آنچه مسلم است برای تحقق این مهم اسلامی باید هر دو مذهب شیعه و سنی (البته مراد از وحدت شیعه و اهل سنت، وحدت با جریان انحرافی وهابیت نیست چرا که اساسا این نحله صرفا جریان منحط فکری بوده و خود از عوامل موثر در ایجاد تفرقه بوده است) به طور حقیقی و اراده جدی در صدد حل این مساله باشند و در این راستا قدمهای موثری برداشته شود. امری که به شهادت قطعی تاریخ در طول حیات فکری شیعه، مورد اهتمام عالمان و فقیهان و اندیشمندان تشیع بوده است.
البته باید مراقب افراط و تفریط ها هم بود، یعنی وحدت با حفظ پایبندی به اصول مشهور و مسلم تاریخی و عقیدتی.