از مهمترين ناهنجاري هاي خانوادگي در آخرالزّمان ايجاد گسست شديد عاطفي بين اعضاي خانواده و از هم گسيختگي خانوادههاست. از منظر احاديث اسلامي، در آخرالزّمان بنياد خانودهها به شدّت سست و آسيب پذير خواهد شد و فسادها، فتنهها و آفتهاي فراگير اين دوران، در متن تمام خانههاي شرق و غرب عالم نفوذ خواهد يافت و نه تنها فرزندان که پدران و مادران را نيز فراخواهد گرفت:
از ويژگيهاي خانوادة مهدي باور، شناخت آسيبها و آفتهاي نگه داشتن خانوادگي در دوران آخرالزّمان، حفاظت و پاک نگه داشتن حريم خانه و خانواده از آسيبها و آفات آخرالزّماني و جايگزيني «فرهنگ انتظار» در برابر «فرهنگ ابتذال» است.
نابهساماني عاطفي در روابط خانوادگي
از مهمترين ناهنجاري هاي خانوادگي در آخرالزّمان ايجاد گسست شديد عاطفي بين اعضاي خانواده و از هم گسيختگي خانوادههاست. از منظر احاديث اسلامي، در آخرالزّمان بنياد خانودهها به شدّت سست و آسيب پذير خواهد شد و فسادها، فتنهها و آفتهاي فراگير اين دوران، در متن تمام خانههاي شرق و غرب عالم نفوذ خواهد يافت و نه تنها فرزندان که پدران و مادران را نيز فراخواهد گرفت:
«در آخرالزّمان، خواهي ديد که پدران و مادران از فرزندان خود به شدّت ناراضي اند و عاقّ والدين شدن رواج يافته است.1 حرمت پدران و مادران سبک شمرده ميشود.2 فرزند به پدرش تهمت ميزند، پدر و مادرش را نفرين ميکند و از مرگ آنها مسرور ميشود.3 در آن هنگام، طلاق و جدايي در خانوادهها بسيار خواهد شد.4 در آن زمان، فتنه ها چونان پارههاي شب تاريک، شما را فرا ميگيرد و هيچ خانهاي از مسلمانان در شرق و غرب عالم نميماند؛ مگر اينکه فتنهها در آن داخل ميشوند.»
شهوتگرايي و لذّتجويي
عفّت و نجابت زنان و مردان آخرالزّماني در تاخت و تاز اسب وحشي شهوت تاراج ميگردد و روح ايشان به لجن زاري بدبو از بيعفّتي و هواپرستي تبديل ميگردد:
«همّ و غم مردم (در آخرالزّمان) به سير کردن شکم و رسيدگي به شهوتشان خلاصه ميشود، ديگر اهميّت نميدهند که آنچه ميخورند حلال است يا حرام؟ و اينکه آيا راه اطفاي غرايزشان مشروع است يا نامشروع؟!6
زنان در آن زمان، بي حجاب و برهنه و خودنما خواهند شد.7 آنان در فتنهها داخل، به شهوتها علاقهمند و با سرعت به سوي لذّتها روي ميآورند.8 خواهي ديد که زنان با زنان ازدواج ميکنند.9 درآمد زنان از راه خودفروشي و بزهکاري تأمين ميگردد.10 آنان حرامهاي الهي را حلال ميشمارند و بدين سان در جهنّم وارد و در آن جاودان ميگردند.11
بيغيرتي خانوادگي
مردان و زنان آخرالزّماني، دچار نوعي «قحط غيرت» ميشوند تا جايي که در دفاع از کيان عفّت و نجابت خانوادههاي خود دچار نوعي بيحسّي و بيميلي ميگردند و گاه به عمد، ناموس خويش را در معرض ديد نامحرمان قرار ميدهند و حتّي به بيعفّتيها و خودفروشي ايشان رضايت ميدهند:
«مرد از همسرش انحرافات جنسي را ميبيند و اعتراضي نميکند. از آنچه از طريق خودفروشي به دست ميآورد، ميگيرد و ميخورد. اگر انحراف سراسر وجودش را فرا گيرد، اعتراض نميکند، به آنچه انجام ميشود و در حقّش گفته ميشود، گوش نميدهد. پس چنين فردي ديّوث است (که بيگانگان را بر همسر خود وارد ميکند).»1
