«میدونی چیه؟ هیچکی منو دوست نداره، عزیزم منو دوست نداره، اگر چشم داشتم میرفتم مدرسه روستا، همه بچههای روستا اونجا درس میخونن، غیر من که باید برم مدرسه نابیناها که اونور دنیاست، معلمون میگه خدا شما نابیناها را بیشتر دوست داره چون نمیبینید، ولی من گفتم اگر ما رو دوست داشت نابینا نمیکرد تا اونو نبینیم، ولی اون گفت خدا دیدنی نیست، خدا همه جا هست، شما میتونید اونو حس کنید، شما میتونید اونو با دستاتون ببینید، حالا من همه جا رو میگردم تا دستم به خدا بخوره و همه چیزو بهش بگم حتی هرچی که تو دلم هست.»
اینها دیالوگهای یکی از معروفترین سکانسهای فیلم «رنگ خدا» به کارگردانی مجید مجیدی است که محسن رمضانی بازیگر نوجوان این فیلم بعد از گذشت حدود ۱۷ سال، همچنان از حفظ بیان میکند و میگوید این دیالوگها هیچ وقت از ذهنم پاک نشده است.
همزمان با روز نابینایان توسط ایسنا گزارشی از بازیگر نابینای فیلم «رنگ خدا»که امروز ۲۹ سال دارد و در کنار مادرش در حوالی تهرانسر زندگی میکند، تهیه شده است.