگاه خدا و بر پا داشتن نماز و پرداخت زکات زیرا نماز کسی که زکات نمی پردازد پذیرفته نمی شود و به تو سفارش می کنم که از خطای مردم درگذری و خشم خویش فرو بری و به خویشاوند صله و رسیدگی نمایی و با برادران مواسات کنی و در رفع نیازهای آنان در سختی و آسایش بکوشی و در برابر نادانی و بی خردی افراد بُردبار باشی و در دین ژرف نگر و در کارها استوار و با قرآن آشنا باشی.[h=3]دعای امام[/h]جمعی از دوستان امام حسن عسکری(ع) برای حضرت نوشتند تا دعایی به آنها بیاموزند. آن گرامی نوشتند که اینگونه دعا کنید:«ای شنواتر شنوندگان، و ای بیناترین بینندگان، ای عزّت ناظرین، اس سریع ترین حسابرس بندگان، ای رحیم ترین رحم کنندگان، ای محکم ترین حاکمان، درود بر محمد و آلش بفرست و روزیم را توسعه ده، عمرم را طولانی کن و بر من منّت بگذار و رحمتت را شامل حالم فرما و مرا از جمله کسانی قرار ده که یاری دینت کنم و مرا از در خانه ات نران تا دیگری را جایگزین من نمایی!»[h=3]سفارش امام[/h]از نوشته های امام عسکری(ع) به علی بن الحسین بن بابویه قمی است که مرقوم فرمودند:«اعتصام به ریسمان پروردگار داشته باش... عاقبت خیر به متقین تعلّق دارد، بهشت جایگاهِ خداپرستان و دوزخ محل ملحدین است، دشمنی جایز نیست مگر بر ستمگران و خدایی نیست جز اللّه که بهترین خالقین است و درود بر بهترین خلق او حضرت محمد و عترت پاکیزه اش.این کلام و توصیه امام معصوم است و هر آنکس به گوش جان بشنود به یقین به رستگاری خواهد رسید و هر که از آن رو برتابد، نگون بخت خواهد شد.
[h=3]حامل علوم الهی[/h]پُر دانشی دلیل بر فضل و کمال است و امامان معصوم چون جمیع علوم الهی را در سینه دارند از کاملترین و فاضل ترین بندگان مقرّب الهی اند و دانش هم دلالت راه است و هم آستانه جاه و کمال و امام عسکری(ع)، مرجع عالمان و محققان زمان و مأوی تشنگان وادی علم و دانایی بودند. در فضل و عظمت علمی آن امام همام همین بس که شاگردان ممتازی را برای جامعه روزگار خود تربیت نمودند تا آنان نیز در گسترش و جمع آوری علوم آل الله بکوشند و مبانی دین را برای آیندگان زنده نگاه دارند و حامل گفتارهای ناب و ناقل دانشهای پر ارج امام عسکری(ع) باشند.
 

ajmn555

داره دوست میشه
"منجی دوازدهمی"
یا امام حسن عسکری
mqgy_11495411.jpg
 
بالا