«إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً»[1]
از نظر فضیلت، همۀ چهارده معصوم مانند یکدیگر هستند. از نظر علم، قدرت، شجاعت و.... و همچنین از نظر اینکه هرکدام وظیفۀ خود را به درستی شناخته و صد در صد به آن عمل نمودند، همه مثل هم هستند، چنانکه در زیارت جامعۀ کبیره میخوانیم: «خَلَقَکُمُ اللَّهُ أَنْوَاراً فَجَعَلَکُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِینَ حَتَّی مَنَّ عَلَیْنَا بِکُمْ فَجَعَلَکُمْ فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ» [2]
همۀ شما مثل هم هستید و همگی نورهایی در عرش خداوند بودید و خداوند متعال بر ما منّت گذاشت و آن انوار مقدّس را به عالم ناسوت و در ابدان مطهّر شما قرار داد. ابدانی که قرآن کریم دربارهاش میفرماید: «فی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ». [3]
امّا محبّت و عشق و علاقۀ مردم به امام حسین«سلاماللهعلیه»، امتیازی برای ایشان به شمار میرود. نام مبارک امام حسین«سلاماللهعلیه»، دلهای مردم، خصوصاً شیعیان را دگرگون میکند. به همین علّت، در میان مردم، علاقۀ خاصی نسبت به زیارت ابی عبدالله الحسین«سلاماللهعلیه»، وجود دارد.
نقل شده است: متوکّل عباسی، که امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» در نهجالبلاغه پیشگویی میکنند و از او به عنوان شقیترین افراد در بنیالعباس نام میبرند، دستور داد هرکه میخواهد به زیارت امام حسین«سلاماللهعلیه» برود، باید دست راستش را بدهد. با این وجود، شیعه فوج فوج برای زیارت میآمدند و در مقابل جلاد دست خود را دراز میکردند تا قطع کند و آنگاه به زیارت میرفتند. یک کسی آمد و دست چپش را جلو آورد. جلاد گفت: باید دست راستت را بدهی. آن شخص پاسخ داد: دست راستم را سال گذشته در راه امام حسین«سلاماللهعلیه» دادم و الان میخواهم دست چپم را بدهم تا به زیارت بروم!
-------
1. مستدرک الوسائل، ج 10، ص 318
2. من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 613
3. نور: 36