زنپرستي
يکي از آفات و ناهنجاريهاي خانوادگي در آخرالزّمان، زنسالاري تا سر حدّ زنپرستي و قبله قرار دادن زنان است:
«(در آخرالزّمان) تمام همّت مرد، شکم او و قبلهاش، همسر او و دينش، درهم و دينار او خواهد بود.13 مرد از همسرش اطاعت ميکند، ولي پدر و مادرش را نافرماني ميکند.14 در آخرالزّمان زن را ببيني که با خشونت با همسرش رفتار ميکند، آنچه را که او نميخواهد، انجام ميدهد، اموال شوهرش را به ضرر وي خرج ميکند.»15
مانع تراشي در تربيت ديني فرزندان
از ديگر ناهنجاريهاي خانوادگي در آخرالزّمان، کم توجّهي والدين به تربيت ديني فرزندان و مانعتراشي براي علم آموزي ديني و گرايشهاي الهي آنان است:
«واي بر فرزندان آخرالزّمان از روش پدرانشان! نه از پدران مشرکشان، بلکه از پدران مسلمانشان که چيزي از فرايض ديني را به آنها ياد نميدهند و اگر فرزندشان نيز از پي فراگيري معارف ديني بروند، منعشان ميکنند و تنها از اين خشنودند که آنها درآمد آساني از مال دنيا داشته باشند، هر چند ناچيز باشد. من از اين پدران بيزارم و آنان نيز از من بيزارند.»16
آشناگريزي و همسايه آزاري
از آسيبهاي خانوادگي دورة آخرالزّمان، قطع رحم، آشناگريزي و همسايهآزاري به شيوههاي گوناگون است:
«هنگامي که پيوند خويشاوندي قطع شود و براي اطعام و مهماني دادن بر يکديگر منّت گذارند... .17 همسايه به همسايهاش آزار و اذيّت ميکند و کسي جلوگيري نميکند.18 و همسايه را ميبيني که همسايهاش را از ترس زبانش اکرام و احترام ميکند.»19
حرامخوري و آلودگيهاي اقتصادي
در آخرالزّمان بحران اقتصادي حرام به حدّ اعلاي خود ميرسد، خانوادهها تقواي اقتصادي را از دست داده و در منجلاب آلودگيهاي اقتصادي همچون ربا، کم فروشي، رشوهخواري و گرانفروشي غوطهور ميگردند:
«هنگامي که ببيني اگر مردي يک روز گناه بزرگي همچون فحشا، کم فروشي، کلاهبرداري و شرب خمر انجام نداده باشد، بسيار غمگين و اندوهگين ميشود که گويي آن روز عمرش تباه شده است20 و ميبيني که زندگي مردم از کمفروشي و تقلّب تأمين ميشود.21 در آن زمان ربا شايع ميشود، کارها با رشوه انجام مييابد، مقام و ارزش دين تنزّل مينمايد و دنيا در نظر آنها ارزش پيدا ميکند.»22
پينوشتها:
1. اصول کافي، ج8، ص41.
2. همان.
3. بحار الانوار، ج52، ص259، باب 25.
4. إلزام الناصب، ص182؛ منتخب الأثر، ص 433..
5. الملاحم و الفتن، ص 38.
6. اصول کافي، ج8، ص42.
7. من لايحضره الفقيه، ج3، ص390، ح4374.
8. همان.
9. وسائل الشّيعه، ج 16، ص 275، ح 21554.
10. همان.
11. همان.
12. إلزام الناصب، ص195.
13. بشارة الاسلام، ص 132.
14. إلزام الناصب، ص181، يزدي حائري.
15. اصول کافي، ج 8، ص 38.
16. جامع الأخبار، ص 106، فصل 62.
17. بحار الانوار، ج 52، ص 263.
18. وسائل الشّيعه، ج 16، ص 275.
19. اصول کافي، ج 8، ص 40.
20. وسائل الشّيعه، ج 16، ص 279.
