به نام خداوند بخشنده مهربان
به حول و قوه الهی تفسیر قرآن را آغاز میکنیم (از تفسیر نور استاد قرائتی)
از اولین جمله آن....
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ به حول و قوه الهی تفسیر قرآن را آغاز میکنیم (از تفسیر نور استاد قرائتی)
از اولین جمله آن....
به نام خداوند بخشندهى مهربان
نكتهها:
در ميان اقوام و ملل مختلف، رسم است كه كارهاى مهم و با ارزش را به نام بزرگى از بزرگان خويش كه مورد احترام و علاقهى آنهاست، شروع مىكنند تا آن كار ميمون و مبارك گردد و به انجام رسد. البتّه آنان بر اساس اعتقادات صحيح يا فاسد خويش عمل مىكنند. گاهى به نام بتها و طاغوتها و گاهى با نام خدا و به دست اولياى خدا، كار را شروع مىكنند. چنان كه در جنگ خندق، اوّلين كلنگ را رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله بر زمين زد. «1»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» سر آغاز كتاب الهى است. «بِسْمِ اللَّهِ» نه تنها در ابتداى قرآن، بلكه در آغاز تمام كتابهاى آسمانى بوده است. در سر لوحهى كار و عمل همهى انبيا «بِسْمِ اللَّهِ» قرار داشت. وقتى كشتى حضرت نوح در ميان امواج طوفان به راه افتاد، نوح عليه السلام به ياران خود گفت: سوار شويد كه «بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها» «2»
يعنى
حركت و توقّف اين كشتى با نام خداست.
حضرت سليمان عليه السلام نيز وقتى ملكه سبا را به ايمان فراخواند، دعوتنامه خود را با جملهى «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» «3» آغاز نمود.
حضرت على عليه السلام فرمود: بِسْمِ اللَّهِ»
، مايه بركت كارها و ترك آن موجب نافرجامى است.
همچنين آن حضرت به شخصى كه جملهى بِسْمِ اللَّهِ را مىنوشت، فرمود:
«جَوِّدها»
آن را نيكو بنويس. «4»
__________________________________________________
(1). بحار، ج 20 ص 218.
(2). هود، 41.
(3). نمل، 30.
(4). كنز العمّال، ح 29558