21. اصول کافي، ج 8، ص 40.
22. وسائل الشّيعه، ج 15، ص 348.
? منبع: خانواده و تربيت مهدوي،ص 39 الي 45، آقاتهراني و حيدري کاشاني.
ماهنامه موعود شماره 122
از ويژگيهاي خانوادة مهدي باور، شناخت آسيبها و آفتهاي نگه داشتن خانوادگي در دوران آخرالزّمان، حفاظت و پاک نگه داشتن حريم خانه و خانواده از آسيبها و آفات آخرالزّماني و جايگزيني «فرهنگ انتظار» در برابر «فرهنگ ابتذال» است.
نابهساماني عاطفي در روابط خانوادگي
از مهمترين ناهنجاري هاي خانوادگي در آخرالزّمان ايجاد گسست شديد عاطفي بين اعضاي خانواده و از هم گسيختگي خانوادههاست. از منظر احاديث اسلامي، در آخرالزّمان بنياد خانودهها به شدّت سست و آسيب پذير خواهد شد و فسادها، فتنهها و آفتهاي فراگير اين دوران، در متن تمام خانههاي شرق و غرب عالم نفوذ خواهد يافت و نه تنها فرزندان که پدران و مادران را نيز فراخواهد گرفت:
«در آخرالزّمان، خواهي ديد که پدران و مادران از فرزندان خود به شدّت ناراضي اند و عاقّ والدين شدن رواج يافته است.1 حرمت پدران و مادران سبک شمرده ميشود.2 فرزند به پدرش تهمت ميزند، پدر و مادرش را نفرين ميکند و از مرگ آنها مسرور ميشود.3 در آن هنگام، طلاق و جدايي در خانوادهها بسيار خواهد شد.4 در آن زمان، فتنه ها چونان پارههاي شب تاريک، شما را فرا ميگيرد و هيچ خانهاي از مسلمانان در شرق و غرب عالم نميماند؛ مگر اينکه فتنهها در آن داخل ميشوند.»
شهوتگرايي و لذّتجويي
عفّت و نجابت زنان و مردان آخرالزّماني در تاخت و تاز اسب وحشي شهوت تاراج ميگردد و روح ايشان به لجن زاري بدبو از بيعفّتي و هواپرستي تبديل ميگردد:
«همّ و غم مردم (در آخرالزّمان) به سير کردن شکم و رسيدگي به شهوتشان خلاصه ميشود، ديگر اهميّت نميدهند که آنچه ميخورند حلال است يا حرام؟ و اينکه آيا راه اطفاي غرايزشان مشروع است يا نامشروع؟!6
زنان در آن زمان، بي حجاب و برهنه و خودنما خواهند شد.7 آنان در فتنهها داخل، به شهوتها علاقهمند و با سرعت به سوي لذّتها روي ميآورند.8 خواهي ديد که زنان با زنان ازدواج ميکنند.9 درآمد زنان از راه خودفروشي و بزهکاري تأمين ميگردد.10 آنان حرامهاي الهي را حلال ميشمارند و بدين سان در جهنّم وارد و در آن جاودان ميگردند.11
بيغيرتي خانوادگي
مردان و زنان آخرالزّماني، دچار نوعي «قحط غيرت» ميشوند تا جايي که در دفاع از کيان عفّت و نجابت خانوادههاي خود دچار نوعي بيحسّي و بيميلي ميگردند و گاه به عمد، ناموس خويش را در معرض ديد نامحرمان قرار ميدهند و حتّي به بيعفّتيها و خودفروشي ايشان رضايت ميدهند:
«مرد از همسرش انحرافات جنسي را ميبيند و اعتراضي نميکند. از آنچه از طريق خودفروشي به دست ميآورد، ميگيرد و ميخورد. اگر انحراف سراسر وجودش را فرا گيرد، اعتراض نميکند، به آنچه انجام ميشود و در حقّش گفته ميشود، گوش نميدهد. پس چنين فردي ديّوث است (که بيگانگان را بر همسر خود وارد ميکند).»1
زنپرستي
يکي از آفات و ناهنجاريهاي خانوادگي در آخرالزّمان، زنسالاري تا سر حدّ زنپرستي و قبله قرار دادن زنان است:
«(در آخرالزّمان) تمام همّت مرد، شکم او و قبلهاش، همسر او و دينش، درهم و دينار او خواهد بود.13 مرد از همسرش اطاعت ميکند، ولي پدر و مادرش را نافرماني ميکند.14 در آخرالزّمان زن را ببيني که با خشونت با همسرش رفتار ميکند، آنچه را که او نميخواهد، انجام ميدهد، اموال شوهرش را به ضرر وي خرج ميکند.»15
مانع تراشي در تربيت ديني فرزندان
از ديگر ناهنجاريهاي خانوادگي در آخرالزّمان، کم توجّهي والدين به تربيت ديني فرزندان و مانعتراشي براي علم آموزي ديني و گرايشهاي الهي آنان است:
«واي بر فرزندان آخرالزّمان از روش پدرانشان! نه از پدران مشرکشان، بلکه از پدران مسلمانشان که چيزي از فرايض ديني را به آنها ياد نميدهند و اگر فرزندشان نيز از پي فراگيري معارف ديني بروند، منعشان ميکنند و تنها از اين خشنودند که آنها درآمد آساني از مال دنيا داشته باشند، هر چند ناچيز باشد. من از اين پدران بيزارم و آنان نيز از من بيزارند.»16
آشناگريزي و همسايه آزاري
از آسيبهاي خانوادگي دورة آخرالزّمان، قطع رحم، آشناگريزي و همسايهآزاري به شيوههاي گوناگون است:
«هنگامي که پيوند خويشاوندي قطع شود و براي اطعام و مهماني دادن بر يکديگر منّت گذارند... .17 همسايه به همسايهاش آزار و اذيّت ميکند و کسي جلوگيري نميکند.18 و همسايه را ميبيني که همسايهاش را از ترس زبانش اکرام و احترام ميکند.»19
حرامخوري و آلودگيهاي اقتصادي
در آخرالزّمان بحران اقتصادي حرام به حدّ اعلاي خود ميرسد، خانوادهها تقواي اقتصادي را از دست داده و در منجلاب آلودگيهاي اقتصادي همچون ربا، کم فروشي، رشوهخواري و گرانفروشي غوطهور ميگردند:
«هنگامي که ببيني اگر مردي يک روز گناه بزرگي همچون فحشا، کم فروشي، کلاهبرداري و شرب خمر انجام نداده باشد، بسيار غمگين و اندوهگين ميشود که گويي آن روز عمرش تباه شده است20 و ميبيني که زندگي مردم از کمفروشي و تقلّب تأمين ميشود.21 در آن زمان ربا شايع ميشود، کارها با رشوه انجام مييابد، مقام و ارزش دين تنزّل مينمايد و دنيا در نظر آنها ارزش پيدا ميکند.»22
پينوشتها:
1. اصول کافي، ج8، ص41.
2. همان.
3. بحار الانوار، ج52، ص259، باب 25.
4. إلزام الناصب، ص182؛ منتخب الأثر، ص 433..
5. الملاحم و الفتن، ص 38.
6. اصول کافي، ج8، ص42.
7. من لايحضره الفقيه، ج3، ص390، ح4374.
8. همان.
9. وسائل الشّيعه، ج 16، ص 275، ح 21554.
10. همان.
11. همان.
12. إلزام الناصب، ص195.
13. بشارة الاسلام، ص 132.
14. إلزام الناصب، ص181، يزدي حائري.
15. اصول کافي، ج 8، ص 38.
16. جامع الأخبار، ص 106، فصل 62.
17. بحار الانوار، ج 52، ص 263.
18. وسائل الشّيعه، ج 16، ص 275.
19. اصول کافي، ج 8، ص 40.
20. وسائل الشّيعه، ج 16، ص 279.
21. اصول کافي، ج 8، ص 40.
22. وسائل الشّيعه، ج 15، ص 348.
? منبع: خانواده و تربيت مهدوي،ص 39 الي 45، آقاتهراني و حيدري کاشاني.
ماهنامه موعود شماره 122